Kapitalny! I śmieszny i głęboki. W pierwszej chwili konfuduje, by w drugiej zepchnąć w jakieś głębsze rejony.
Jezus wyjechał, proszę wrócić za miesiąc. A kościół bez niego to jedynie pusta skorupa.
Z olbrzymim podobaniem

Świetnie oddałeś - łagodnie, lekko, zgrabnie i niebanalnie - to zdaje się powszechne pojęcie o Jezusie, a na pewno wśród przeważającej większości katolików, których znam osobiście albo z obserwacji w całym moim życiu, jako - co prawda bezcennej i Najwyższej Wartości - jednak z jakiegoś powodu widzianej gdzieś poza człowiekiem... I chociaż to dla mnie fascynujący temat, to tu jeszcze tylko pochwalę tytuł Twojego wiersza, w którym idealnie zawarłeś sens tej anegdoty. Pozdrawiam

To miałeś szczęście, że w samo południe znalazłeś otwarte drzwi do kościoła. Przeważnie są zamknięte. Kiedyś chciałam uczestniczyć w pogrzebie w miarę w w tej sferze duchowej i miałam potrzebę wyspowiadać się w samo południe i niestety nie znalazłam otwartej świątyni. Po przejściu na plebanię, usłyszałam przez domofon, że ksiądz jest w szkole, a proboszcz o tej porze jest zajęty. Proszę przyjść w godzinach wieczornej mszy.
Może dlatego, że nie było tam Pana Jezusa.
Wyniesienie Tabernakulum na czas remontu, pewnie było zamierzeniem przemyślanym. Na ten czas Pan Jezus wyprowadził się do lokalu zastępczego, i musiała to być decyzja biskupa diecezjalnego. Jednak samo Tabernakulum jest jedno, nieprzezroczyste i mocno przytwierdzone do miejsca. Należałoby zadać pytanie, gdzie wyniesiono Najświętszą Monstrancję? Czy nie dokonało się profanum?
„Niech pan nie traci czasu” - bardzo kontrowersyjna wypowiedź kościelnego, bo z niej wynika, że poza świątynią modlimy się nadaremnie.
Sacrum, z łaciny to spacer, to sfera stanu duszy i umysłu. Dzisiaj przyjęte jest jako miejsce święte. Jednak każdy człowiek ma w sobie sacrum i jednocześnie profanum.

Pozdrawiam i miłego dnia życzę

No i masz "zwis systemu złapałem"
więc gdzie jest Bóg co niby w niego wierzę
co o nim na religii siostra zakonna
dyrdymały do głowy mi wkładała
co to paciorki na zaliczenie u niej klepałem
całą klasa rok po roku pierwsza druga trzeci
a co rok nowe dziwactwa
że jak naukowcy trawę chcieli konstruować
to im wyszedł budynek półtora kilometr wysoki
albo że Noe na prawdę arkę zbudował
i wszystkie zwierzęta do niej... Eh...
A ja tak wierzyłem w to wszystko
tak naiwnie tak prosto tak oczywiście
i nawet sam jeden w domu nowy testament przeczytałem
a tu proszę
remont i klapa i "bozi nie ma"
a co będzie jak koniec świata nastąpi?

Wiersz doskonały. Nawet nie wiem jak skomentować, więc zostawiam tylko gwiazdki.

W czasie intifady odwiedziłem grób Chrystusa w Jerozolimie. Dziewczyny w mundurach przed, a ja sam w środku. Proste pomieszczenie, żadnych ozdób. Byłem sam przez kilkanaście minut, przemyślenia i wyszedłem machając ślicznym żołnierkom. Byłem bliżej Tego niż przedtem i potem w jakimkolwiek kościele.