Twoje Wiersze - życie sobie wieczność sobie

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

15 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Belamonte/Senograsta

2025-09-13

romans na "stare" lata?
Przemiłego wieczoru

Moona@

2025-09-14

Aleś mnie rozbawił!!!
Właśnie uświadomiłeś mi alternatywną interpretację :)
Peelka jest w niej zaskoczona nagłym powrotem dawnego "kochanka", który spisywał sobie zdobycze w notesiku ;) I teraz "boi się", że koleś jej nie weźmie. Hahahaha! Alem se pojechała :)

Wiersz dotyczy drugiego przyjścia czyli paruzji. Ale interpretacje inne od zamysłu autora są cenne :) Jestem w wieku idealnym na romanse. Ale nie mam na razie takiej potrzeby :)
Pozdrawiam

legenda

2025-09-12

życie jest niesprawiedliwe dlatego jest rozłam na dwoje 6/5:)pozdrawiam serdecznie

Moona@

2025-09-14

Dzięki :)
To kwestia wyboru, po czyjej stronie chcemy stanąć i żyć.
Po stronie nieba czy zła i potępienia...
Pozdrawiam :)

Sylwia U.^(*)

2025-09-11

Podziwiam kunszt 🤗

Moona@

2025-09-11

Dzięki :)

^(*)

2025-09-11

Wieczność to wszystko a bez wszystkiego nicość czyli też niebyt nasz 💫

Moona@

2025-09-11

Niebyt to brak czegokolwiek. Czyli stan bez znaczenia dla niebytnego :)

klaks

2025-09-11

Bardzo życiowy wiersz, pięknie ujęłaś myśli każdego wierzącego człowieka, bo każdy bywa zmęczony...
Pozdrawiam serdecznie

Moona@

2025-09-11

Dzięki :)
Zmęczenie czasem daje się we znaki :)
Pozdrawiam :)

kmalenka8

2025-09-10

Też przeczuwałam, że kiedyś wrócę do spraw o Bogu...Jednak w zupełnie inny sposób niż byłam przyuczana, ale nie żałuję! 😊Dasz radę! Pozdrawiam Monia ciepło 😊⭐🍀

Moona@

2025-09-11

Mam podobnie. Dopiero od ponad dekady się zapoznaję z Prawdą, tak różną od tego, co w religijnych zapodaniach...
Pozdrawiam Małgosiu :)

Elżbieta

2025-09-10

Może, jest w nas więcej Marty niż Marii? Ale, to przecież nie wyklucza, od słuchania...
Pozdrawiam serdecznie, Moniko:))⭐

Moona@

2025-09-11

Racja!
Choć mi chyba jednak bliżej do Marii ;)
Kuchnia mnie niespecjalnie pociąga. Byle było smacznie i nie umrzeć z głodu ;)
Pozdrawiam Elu :)

eSka

2025-09-10

dla mnie życie to półprosta: początek - poczęcie, a potem już nieskończoność/z przystanikiem na śmierć ciała/.
Wiersz czytałem kilka razy, bo zdecydowanie zatrzymuje na dłużej; ale dobre wiersze własnie maja to do siebie - nie przelatują jak pedolino...
zpodobaniem!
Stef

eSka

2025-09-11

ano tak, ja jednak "zamawiam" wersję I. Najgorzej to umrzeć za zycia....
Pozdr!

Moona@

2025-09-11

Dzięki :)
śmierć może być przystankiem. Do wieczności...lub wiecznej śmierci :)
Pozdrawiam :)

Larisa

2025-09-10

Nagrodą za wiarę jest obiecana wieczność... piękne w wierze jest to, że bliskie jest jej zwątpienie...
Serdecznie pozdrawiam

Moona@

2025-09-11

Wieczności nie widzę jako nagrody.
To dar, możliwość i wybór.
Wątpliwości mnie czasem nachodzą, co do wytrwania... do końca.
Pozdrawiam Lariso :)

Waldi1

2025-09-10

na pewno kiedyś odejdziesz z tego świata i nie ma co płakać ...a On nigdy Ciebie nie zostawi ... pozdrawiam serdecznie ...

Moona@

2025-09-11

Obym ja nie wymiękła...
Pozdrawiam Waldi :)

Krystek

2025-09-10

W chwilach zmęczenia nachodzą
nas negatywne myśli. Trzeba z
nadzieją patrzeć w przyszłość,
bo życie trwa , a końca nie znamy.
Serdecznie pozdrawiam -
zostawiam pozytywne myśli:)

Moona@

2025-09-11

Jestem zmęczona, to fakt.
Ostatnio dużo ciekawych eventów na świecie.
A wrzesień ciężki ;)
Pozdrawiam :)

Marek Żak

2025-09-10

Każdy ma swój czas i powinien go wypełnić jak umie, zgodnie ze własnymi przekonaniami, nie krzywdząc innych. Zatrzymujący wiersz, a jak będzie, nie wiemy, ale sporo genów przekazałem licznym następcom:).
Pozdrowionka.

Moona@

2025-09-11

Każdy sobie żyje jak umie. Jak będzie, to wcale nie jest taka wielka niewiadoma dla mnie jako fanki Ewangelii :) Ale szczegóły wciąż zajmują mi myśli...
Pozdrawiam :)

Jastrz

2025-09-10

Właśnie skończyłem "Moc i chwałę" Grahama Greena. Bardzo ciekawa książka. Autor stawia w nie tezę (przynajmniej ja to tak odebrałem), że świętość nie ma nic wspólnego z bezgrzesznością. Świętość to wypełnienie swojego przeznaczenia - wierność sobie wbrew światu, który chce nas wtłoczyć w narzucone przez innych ramy. I nawet największy grzesznik, jeśli nie sprzeniewierzy się sobie, zostanie usprawiedliwiony. A bywają też ludzie bezgrzeszni, ale uformowani przez warunki, społeczeństwo, lektury... I nie ma w nich własnego. Więc co z nich ma Bóg ocalić od potępienia?

Moona@

2025-09-11

Książki nie znam, więc trudno mi się odnieść. Bezgrzeszność jest dla człowieka niemożliwa do realizacji. Usprawiedliwienie przez wymówki i własne poglądy jak najbardziej do zrobienia :)
Wieczność stawia twarde warunki. Znać je i ignorować czy ignorować dla wygody. Wybór należy do nas :)

sturecki

2025-09-10

Twój wiersz mówi o spotkaniu z wiecznością, które przychodzi nie w wielkim uniesieniu, lecz w chwili zmęczenia i zwątpienia, bo człowiek boi się być pominięty na końcu drogi bardziej niż samej śmierci.
Bo chyba jest tak, że życie toczy się codziennym chlebem, ale serce chce mieć pewność, że nie pójdzie na marne.
6/5

Moona@

2025-09-11

Wieczność to stały temat gdzieś z tyłu głowy. Zamiast na froncie ;)
A perspektywa wykreślenia na finiszu jest iście straszna. Śmierć w perspektywie to tylko jakiś tam punkt. Codzienność lubi nas zajmować. Byle nie poszło na marne...

Przeboski Mandaryn

2025-09-10

Bardzo interesujący wiersz

Moona@

2025-09-11

Pokaż mniej

Logowanie

życie sobie wieczność sobie

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji