Twoje Wiersze - *** (Odepchnął wyciągniętą dłoń...)

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Afrodyta^(*)

2021-06-27

Twój wiersz to zatrzymana chwila, która przedstawiona zostaje z kilku perspektyw, bohaterów lirycznych i podmiotu lirycznego. Dla każdego to inne uczucia i doświadczenia, chociaż mam poczucie, że podmiotowi lirycznemu bliżej do świata dziewczyny z utworu. Pozdrawiam ciepło.

Kornel Passer

2021-06-27

Zgadzam się ...

Afrodyta^(*)

2021-06-27

Nie nazwałabym tego błędem, raczej interpretacją z pewnego punktu widzenia, a wiersze powstają między innymi po to, by pokazywać te różne punkty widzenia.

Kornel Passer

2021-06-27

Tak, wiersz powstał z obserwacji tej sceny zza szyby samochodu , którym musiałem zatrzymać się z powodu korka. Czysto intuicyjna interpretacja , z moim "kibicowaniem" dziewczynie... Wiem, że takie "dorabianie" narracji może być obarczone błędem, ale wtedy mam przynajmniej wiersz :))

Marietta

2021-06-27

Zatrzymanie się przy kimś i usłyszenie (zwłaszcza tego, czego nie da się wypowiedzieć), to najważniejsza rzecz jaką można komuś dać. W ten sposób odbudowuje się światy :-) Dobry budowniczy z Ciebie Kornel :-)

Kornel Passer

2021-06-27

Dzięki Marietta... za Twoje odwiedziny i Twój wpis... :)

Wyjęte z Szuflady

2021-06-03

Gdyby za rogiem otarł łzę uwierzyłbym w tą historię 🤭😉 zostawiam gwiazdki

Kornel Passer

2021-06-03

Może i otarł.... :) Nie widziałem...

Maba^(*)

2021-05-30

Szuflady pełne są "kawałków świata, który runął"... Portale poetyckie też... :))

Kornel Passer

2021-05-30

Masz rację... Pozdrawiam serdecznie :)

LidiaM-9

2021-05-30

Nawet doszczętnie zawalony świat da się czasem odbudować albo zbudować na nowo na starych fundamentach. Nie znamy dalszego ciągu tej historii. Bywa i tak, że okazuje się, iż powinno się być wdzięcznym losowi za zawalenie czegoś.
Pozdrawiam.

Kornel Passer

2021-05-30

Zawsze takie myśli, które pojawiają się niejako "w tle" takich dramatycznych sytuacji , stanowią pocieszenie... Dziękuję za komentarz.

ZOLEANDER

2021-05-30

Może właśnie ktoś o nim wspomniał... pozdrawiam

Kornel Passer

2021-05-30

Zawsze mnie fascynowała ta myśl, że jednak ta osoba nie wie, że jej drobny gest stał się przedmiotem wiersza i kilku komentarzy. Dziwny jest ten świat. Pozdrawiam.

Marek Żak

2021-05-30

Nie znasz (chyba) przyczyny tego odepchnięcia, więc może postąpił właściwie. Pozdrawiam

Marek Żak

2021-05-30

Przychylam się, bo intuicyjnie masz zapewne rację, ale może go zdradziła i żałuje, może zawiodła w inny sposób. Też się zdarza, ale ja tez lubię obserwować takie scenki rodzajowe i rozwikływać, o co chodzi:). Pozdrawiam

Kornel Passer

2021-05-30

Wiedziałem, że to napiszesz! Cóż , odpowiem , że kieruję się czasem czystą intuicją (podobno jest to ta cząstka kobiecości w mężczyznach) , a tu zadziały dodatkowe wzrokowe doznania konstatujące bezradny gest wyciągniętej dłoni. Ale oczywiście możesz mieć rację. Pozdrawiam.

SuviMay

2021-05-30

No jak to kto, Kornel przecież! Zawsze można na Niego liczyć w uwiecznianiu nieuwiecznionego :)
Może to był kawałek świata, który potrzebował odrodzenia w innej relacji? Wiesz, takie reinkarnacje relacyjnych światów. Popłynęłam trochę ;) Ale dobrze, wiersz mnie do tego skłonił, a to chyba w tym chodzi :) Pozdrówki.

Kornel Passer

2021-05-30

Tak to już jest. Nieodgadniona jest rzeczywistość ukryta za tą sceną, a do mnie dotarł tylko dramat tego gestu. Coś ważnego tam się wydarzyło. Kolejny dotyk losu jednego z milionów istnień. Płyniemy dalej... Pozdrawiam...