Gdzieś tam, tzn. gdzie?
Krk uczy, że w momencie śmierci "niematerialna dusza" opuszcza ciało i myk do nieba jeśli był człek dobry w pojęciu "ludzkim" lub miał odpuszczone przez księdza (też człowieka) grzechy i był nasmarowany olejem na czole i dłoniach. Jeśli był jako taki to jego "dusza" idzie do tzw. "czyścca" i tam pokutuje, żeby ją można było po pewnym czasie i "poprawie" wpuścić do nieba. Ludzie "bardzo źli" typu dyktatorzy i inni psychopaci idą z pewnością prosto do piekła.
Jest jeszcze kwestia "dobrych uczynków", które ponoć są też wyznacznikiem pójścia do nieba.
Jak to się ma do Sądu Ostatecznego? Tam ma ponoć być waga i każdy będzie ważony pod kątem tychże uczynków?
Niebo ma być już pełne świętych katolickich i można się z nimi kontaktować i załatwiać różne sprawy ziemskie. Wg. KRK to oni mają moc "rozwiązywania spraw trudnych i beznadziejnych" nawet ukazując się na Ziemi i przemawiając do wybranych szczęśliwców.

Co więc oznaczają słowa "Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie”? „jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus”

Można też Boga "przekupić" poprzez zamawianie mszy za zmarłych, które mają niejako zmienić los tegoż.

Ostatecznie wielu ma nadzieję, że Bóg wymięknie, wszystkim wszystko wybaczy i wszyscy "pójdą do nieba". Ogólnie miłosierna wizja, tyle, że mało ewangeliczna mz

Naprawdę nie wiem, po co ja to piszę. Żyjmy tak jak każdemu pasuje.
Moja gadanina i tak nic nie zmieni, a tylko "krwi napsuje".

podobnie jak w Twoim następnym czyli ogólnie ok

dodam że faktycznie źle (gdzieś tam ) się interpretuje że św. Piotr gdzieś tam czeka u bramy


mz. bram jest 12 tyle ile było apostołów Kościół wybrał na miejsce Judasza Macieja słusznie co do formy (wyboru) ale de facto to św. Paweł zajął miejsce Judasza.

a dalej: cóż śmierć (ta pierwsza) to oddzielenie duszy od ciała
i co do ciała napisałeś ok a co do duszy jest zapewne inaczej

co do śmierci drugiej ok a i przyczyna jej zapisana wcześniej dla wielu najzupełniej trafna.
ode mnie 5/5

Nie widzę związku.
Ja tu przedstawiam swoje spojrzenie na kwestię wieczności.
Święci katoliccy są ustawiani według przepisów kościelnych, a nie miary Ewangelii. Może niektórzy rzeczywiście żyli według Słowa, ale nie mam wiedzy, żeby to potwierdzić.
Zbawienie nie jest nagrodą i nie da się na nie zasłużyć.
Gdyby tak było, śmierć Jezusa i zmartwychwstanie byłoby nadaremne mz

Nic nie napisałeś o moim wierszu, a to byłoby dla mnie ciekawsze,
Pozdrawiam :)

nie jobo ale jego ostatni wiersz o papudze (też wywołał z/amen/t
mój komentarz pod nim
:

papuga z wiersza świetnie papuguje , zarówno i właściciela telefonu (i jej) jak i zbawienną mękę (Dyzmy) bo nie martwi się swoim losem ale Jego (z dwutysięcznym już stażem..)
no i gdyby nie była papugą ( niestety samo papugowanie nie daje jeszcze duszy - pierwiastka pochodzącego z Boskiej Materii ) zasłużyłaby na Raj.
A ON do kogo dzwonił(?) - do nas wszystkich ( do tych co żyli przed nami /nawet gdy nie było telefonów/ ; z nami-na całym świecie/ ; jak i tych co dopiero przyjdą po nas; )
Jezus został policzony poprzez formę śmierci w poczet łotrów,
dodatkowo umieścili dwóch obok.
jeden z nich znany z imienia Dyzma (Dyzmas) rozpoznał po zachowaniu , sposobie przyjęcia "kary" .i słowach., że musi być Kimś wyjątkowym ; wobec trwogi co do wieczności; zganił swego towarzysza(z drugiej strony krzyża)i poprosił Go (Jezusa) o pamięć i
stał się pierwszym świętym KK.

A coś jaśniej, bo nie zrozumiałam, co wspólnego ma z moim wierszem jobo?

