Twoje Wiersze - KLĘKAJĄC Z BEZRADNOŚCI - sturecki

X

Logowanie

KLĘKAJĄC Z BEZRADNOŚCI

wolny

2025-03-28 02:54

z cyklu: "SŁOWEM BOGA WYRAZIĆ".

na kolanach modlitwy
sieję ziarna rozpaczy
w błagalnym tonie
ściskając myśli –

z krwi wyrosłeś
na kształt krzyża,
który dźwigam wzrokiem
w pełnej niemocy

jedna łaska, choć drobna,
nie sprawi Ci trudności
a mnie przyniesie ukojenie

moje pacierze rzadkie
ciężarem milczące
dotykają Twoich ran
rozumiem, że tak –

w bólu się spotykamy
dwie dusze złożone
Ty w ofierze, ja w modlitwie

autor

sturecki

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

17 razy

Treść

6

11

5

4

4

2

3

0

2

0

1

0

0

0

Warsztat

6

3

5

13

4

1

3

0

2

0

1

0

0

0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

myszulek

2025-03-31

To takie prawdziwe i poruszające – jak w tych kilku obrazach udaje Ci się pokazać tę głęboką więź między cierpieniem a modlitwą, która czasem jest jedynym językiem zrozumiałym dla bólu. Fajnie, że w tej rozmowie z Bogiem nie ma łatwych odpowiedzi, ale jest autentyczne zmaganie i nadzieja, że nawet drobna łaska może przynieść ulgę. Trzymam kciuki, żeby te ziarna rozpaczy kiedyś zakwitły pokojem.

sturecki

2025-03-31

Cierpienie rzeczywiście często rozumie tylko język łez, a modlitwa ... to czasem jedyne, co mamy, gdy wszystko inne zawodzi. Jeśli uda się choć jednej osobie znaleźć w tych wersach odrobinę ulgi to już więcej niż spełnienie. Dziękuję, że czytasz z sercem.

snobbydoo

2025-03-30

Czytają Cię nawet ateiści.
Chcę abyś o tym wiedział. W treść nie śmiem wchodzić.
Pozdrawiam z szacunkiem.

sturecki

2025-03-30

Dziękuję ... to dla mnie ogromnie ważne. Skoro nawet niewierzący czytają z uwagą, to znaczy, że słowa trafiają tam, gdzie powinny, do człowieka, nie tylko do wyznania.
Pozdrawiam z równym szacunkiem.

LidiaM-9

2025-03-29

Czytam ten wiersz po raz kolejny i kolejny, i identyfikuję się z każdym słowem. Człowiek zwraca się w poczuciu bezradności modlitwą pełen nadziei, ale nie zawsze otrzymuje, o co prosi. Nie ma tu żadnego klucza ani metody, musi wystarczyć ufność i wiara.
Pozdrawiam serdecznie.

sturecki

2025-03-29

Pięknie to ujęłaś ... modlitwa bywa jak list bez odpowiedzi, który mimo to piszemy dalej, bo wierzymy, że ktoś jednak czyta. A czasem to właśnie ta wiara jest odpowiedzią, choć nie zawsze taką, jakiej oczekiwaliśmy.

matka

2025-03-28

Witam Staszku , piękna i niesamowita jest Twoja rozmowa z Chrystusem. Spotykają się dwie nieszczęsne , bardzo cierpiące dusze spotykają się jedna w ofierze , druga w modlitwie. Staszku , to jest piękne. Pozdrawiam cieplutko Irena

sturecki

2025-03-28

Dziękuję ... może właśnie w tym spotkaniu, w bólu i modlitwie, zaczyna się prawdziwa bliskość. Pozdrawiam Cię cieplej niż kaloryfer w zimie.

