Jak to mówią "sposób patrzenia zależy od miejsca siedzenia". Są różne prestiżowe zawody. Np. prokurator na co dzień odmienia los, życie innych ludzi. Ale kim się stanie gdy odarty ze swoich szat znajdzie się w zimnej celi, z dwiema pryczami... Człowiek próbuje przewidzieć przyszłość, a posiadając superkomputery i satelity nie jest w stanie pewnie przewidzieć pogody na więcej niż jeden dzień. Trudno żyć chwilą ale czyż życie chwilą nie jest życiem prawdziwym...?
Pozdrawiam!

Zawsze słowo życzliwa(y) kojarzy mi się z anonimem. Ilu życzliwych pragnących pomagać innym ma na celu ich pogrążyć. Świetnie ująłes to w tanecznym korowodzie masek... na każdą okazję mają radę jak masz tańczyć. Czerpią korzyści sprzedając iluzję przeżycia. Taki korowód idzie dzisiaj przez naszą codzienność dając nam nadzieję na lepsze jutro. Specjaliści od wszystkiego, a tak naprawdę od niczego. Za maskami kryją się klauni z przyklejonym uśmiechem.
Pozdrawiam serdecznie

A ja lubię niepewność i taneczne korowody :-)

Życie weryfikuję odważne rady zza stolika od odważnych działań w sytuacjach nagłych. Mnie przekonuje. Pozdrawiam

Ponoć dobrymi radami piekło wybrukowano... a może dobrymi chęciami, które zresztą okazujemy, radząc innym? Mędrców - przemądrzalców , znawców wszelkich teorii nie brakuje, dlatego trzeba być ostrożnym, przesiać wszelkie rady przez gęste sito, posłuchać własnego rozsądku i "robić swoje".
Taka jest... moja rada :))

Pozdrawiam.

Cóż, chudy doradza grubemu jak schudnąć, choć sam nigdy nie schudł. Szczęśliwy doradza jak wyjść z depresji, choć sam z niej nie wychodził. Bogaty doradza biednym, by ciężej niż inni pracowali, podczas gdy sam swój majątek odziedziczył... Życie jest pełne takich doradców.

Powiem więcej, może inaczej, radzić, jak wyjść z dołka powinien ten, któremu choć raz się to udało. W dobie netu każdy jest mistrzem, ale w pisaniu tychże rad.
Taki świat.
Pozdrawiam.

Po przeczytaniu podsunęły się dwie myśli do rozpracowania, i za to już plus ode mnie. Pierwszą była myśl, że może podmiot rzuca złotymi radami siedząc w wygodnym fotelu, w ogóle nie odnosząc się do tego jak faktycznie może coś wyglądać, no bo skąd ma to wiedzieć, skoro tego nie przeżył. W końcu, jeśli by chciał, musiałby zmienić kurs, wysiąść z tej swojej wygodnej lokomotywy i zaryzykować. No i oczywiście mieć nadzieję, że te rady właśnie wtedy się sprawdzą, chociaż sądzę, że mógłby być bardzo zdziwiony jak teoria różnić może się różnić od praktyki. Drugą myślą był fakt, że często w takiej wygodnej lokomotywie, czyli po prostu ustabilizowanym, poukładanym życiu tkwią ludzie, którzy nie radzą sobie zwyczajnie z sytuacjami zupełnie innymi, jak w przykładzie wyżej; peel musiałby stanąć na wysokości zadania i zmierzyć się z tym, czego być może się obawia, czyli odczytuje tu taką walkę ze swoimi wewnętrznymi rozterkami. Możliwe, że tymi złotymi radami budował sobie solidny mur odgradzający go od tego wszystkiego, aż tu nagle, pewnego dnia, musiałby stanąć twarzą w twarz z tym, przed czym się bronił i wtedy dopiero pokazać swoją "wielkość". Wybacz przydługą interpretację. Serdecznie pozdrawiam!