Tak! Zgadzam się z tobą — to dobra gimnastyka dla szarych komórek.
Dziękuję ci bardzo!
Pzdr

Zacznę od tego, że twórczość 'Dead Can Dance' jest mi dobrze znana;
znam kilka kawałków, które niejednokrotnie słuchałem.
U mnie jest tak, każdy wiersz łączę ze ścieżką muzyczną i zazwyczaj jest nią solfeżowa, ale zdarza się także taka, która psuje czytelnikowi obraz samego wiersza, to już mój problem.

Lubię wyzwania i eksperymenty, tak jak napisałeś.
Co do treści wiersza, skupiłem się na obrazie dobranym przez ścieżkę muzyczną, którą dodałem..., choć miałem w zanadrzu inną, tę:
https://www.youtube.com/watch?v=n3tbK7nFTU8&list=OLAK5uy_mJz6NR6MMdo5wf06A9Idi38-EtOcY8UVw&index=1&ab_channel=Bernth-Topic.

Dziękuję za pozostawioną refleksję i dopaminę do dalszego pisania.
Pdr!

Hej, Gocha!

Bardzo dobrze, że zostawiłaś swój komentarz;
aby zrozumieć ten tekst,
wpierw muszę przedstawić kompendium wiedzy i jego esencję,
na podstawie których, wiersz został praktycznie
napisany.
Mówi się, że oczy są zwierciadłem duszy, tak? Oczy
patrzące na zewnątrz patrzą na ziemię, a oczy patrzące
do środka patrzą w niebo, wiesz? Mamy dwa światy
tworzące z jawy i snu jeden! Pomiędzy nimi istnieje
most.
Stałaś kiedykolwiek na tym moście? Wiesz, czym jest poszerzona
świadomość? Kto kryje mur? Kto i co są na moście?
Stamtąd wypływa cała prawda, Gocha. Wiem, że wydaje się tobie ,że to science fiction, nie!
Nie mam prawa sie gniewać, ani ona ( twoja ukryta MTJ) ,że treść jest zawiła, bo faktycznie na taką wygląda.
Póki co, bardzo chcę ci podziękować za samo spojrzenie na tekst i pozostawiony komentarz.
Pzdr! Noworocznie