X
Rekonesans nie dla mas
proza wierszowana
2025-01-04 00:02
Zmierzch starożytności - ostatnia kwadra księżyca. Pod wyobcowaną krainą, cud stworzenia w którym czekamy na narodziny. Przy końcu kilkusetletniego letargu, budzimy zmysły na ziemi jaskiniowych przodków. Barwionej życiem, sklejonej z orbitą. Przez stulecia uśpieni, godnie rozświetlamy drogi do podróży bliżej słońca a wszechświat nieustannie umiera i powstaje na nowo. Mistyczna moc oddziaływania, gromadzi nas w macicy płomieni. Wszędzie tylko cisza, niepoliczalna zmysłem noworodka. Organiczna mozaika, znaki na ciałach mówiące o szlaku do Stwórcy. Powstaliśmy jako monolit, powstaliśmy by spajać potomków kiedy walka poróżni plemiona. Siła wielkiej wody przeminie; nam przyjdzie pisać historię jeszcze raz - o rekonesansie wśród gwiazd.
![[ GALBA ]<sup>(*)</sup>](/imagethumb,UjFENnU2KTNmOFY0QDQ4OUc4LjU.jpg,icons,150x150)
