Wieczór w leśniczówce Pranie,

Ciepły, lipcowy, od gwiazd rozświetlony,

Na firmamencie Wielki Wóz załadowany,

Wieczór radością rozgwarzony.



Radosny nastrój zdaje się udziėlać

Całemu światu, słup światła wznosi się ku niėbu,

Rozlegają się nieledwie anielskie śpiėwy

Hej-ho, radości nam trzėba!



Dziś wieczorem – cud jakiś – udało nam się

Spotkać, co wcale pewnym nie było,

Musieliśmy jakoś dopasować

Nasze wiecznie napięte terminy.



Orlik jest już podchmielony, swoje śpiėwy więc zaczyna,

Wlazł na stół i jął wygłaszać

Przerywane megaczkawką

Swe peany na cześć Lenina.


Zakąsza zatem rybką

Swoje "uczone" wywody,

Pieczoną Skumbrią w tomacie,

I łeb swój wsadza pod wodę.




Pan Gom... upupiał wszystkich,

Siedząc w kącie po cichutku,

Sącząc drinki, sok z wódką,

Coś notował, w swym notesie.



Później szeptał coś do swojej żony,

Magnifiki, jak się patrzy,

Ale miał już nieco w czubie,

Więc tem większe plótł androny.



A Kalina J. wraz z mężem

Nie piła za dużo,

Symboliczny toast winkiem

Za zdrowie gospodarzy.



Na to wszystko czujnym okiem

Spoglądał Gospodarz – znany Poeta K. Gałczyński

Autor „Zaczarowanej dorożki” i „Strasnej zaby”

Zwolennik komuny, przed wojną nacjonalista.


Taki to był zatem wieczór

Letni wieczór na Mazurach

Rozrywkowy, fantastyczny,

Pod auspicjami księżyca.



Warszawa, 11 VIII 2025