Twoje Wiersze - KÓŁKO I TRÓJKĄT - sturecki

X

Logowanie

KÓŁKO I TRÓJKĄT

wolny

2025-04-24 04:34

kółko na drzwiach mówi „tu kobiety”
trójkąt szepcze „mężczyznom wstęp”

w labiryncie galerii handlowych
ludzie szukają siebie w odbiciach

kółko i trójkąt patrzą na siebie
nie wiedzą, kto pierwszy ma mrugnąć

ktoś rysuje pytajnik obok drzwi
ale nikt nie umie go przeczytać

gdzie jest toaleta dla tych, co nie pasują?
czy drzwi są tam w kształcie chmury?

czy wewnątrz są lustra bez twarzy?
czy nikt tam nikogo nie pyta o imię?

może nie ma drzwi, tylko sama klamka
a przejście otwiera się myślą?

kółko i trójkąt milczą na ścianie
czekają, aż ktoś narysuje coś nowego

a może to miejsce już istnieje?
może jest wszędzie, tylko niewidoczne?

może wystarczy przestać szukać znaków
i po prostu wejść, gdzie trzeba?

autor

sturecki

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

17 razy

Treść

6

10

5

7

4

0

3

0

2

0

1

0

0

0

Warsztat

6

1

5

16

4

0

3

0

2

0

1

0

0

0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Waldi1

ponad pięć godzin temu

Stanisławie ..wróciłem z Czech tam byłem w Kauflandzie ..akurat musiałem skorzystać z trójkącika .. ale go nie widziałem... na drzwiach był narysowany facet... a na drugi dama ... więc wszedłem prawidłowo ...
było też lustro i woda z umywalką .......a gdyby było kółko i trójkącik ...może miałbym problem z odczytaniem znaków ...a wchodząc w nieodpowiednie drzwi mógłbym w uśmiech dostać ... itd ... pozdrawiam bez kółeczka ...

sturecki

pięć godzin temu

Czyli jednak klasyczna dama i facet ratują sytuację, bo trójkąt w stresie może się nagle okazać piramidą nieporozumienia. Dobrze, że lustro było ... można się upewnić, że to my, a nie geometria, mamy rację.
Pozdrawiam bez schematów, za to z odruchem właściwego wejścia.

Larisa

ponad pięć godzin temu

Bez symboli jak bez ręki... Co prawda, bardziej odpowiada mi rysunek kobiety i mężczyzny na drzwiach toalet i właściwie już nie pamiętam znakowania kółkiem, czy trójkątem... dla osób z niepełnosprawnościami jest symbol wózka.
Czyli, są trzy pary drzwi i każdy może się udać w swoim kierunku... chciałam jeszcze dodać, że są również czwarte drzwi dla matki i niemowlaka.
Wydawałoby się, że temat toalet jest taki zwyczajny, a tu proszę, powstał wiersz!
Życie samo podaje tematy...
Serdecznie pozdrawiam, Staszku!

sturecki

pięć godzin temu

I to jest najpiękniejsze ... że z pozoru banalne drzwi prowadzą do całkiem poważnych refleksji. Symboli mamy dziś aż nadto, ale czasem to właśnie życie bez instrukcji obsługi pisze najlepsze scenariusze. A temat toalety? Prosty jak potrzeba, uniwersalny jak człowiek ... idealny na wiersz z treścią.

Kika88

ponad pięć godzin temu

Świetny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)

sturecki

pięć godzin temu

Dziękuję pięknie ... pozdrowienia łapię i odwzajemniam z uśmiechem między wersami.

Jastrz

ponad pięć godzin temu

Jest jeszcze trzecia płeć. Byłem gdzieś w toalecie (nie pamiętam gdzie) i widziałem troje drzwi: Na jednych kółko, na drugich trójkąt, a na trzecich uproszczony rysunek wózka inwalidzkiego.

sturecki

pięć godzin temu

I te trzecie drzwi, choć niby tylko z piktogramem wózka, często okazują się najbardziej ludzkie, bez oceniania, bez zaglądania pod metkę. Może właśnie tam, gdzie symbol mówi najmniej o płci, mówi najwięcej o godności.

jobo

ponad pięć godzin temu

Napisałeś fajny wiersz
Wolę kółko, chyba wiesz
Tam gdzie trójkąt są koszmary
Czyli straszne pisuary
Oni gorsi są od wojen
Więc się ich po prostu boję

Szac i gwiazdki niebieskie!