Obietnica życia wiecznego jest dla mnie ważna, ale nie rozumiem jej w sposób podany przez Kościół Katolicki, bo mi się nie zgadza z Ewangelią.
Mam rację, że każdy bez względu na poglądy, choć raz zastanawiał się nad tym skąd człowiek wziął się we wszechświecie, co ma do zrobienia i czy plus minus sto lat to wszystko co jest w "ofercie" :)
Pozdrawiam :)

Każdy jakieś ma w tych tematach :
Pozdrawiam

Fajnie byłoby zajrzeć do Księgi Życia i sprawdzić listę :)
Tymczasem trza się starać nie utracić "Dziecięctwa Bożego"
Pozdrawiam Michale :)

6/5*

Podobno mamy i jak nam pasuje wybieramy ;)
U mnie też słoneczko i w tym roku po raz pierwszy będzie inaczej dla mnie.
Pozdrawiam :)

Zło niekiedy przebiera się w owczą skórę i purpurę, a wtedy można dać się nabrać...
Pozdrawiam :)

Nie trzeba pytać o ile? Albo się "spełnia warunki albo nie". To żadna wiedzą tajemna 😂

...po tym zmartwychwstaniu

Nie chodzi mi o Biblię, o ludzki wymiar taki zwykły.
Teraz wróciłam od Mamy.
Kocham.

Ewangelia nie jest zakazana. Można się sporo dowiedzieć...
Zobaczyć na chwilę czy na wieczność?
Pozdrawiam Anno.

:)

Moniu, właśnie to powiedziałam w swoim komentarzu...
między słowami.
Serdeczne

Dzięki :)
Czas na dywagacje o wieczności jest teraz.
Kiedyś będzie czas na wieczność lub śmierć :)
Pozdrawiam :)

Pozdrawiam Kaziu :)

Też nie wierzę w dogmaty i nie jestem religijna.
Pozdrawiam :)

...rekompensują...

Wiem Waldi :)
Nie raz wspominałeś, że jesteś śpiochem :)
Pozdrawiam :)

Ja śpię spokojnie. Choć po zmianie czasu coś się ostatnio budzę o czwartej i męczę do 6.30 :)
A co ma być to będzie- racja!
Pozdrawiam :)

Pozdrawiam :)

Czasem to kpina i ostracynizm.
Ale już się przyzwyczaiłam :)

Ze zdziwieniem, to bardzo łagodnie jeszcze.

To dla mnie przyznam zaskoczenie, bo na żywo nie znam osób o takim zapatrywaniu. Raczej spotykam się ze zdziwieniem.
Pozdrawiam :)

Dzięki :)
Chciałam przedstawić "swoje zapatrywania" na temat.
Pozdrawiam :)

Naturalnie 6/5 👍

Dzięki :)
U mnie wiara* jest podparta wiedzą i doświadczeniem.
Co do nadziei...byłam dwa razy. Przy :)
Pozdrawiam :)

Ja też nie myślę, bo wytłumaczyłam sobie te sprawy przez Ewangelię i to mi akurat odpowiada :) Każdy z nas ma swoje sposoby na życie i to czyni je wyjątkowym dla każdej jednostki!
Pozdrawiam Uleńko :)

Dzięki Sisy za słowo w temacie.
Pozdrawiam :)

Dzięki :)
Ja już nie gdybam :)
A tymczasowy "spokój ducha" może być kosztowny...
Pozdrawiam :)

Zgadza się :)

Czyli, że jest ok? :)
Pozdrawiam Kornelu :)

Ta koncepcja nie taka moja*. Tak po prostu rozumiem zapisy Ewangelii.
Nie upieram się oczywiście, że zrozumiałam wszystko dokładnie jak trzeba, ale mam jednocześnie nadzieję graniczącą z "pewnego rodzaju pewnością", że jestem blisko.
Pozdrawiam :)

Pięknie to ujęłaś – zbawienie jako dar, a nie nagroda, to perspektywa pełna pokory i otwartości. Rzeczywiście, strach i ciekawość wobec tego, co nas czeka po śmierci, to chyba nieodłączna część ludzkiej natury. Każdy z nas nosi w sobie jakieś wyobrażenia i nadzieje – czasem różne, czasem bardzo podobne. Najważniejsze, by były nasze własne i autentyczne. Twoja koncepcja brzmi mądrze i na pewno ma swoją wartość. A jak jest naprawdę? Może się kiedyś dowiemy.

Zbawienie nie jest nagrodą, a darem, propozycją, którą można przyjąć, wyśmiać lub zignorować :) Strach i ciekawość związane ze śmiercią i tym co po niej jest lub nie ma chyba każdemu człowiekowi przychodzi do głowy choć raz w życiu.
Każdy ma swoje koncepcje, wyobrażenia i dobrze!
Ja zarysowałam tak, jak wiem i rozumiem. Może dobrze, może źle :)
Okaże się ;)
Pozdrawiam :)