JaSnA7

2025-03-28

Bogu nie trudniej dać wiele, niż dać mało...
Proszę więc o wiele, głównie z myślą o innych. O sobie też...
Pozdrawiam:)⭐️

sturecki

2025-03-28

I słusznie, bo skoro Bóg ma nieskończoność w zanadrzu, to czemu nie prosić hojnie? Zwłaszcza gdy serce nie jest chciwe, tylko troskliwe.

danmur

2025-03-28

poruszające wyznanie swojej wiary,pozdrawiam6/5

sturecki

2025-03-28

Dziękuję. Czasem trzeba się wyznać nie tylko z wiary, ale i z wątpliwości. One też prowadzą. Pozdrawiam ciepło.

Waldi1

2025-03-28

Stasiu wiersz jest przepiękny ... nawet Bóg mi przez sen powiedział .... Walduś ucz się od Stanisława tak kochać ... i dzieląc się bólem razy dwa ... pozdrawiam serdecznie ...

sturecki

2025-03-28

Waldek, jak sam Bóg Ci to powiedział, to nie mam z czym dyskutować, tylko się wzruszyć i posłać uścisk. A co do bólu razy dwa … przynajmniej miłość też liczy się podwójnie.

zmis

2025-03-28

Niepowtarzalna modlitwa, z serca płynąca, wyrażająca rozpacz stworzonej istoty i prosząca Tego, który zbierał rany, o kojącą łaskę.

sturecki

2025-03-28

Tak, czasem najprawdziwsze modlitwy to te bez liturgii, pisane drżącym sercem i skrywane między wersami.

hibiskus

2025-03-28

Witaj,

tak i ja rozumiem Jego milczenie.
Mimo to czuję się spokojna o wielkość łaski.
Czasem nie do końca wiem czy moje zachowanie będzie dobrze ocenione...

Pozdrawiam serdecznie i dziękuje za pamięć.
5/6

sturecki

2025-03-28

Spokojnie, nie jesteśmy na egzaminie z moralności. A łaska, jeśli rzeczywiście jest łaską, to nie wymaga świadectwa z paskiem.

ajw

2025-03-28

Piękna rozmowa z Bogiem..

ajw

2025-03-28

Dokładnie tak.

sturecki

2025-03-28

Bo czasem ktoś milczy nie z obojętności, ale dlatego, że lubi być słuchany ... właśnie w ciszy, między naszymi myślami.

ajw

2025-03-28

Milczy, bo lubi, gdy mamy takie wewnętrzne dialogi :)

sturecki

2025-03-28

Czasem mi się wydaje, że On milczy, bo czeka aż przestanę gadać-pisać.
Dziękuję.

ajw

2025-03-28

Dla mnie 5/6

klaks

2025-03-28

Odczytuję wiersz jako piękną, poruszającą rozmowę z Bogiem, z którym podmiot liryczny spotyka się w cierpieniu.
Pozostaje pomilczeć i zostawić gwiazdki.
Pozdrawiam serdecznie 6/5

sturecki

2025-03-28

Dziękuję, gwiazdki przyjmuję, milczenie też ... ono czasem mówi więcej niż cały wiersz.

Marek Żak

2025-03-28

Jedna łaska nie sprawi trudności, ale jeśli wszyscy o nią proszą, jakie kryterium, kto ma być nią obdarowany, czy ci proszący, czy dobrzy, kochający, może pracowici, a może tego kryterium w ogóle nie znamy?
Pozdrawiam.

sturecki

2025-03-28

Brzmi, jakby opatrzność miała z Tobą umowę: ratujesz jedno życie, bonusowo zachowujesz swoje. Niezły bilans, oby kontynuacja była mniej dramatyczna!

Marek Żak

2025-03-28

Kaprys, a może nie rozumiemy, kto na nią bardziej zasługuje. Ja raz uratowałem dziecko, potem cudem wyszedłem z czołowego zderzenia, potem z morza wyciągnąłem tonącą kobietę i też udało mi się potem uratować z wypadku, więc może opatrzność tak to rozpatruje:). Pozdrawiam.

sturecki

2025-03-28

Może łaska to nie konkurs z regulaminem, tylko kaprys nieba ... rozdawana tam, gdzie akurat nie patrzymy.