jobo

cztery godziny temu

pisuary to taka partia chyba

sturecki

pięć godzin temu

Kółko to jak przytulna przystań, gdzie wszystko dzieje się za zamkniętymi drzwiami i bez niespodzianek. Trójkąt, cóż ... to czasem jak wejście na pole minowe, zwłaszcza gdy ktoś traktuje pisuar jak scenę do popisu. Rozumiem strach, bo tam nie chodzi tylko o fizjologię, ale o całą otoczkę męskiej rywalizacji bez słów. Tak, zdecydowanie ... kółko brzmi jak wybór rozsądku i komfortu.

eSka

ponad pięć godzin temu

trzeba pomyśleć zanim się wejdzie, gdziekolwiek.
obecnie nawet tę kwestię czy damski czy męski rozdęto niczym biurokratyzm w RP; a ta paranoja się dopiero /ponoć/ rozkręca. Ale - skoro taki temat - olac to :) wszytsko jedno pod jaka figura geometryczną, byle zdążyć :)
z podobaniem!
S

sturecki

ponad pięć godzin temu

Dokładnie tak ... zanim się wejdzie, warto pomyśleć, ale gdy przyciśnie, nie czas na filozofię figur! Biurokracja może się rozkręcać, ale potrzeba zawsze skraca ... i tu geometria przegrywa z anatomią.

LidiaM-9

ponad dwanaście godzin temu

Doszukałam się w wierszu większej głębi niż wybór toalety. Zapewne chodzi o schematy towarzyszące nam na co dzień, nie tylko w prozaicznych sytuacjach. Koniecznie chcemy się z czymś identyfikować, do czegoś przynależeć, a to przecież tylko kwestia umowności.
6/5 i pozdrawiam serdecznie.

sturecki

dwanaście godzin temu

Trafnie ... toaleta to tylko pretekst, a sedno leży w naszych przyzwyczajeniach do ramek, etykiet i kluczy do drzwi, które czasem sami sobie zamykamy. Przynależność bywa złudzeniem, jeśli nie wynika z wolności wyboru.

LydiaDel

ponad dwanaście godzin temu

Niby banalne, ale bardzo życiowe zagadnienia. Bo których drzwi ma szukać matka z 5-7 chłopcem? Dzieciak chce do mężczyzn, bo tam chodził z tatą. No a o tym dylemacie nie piszesz. Może lepiej bez żadnych znaków. Ja już byłam też w męskiej, gdy do damskiej toalety kolejka jak po masło. I nic mi nie ubyło. Kto wpadł na tem pomysł, by dzielić i ustalać granice. Przecież dla niepełnosprawnych jest bez podziału na męskie i żeńskie. Niechże każdy sam decyduje. To jest potrzeba fizjologiczna i nie ma czasu się długo zastanawiać. 6/5 Serdeczności

sturecki

dwanaście godzin temu

Dokładnie ... fizjologia nie zna płci, a dzieci nie czytają znaków tylko potrzebują pomocy. Granice w głowie bywają gorsze niż te na drzwiach, a najlepsze drzwi to te, które się otwierają, kiedy trzeba.

Goldenretriver60

Goldenretriver60

ponad dwanaście godzin temu

Jedni powiedzą, że szczery,
inni, że straszny to gbur,
ale powiem to- do cholery!
wszak ja mogę lać na mur.

I tu sięgamy do sedna,
gdzie trójkąta symbolika,
Prawda w trzech kątach jest jedną,
że stojąc dosięgnę nocnika.

A co zrobić z kółeczkiem, kto powie?
Toć fakt to jest oczywisty -
potwierdzą to nawet panowie,
że nocnik jest zwykle kolisty.

sturecki

dwanaście godzin temu

No i mamy poezję użytkową z morałem i metaforą, która nie kluczy. Bo skoro nocnik jest kolisty, a mur szczerze obficie polany, to może czasem warto gburowato, ale celnie ... niech rym się leje, skoro sens już płynie.

Marek Żak

ponad dwanaście godzin temu

Na czasie różnych dyskusji, ale trzecie wyjście jest, bo oprócz trójkąta i kółka są toalety dla niepełnosprawnych płci i orientacji wszelakich i to jest eleganckie rozwiązanie bez wnikania w szczegóły. Pozdrawiam.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Otóż to ... trzecie drzwi, gdzie zamiast etykiety jest przestrzeń dla godności. Czasem właśnie brak symbolu mówi najwięcej.
Pozdrawiam równie elegancko.

