Twoje Wiersze - Opowieści upadłe jesienią

Opowieści upadłe jesienią

wolny

2023-07-28 16:26

Kolejne spadające gwiazdy
chondrytowe meteoryty
z węgla mniej więcej brunatnego
w odcieniu choć jeszcze zielone kolczaste
będą uderzać w trawniki asfalty chodniki

brązowe kasztany
lądując twardo wśród liści
spękane najeżone łupiny
zamiotę w kąt może rozpalę ognisko

kołysanka dla poszukujących kołyski
armii ludzików na nóżkach zapałczanych
w bój za mną pójdą
urwiemy żołnierzowi jedną nóżkę
tak jak kiedyś tym muszkom choć boli

potrzemy – no proszę oto płomień
i ciepło w kominku
aach aaa-a te kotki dwa

i iskierka z Wojtusiowej przyzby
może pogodzi przy pogodzie
kolejne baśnie
z nadciągającym chłodem
cyt!
zanim zgaśnie

autor

Alchemik^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Monika Larn

2023-08-22

Nostalgiczny powrót do bezpiecznych czasów, gdy nawet jesień była przygodą (choć wtedy tego nie dostrzegaliśmy). Brązowo-złoty klimat kominka i babcinych opowieści. Ciepły, przytulny wiersz - coś nieuchwytnego udało się w nim uchwycić.

konvalove

2023-08-01

Ależ jesiennie się zrobiło w pierwszy dzień sierpnia. Mnie to pasuje - miłość do jesieni wciąż się tli, i niech nie gaśnie, tak jak koniec Twojego wiersza, bo takie smaczki metaforyczne aż chce się czytać i czytać.