Głód liryki
Daje wyniki
Pozdrawiam.

Wiara w siebie podobno uskrzydla a na pewno przynosi fizyczną rozkosz

Pozwolę sobie słowo w słowo za Gochą (bez definicji) Wyjęła mi komentarz z ust...a raczej spod palców :)
Pozdrawiam Stasiu :)

trzeba życie brać jak leci ...bardzo ładne metafory i wszystko da się poukładać ... optymizmu jest najważniejszy ... pozdrawiam serdecznie ...

Najpiękniej jest o niej nie kalkulować, rodzi się w natchnieniu, rośnie bezwiednie.
Liryka nie ma wzoru, miejsca, rytmiki - jest kiedy wiersz jest przynajmniej dobry.
Ten jest bardzo dobry w unikach jasnego określenia jej granic.

Pozdrawiam serdecznie z problemem oceny, ale uważam (a nie mam certyfikatu), że warsztat jest świetny, a Autor niezwykle świadomy poetyckiego ciężaru treści.

Pozdrawiam ciepło i bez obrazy 5/6

Liryka, uczucia nie każdy potrzebuje pokazać je na zewnątrz.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego wieczoru

Ja tu widzę jakiś konflikt albo niepewność co do własnych oczekiwań wobec samego siebie w kwestii tworzenia wierszy. Istotnie temat potrzebny jeśli autor odczuwa jakieś niedoskonałości lub luki w pisaniu ale nie jestem przekonany co do tego czy aby nie za surowo podchodzi do sprawy. Nie mniej jednak forma wiersza zaciekawia.
Pozdrowionka 🌟👍

Samokrytycyzm lub samouwielbienie to wirus dla wiersza zjadający jego urok

Myślę, iż wiersze oddają osobowość piszącego, jego uczucia, to co myśli na dany temat, pisanie ma więc ogromny sens i delektujmy się nim, pozdrawiam serdecznie.

Niczego w życiu nie jest się pewnym. tym bardziej czegoś tak nieuchwytnego, duchowego. Czytając Twój tekst wyczuwam trochę niepewności, trochę kokieterii i lekką buntowniczą nić, a także szczyptę przekory w Twoich myślach, jak w młodzieńczych latach. To Twoja dzisiejsza analiza, w tym momencie. Jutro będzie już inaczej, w zależności od naszego usposobienia. "Niebieska proza" - chcesz mieć pewność, że to co piszesz, jest dobre. Więc zaufaj sam sobie. Wszyscy autorzy maja wątpliwości. To zmusza do analizowania. Z pewnością teksty mówią wiele o ich autorach, ale i z tą tezą powinniśmy być ostrożni. Używasz przeciwstawnych porównań, jakbyś chciał czytelnika zmusić do przemyśleń. To wcale nie jest takie złe, w sensie lepiej złą prasę, aniżeli żadną. Jednym słowem, ciekawy teks, zatrzymuje, poczynając od małej plamki na szybie. I o to właśnie chodzi.
Pozdrawiam

Ciekawa opinia o własnym podejściu do twórczości. Jaka jest w niej część nas samych i na ile twórczość jest odbiciem piszącego. Nawet jeśli w danym wierszu jest w niewielkim stopniu, czytając więcej utworów i składając podawane w nich informacje, , można wiele dowiedzieć się o nim jako o człowieku. Pozdrawiam

Wiersz ma cechy wewnętrznego monologu autora, wyczuwam w nim niepokój, czy wiersze zawierają wystarczający ładunek emocjalności i poetyki, czy liryka nie zgubiła się!
Sądzę, że tego rodzaju wątpliwości ma większość piszących, jednak dorabianie na siłę nastroju, żeby było bardziej " błękitnie", moim zdaniem nie ma sens, wiersze są różne i na ich charakter  ma wpływ wiele czynników w tym osobowość piszącego!
Pozdrawiam serdecznie:))⭐

I tu wychodzi pięknie cała Twoja analityczna natura, chęć dociekania, zadawania pytań, mierzenia cukru w cukrze. Tylko po co? Liryka jest wolnym bytem wpadającym od czasu do czasu w sieć naszych myśli. Wystarczy jej otwartość duszy by wleciała i zostawiła swój niepowtarzalny ślad .

Wiersz skłania do refleksji. Sama zaczęłam się zastanawiać nad swoim pisaniem. Czy to jest liryka, czy nie...Musze się zastanowić.
Pozdrawiam serdecznie :)