"Wybrańcy bogów umierają młodo"

To prawda, są takie osoby, które niosą światło samą swoją obecnością. W kulturze Wschodu mówi się, że przychodzą na ziemię po to by wskazywać drogę i pomagać innym. Stare dusze, które są samym pięknem.
Pozdrawiam serdecznie.

Piękne wspomnienie i hołd pamięci. Piękne wykonanie.
Mieliście szczęście znać Zbyszka. Takie światło pozostaje na zawsze. Rozświetla i ogrzewa wspomnienia. Nie gaśnie...
Pozdrawiam serdecznie :-))

To piękna, łagodna elegia – nie o śmierci, tylko o świetle, które chodziło w ludzkiej postaci.
To nie jest bajka o człowieku. To świadectwo wdzięczności bez łez, w którym żałoba zamienia się w światło pamięci. Tu śmierć nic nie gasi, tylko ujawnia, co naprawdę świeciło.
Niektórych ludzi nie da się wspominać, bo oni wciąż świecą, tylko z innej strony rzeczywistości.
6/5

Na takich ludzi mówi się, że to anioły chodzą po ziemi:) pięknie upamiętniłaś:)

Wzruszający bardzo.
non omnis moriar.

Piękna dedykacją pozdrawiam serdecznie 😉

Początkowe strofy kreują postać, której prawdziwa natura ("tylko z światła") jest ukryta przed światem. Światło symbolizuje czystość, dobroć, duchowość i mądrość, które manifestują się w jego wyglądzie i sercu.
Wiersz podkreśla ogromne, "świetliste serce" bohatera, zdolne pomieścić i kochać "wielkie i małe życia sprawy". To metafora jego bezwarunkowej miłości i akceptacji wobec wszystkich ludzi, niezależnie od ich wad czy wyglądu ("piękny, brzydki czy kulawy").
Postać ma pozytywny wpływ na otoczenie. Jej obecność sprawia, że "cieplej i jaśniej było w świecie", co sugeruje, że jej dobroć, ciepło i wewnętrzne światło emanowały na innych, poprawiając ich nastrój i dodając otuchy.
Ostatnia strofa odnosi się do śmierci bohatera ("życia, co jak meteor – błysło"). Mimo że jego fizyczna postać zniknęła ("w ciemności pozostawia wszystko"), jego duchowe światło i wpływ na innych pozostają, będąc jego dziedzictwem. Wiersz kończy się refleksją nad ulotnością życia, ale i siłą pozostawianego śladu, symbolizowanego przez "utkanie z światła".
Wiersz jest poetyckim świadectwem pamięci o kimś, kto w subtelny sposób, swoją wewnętrzną dobrocią i światłem, uczynił świat lepszym miejscem.
Piękna, spokojna melodia i cała ta piosenka....

Dobrego dnia życzę
Pozdrawiam serdecznie 😀

Wspaniale upamiętniłaś Przyjaciela...Pozdrawiam serdecznie Kasiu<3