Motylek78

2025-03-28

bardzo dobry wiersz
"w bólu się spotykamy
dwie dusze złożone
Ty w ofierze, ja w modlitwie" wersy warte zapamiętania
Pozdrawiam serdecznie 🦋💙

sturecki

2025-03-28

Miło, że zapamiętasz ... oby nie tylko przy okazji bólu.
Pozdrawiam równie serdecznie.

LydiaDel

2025-03-28

Najważniejsze, że płynie od serca. Według potrzeb - jak trwoga, to do Boga, bo to jest przecież bardzo ludzkie moim zdaniem. Tak jak z pisaniem wierszy, czujemy potrzebę, to piszemy. Z modlitwą jest podobnie. Wtedy jest szczera, autentyczna, niewymuszona.
Modlitwa jest ku chwale, ale i w ofierze. 6/5 Serdeczności

sturecki

2025-03-28

I w modlitwie, i w poezji najważniejsze jest to, co niewidzialne: szczerość. Bo ani Bóg, ani dobry wiersz nie dadzą się oszukać ładnymi słowami, jeśli nie płyną z wnętrza.

Kakashi Hatake

2025-03-28

Kiedyś usłyszałem od jednego kleryka jak dawien dawna byłem ministrantem, że wszystko może być ofiarą, nasza praca, myśli, dobre uczynki jeśli tylko z czystego serca kierowane. Pozdrawiam.

Kakashi Hatake

2025-03-28

Jak nasze życie i prawo do niego.

sturecki

2025-03-28

Tak, bo wtedy codzienność przestaje być tylko obowiązkiem, a staje się formą modlitwy. I może właśnie o to chodzi: by zwykłe stało się święte.

Krystek

2025-03-28

Niema rozmowa z Bogiem koi duszę
i dodaje sił do działania.
Ludzie głębokiej wiary łatwiej znoszą
trudy życia
Ślę moc serdecznych pozdrowień:)

sturecki

2025-03-28

To prawda ... w ciszy tej rozmowy słychać więcej niż w niejednym kazaniu. Wiara bywa jak kotwica, ale też jak skrzydła. Dziękuję i odwzajemniam serdeczności.

andrew

2025-03-28

Modlitwa jest kluczem.
Trzeba tylko znaleźć drzwi,
może w swoim ego.
Mimo.... nie tracimy siebie z oczu.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2025-03-28

Pięknie powiedziane ... bo często największe drzwi są właśnie w nas, tylko z zewnątrz wyglądają jak ściana. A modlitwa może być klamką, która je otwiera. Pozdrawiam.

Odyseusz62

2025-03-28

Bolesność i doczesność
Dziwnie się rymuję
Miłość i wieczność
Dzielnie im wtóruje.
Pozdrawiam w zadumie.

sturecki

2025-03-28

Pięknie zrymowane w czterech wersach to, co wielu próbuje opisać tomami. A zaduma - jak zawsze - jest najlepszym towarzyszem takich słów. Pozdrawiam z wdzięcznym uśmiechem.

Autor poleca

Autor na ten moment nie promuje wierszy

Inne wiersze z tej samej kategorii

leśne ścieżki

- naskraju*^(*)

Przechodziłaś tędy wiele razy

- Incommunicado

* (noc pełna jest czarno białych fotografii...)

- Marta Surowiecka

Byłaś jedną z nich

- melancholychill

- Lidia Maria Concertina

A może już mnie nie ma

opowiem ci bajkę

Inne wiersze tego autora

TRZEJ KRÓLOWIE BEZ MORALNEGO GPS-U

NIECH PO PROSTU

OSTATNIE PRZYKAZANIE BOŻE

POETA PO POLITYCE PISZĄCY

WIERSZEM DO MOJEGO BOGA

DROGA PRZEZ PRZYPADKI WIEDZIE

RYMOWANY W SPORZE Z WOLNYM

A PO BRAWACH POZOSTAJE

ŻYWIOŁÓW OGROMY

NIE DO KOŃCA KATOLIK

TOROWISKO ŻYCIA

POETYKA TEGO WIERSZA

BÓG OJCIEC I CÓRKA

Pokaż mniej

x

Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności