Na zima kedy ciamno i tajamno je,
to sia człoziekoziu z psirzów wylyźć nie chce.
Zgniły nimk siedzi abo co.
Po Nowam Roku, jek pozietrze dopasowało,
to łu noju zawdy sia draszowało.

Dnie i zieczory na Warniji to fejn só.
Kele psieca siedzić, cejtunki cytoć,
godać, abo patrzypyski przedować,
coby na niebzie ziórozie łoboczyć.



Tyle marzeń już śpi nieżywych.
Chmury są takie same jak na Fidonisi.
Tyś tą jedyną z moich Ziem szczęśliwych.
mitycznych nurtów, dziś jakoś dziwnie cisi.

Tam Leuke znów klangoru chce jeszcze,
żurawi krzyku niczym herosi.
Pierwszy skrzydłami tnie powietrze,
szyk V ułatwia innym szybowanie.

Lecąc tuż za sobą złagodzą świata małość.
Za tęczowym mostem znów sny uspokoją.
Z nimi tylko Victorii doskonałość.

A potem pójdę tam gdzie Isztar szła spać,
wszystkie czary napełnię miłością.
Tylko nie wiem, czy na sen mnie stać.





























ziórozie- żurawie
draszować- młócić
zgniły- leniwy
cejtunki- gazety
patrzypyski przedować- patrzeć bezmyślnie
( gwara warmińska)