Elżbieta

ponad dwanaście godzin temu

Chyba puenta podpowiada co zrobić, bo wyobraźmy sobie, że "tożsamość inna", też ma dwa znaczenia i cóż wówczas, chmurka z kółeczkiem lub z trójkącikiem? Niemniej wiersz uświadamia, że mogą pojawiawiąć się dylematy, wynikające z fizjologii jak postąpić. Moim zdaniem zgodnie z tym jak się, kto czuje, co zresztą wyraża swoim zachowaniem.
Ciekawy temat!
Pozdrawiam serdecznie:))⭐

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

W punkt ... bo w świecie, gdzie symbole próbują nas zaszufladkować, najważniejsze to nie zgubić siebie w kółeczku, trójkącie ani nawet w chmurce. Czasem najbardziej ludzka decyzja to ta, którą podpowiada wnętrze, a nie szyld na drzwiach.

Eleanor Rigby

ponad dwanaście godzin temu

Symbolika dla nocnika :)
A poważnie mówiąc wiersz na czasie choć niesmaczny.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Czasem trzeba sięgnąć po nocnik, by zlać się z rzeczywistością, a niesmaczne bywa prawdziwe, zwłaszcza gdy pachnie dzisiejszym światem.

Krystek

ponad dwanaście godzin temu

To my sami sobie stwarzamy niewidzialne,
granice, na które później narzekamy, łamiemy.
Wystarczy czynić, co trzeba
Ślę moc serdeczności i pogody ducha:)

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Tak. A potem jeszcze sami siebie łapiemy za rękę na tych granicach, jakbyśmy byli i strażnikiem, i uciekinierem naraz. Czynienie, co trzeba, to już sztuka wolności.
Ślę promień zrozumienia w zamian.

Motylek78

ponad dwanaście godzin temu

świetny wiersz o tożsamości
przynależności i niewidzialnych granicach
które rysujemy wokół siebie
o podziałach
czy tak naprawdę są one potrzebne?
Pozdrawiam serdecznie 🦋💙

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Potrzebne może i nie są, ale wygodne ... jak kreski na mapie, które pozwalają udawać, że wiemy, gdzie jesteśmy, choć sercem często błądzimy po niewidzialnym.

klaks

ponad dwanaście godzin temu

Bardzo podoba mi się oryginalne źródło przemyśleń tego wierasza. Udowadniasz, że poeta, osoba wrażliwa i refleksyjna, dosłownie wszędzie może się zatrzymać z refleksją znad sobą i tym światem. W procesie; inspiracja, natchnienie, wykonanie, jest coś zaskakującego, zarówno dla twórcy jak i czytelnika :). Pisząc to, wpadło mi w oko gniazdo wrony na czubku drzewa, jeszcze nie jak , ale czuję że wyląduje w moim wierszu :).
Pozdrawiam serdecznie :) 6/5

klaks

ponad dwanaście godzin temu

W niebie też jest inspiracja, ale od dłuższego patrzenia kark może rozboleć... poza tym dużo więcej tego co bliskie naszym zmysłom jest pod niebem :).
Właśnie wystawiam wiersz którego inspiracją jest ziarno jesionu. Może już trzy tygodnie temu, wpadło mi to ziarno do ręki, myślałam że będzie bardziej górnolotnie, ale wyszła lekka parodia. :)

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

No i pięknie, bo prawdziwy poeta to nie ten, co patrzy w niebo, tylko ten, co dostrzega wronę na czubku zwykłego drzewa i czuje, że to ona właśnie przyniesie mu wers, który usiądzie wewnątrz jak w gnieździe.

jolka

ponad dwanaście godzin temu

Z pewnością to najlepsze rozwiązanie i takie zwyczajne..Dwa znaki porządkują świat...6/5

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Zwyczajne, ale skuteczne ... bo dwa znaki więcej znaczą niż tysiąc chaotycznych idei w kapciach.

Annna2

ponad dwanaście godzin temu

no no- oryginalnie na toalety
może masz rację na to końcowe pytanie

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Na końcowe pytanie zawsze mam odpowiedź ... czasem z głowy, czasem … z kabiny inspiracji.

andrew

ponad dwanaście godzin temu

Gdyby śmiałość wygrywała
Gra nie byłaby wspaniała.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Wspaniała jest właśnie dlatego, że śmiałość przegrywa ... wtedy dopiero widać, kto gra sercem, a kto tylko pionkiem.

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

Nie wiedziałem, że szalet
ma tyle zalet
A jego oznaczenie
może być natchnieniem.
Pozdrawiam z uśmiechem.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Dokładnie ... z humorem nawet w dołku można się śmiać z wysokości.

