X
Trochę o ciele — Po co tyle wody w organizmie?
proza wierszowana
2024-11-10 18:43
Pod adresem — 'To jest tylko informacja dotycząca całego cyklu' — dodaję kolejny wiersz, jaki jest następstwem treści poprzedniej, łącząc go jednocześnie z inną, czyli:
'Gwiazdy nie ściągają nikogo z listy' — dając wam, czytelnikom pewne wskazówki dotyczące prawdy. Gwoli wyjaśnienia posłuży dodatkowo film instruktażowy, na którego podstawie być może znajdziecie odpowiedź: 'Yakuro Hymn Of Earth'
Zapraszam do lektury
'Gwiazdy nie ściągają nikogo z listy' — dając wam, czytelnikom pewne wskazówki dotyczące prawdy. Gwoli wyjaśnienia posłuży dodatkowo film instruktażowy, na którego podstawie być może znajdziecie odpowiedź: 'Yakuro Hymn Of Earth'
Zapraszam do lektury
/kompilacja prozo-poetyczna/
_________________________________
Co kilkaset lat
Bez ograniczeń rodzimy się początkiem.
Ograniczenia nie dotyczą jeszcze, przyszłych
co dopiero dzieci na Świat z czystą kartą
Pytanie do ciebie/na globie do wszystkich —
czym jest ona? Na pewno wiesz/wiecie! Tabula:
Przez ograniczenia narzucane drogą rozwoju
rozumiecie coś, czego nazwać nie mogę, nawet
— wybaczcie — co farbami paćka
cywilizowany świat
Miliardy istnień, z których nieliczny procent wie,
czym jest droga do końca, jaka staje się
nowym początkiem
Tak jak wtedy, kolki chaosu były krzykiem sybilantu;
kiedy pośrodku nasze mówiące z genezy gwiazd,
języki szaty wciąż w ciele siary — bez bebiko
składają częściami naturalnie. Dziwisz się?
Na wolności rozwiązanie dziś wręczają wiązaniem
Zła i dobra — zbroją mekki, misji znaki na ciele
są potężne. Bez żadnych rękawic wskrzeszą mocą
Dłonie gotowe, dziurami czasu prawdę przepuszczą
''Małe plamki i nitki przesuwające się w polu widzenia''
_________________________________
Co kilkaset lat
Bez ograniczeń rodzimy się początkiem.
Ograniczenia nie dotyczą jeszcze, przyszłych
co dopiero dzieci na Świat z czystą kartą
Pytanie do ciebie/na globie do wszystkich —
czym jest ona? Na pewno wiesz/wiecie! Tabula:
Przez ograniczenia narzucane drogą rozwoju
rozumiecie coś, czego nazwać nie mogę, nawet
— wybaczcie — co farbami paćka
cywilizowany świat
Miliardy istnień, z których nieliczny procent wie,
czym jest droga do końca, jaka staje się
nowym początkiem
Tak jak wtedy, kolki chaosu były krzykiem sybilantu;
kiedy pośrodku nasze mówiące z genezy gwiazd,
języki szaty wciąż w ciele siary — bez bebiko
składają częściami naturalnie. Dziwisz się?
Na wolności rozwiązanie dziś wręczają wiązaniem
Zła i dobra — zbroją mekki, misji znaki na ciele
są potężne. Bez żadnych rękawic wskrzeszą mocą
Dłonie gotowe, dziurami czasu prawdę przepuszczą
''Małe plamki i nitki przesuwające się w polu widzenia''