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

Ha ha ha haha hah ha ha ha.
Nasi górą , grunt to poczucie humoru.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

W szalecie więcej prawdy niż w niejednym sonecie wnętrza ... tam natchnienie pachnie życiem.
Pozdrawiam znad sedesu metafory.

Groschek<sup>(*)</sup>

ponad dwanaście godzin temu

Stasiu pomogę Ci; wydaje mi się, że trochę przesadziłeś.

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

Groschku, poważny człowieku ja do ciebie nic nie mam i twoich utworów nie komentuję(od pewnego czasu) ale włączam się do dyskusji po wierszami innych autorów a to chyba mi wolno.

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

Górny Śląsk od dziejów zaranie,
Katowice Piotrowice to moje korzenie,
tam mam po dziadkach
trochę swojego świata
ale wżeniłem się w miasto Tychy
stąd dostęp do parków i odrobina miejskiej pychy
i to tyle
jeśli chodzi o tą chwilę.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Moja dewiza jest taka: każdą odległość da się pokonać, o ile tylko się chce. Gdzie mieszkasz?

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

Drogi Stasiu , wybacz śmiałość ale też bym chciał by się tak stało
sympozjum z winem i poezją zastąpiło rzeczywistości odległość
lecz niestety marne szanse byśmy się spotkali właśnie
gdzieś poza internetem w jak najbardziej realnym świecie.

Groschek<sup>(*)</sup>

ponad dwanaście godzin temu

Do Ody: Dziękuję, ale lepiej już zostawić. Ja nikogo nie czepiam to i mnie zostaw. Piszę całkiem poważnie to uszanuj to proszę i mnie nie ruszaj. Nie jesteśmy z tej samej gliny i nie będziemy..

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

do "Odyseusz62"
Hi, hi ... jak szumi to musiałeś coś chlapnąć ...
Chętnie postawię ... tylko ta odrobina dystans przeszkadza ...

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

Patrzę na was spod tych liści
a wiatr wszystko mi wyjaśnił
co powiedział wam nie powiem
bo mi mocno szumi w głowie.

Ludzie odrobinę dystansu do siebie.

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

Groschku a może byś się tak uśmiechnął!
Ja się nie obrażam
póki dobra jest zabawa.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Tak, wiem, że Twoje „przesadziłeś” to jak czuły kopniak ... nie żeby przewrócić, tylko żeby szybciej ruszyć z miejsca.
A liściasty (wierzę, że się nie obrazi) … on wciąż liczy na to, że wiatr mu wszystko wyjaśni.

Groschek<sup>(*)</sup>

ponad dwanaście godzin temu

Staś: dobrze wiesz, że jeśli ja Ci napiszę, że przesadziłeś to już nikt Ci tego nie skrytykuje lecz wręcz przeciwnie; na tym miała polegać pomoc, której 'liściasty' jak zwykle nie zrozumiał - tyle..

Groschek<sup>(*)</sup>

ponad dwanaście godzin temu

do Odyseusz62: idź pan sobie zaczepki gdzie indziej poszukaj: chcesz pan wojny? mogę zacząć być taki sam upierdliwy jak on.. mogę nasrać mu pod wierszem i pod każdym lizaniem dupy tak, że żadna cenzura tego jemu nie zdejmie - lepiej nie zaczynaj, już ci raz mówiłem: ode mnie wara!

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

I kto to mówi!

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Może i przesadziłem, ale przynajmniej nie przespałem ... lepiej zaryzykować niż zniknąć w grzeczności.
Dzięki za pomoc.

Autor poleca

Autor na ten moment nie promuje wierszy

Inne wiersze z tej samej kategorii

- Marta Surowiecka

Dziewczyna jak motyl

- wierszopisarka

Żołnierska mowa część 4

- Dolce speranza

do końca życia

modlitwa przedwojenna

Inne wiersze tego autora

OKAZJA MINIONEJ CHWILI

BRNĄC W STRONĘ OCZEKIWAŃ

ZNACZENIE KLAPEK

KOMENTOWANIE WIERSZY

MOICH UWAG TUZINY TRZY

KOSZE, Z KTÓRYCH WYJADAMY ...

z cyklu "KWIATY"

HISTORIE UKŁADÓW TRÓJKĄTNYCH

TECHNOLOGIA W PRADAWNEJ KRAINIE

MIĘDZY PODZIAŁAMI SPORY NASZE

NIECH BOGU BĘDZIE

Pokaż mniej

x

Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności