Mama, najważniejsza osoba w życiu.

Bezwarunkowa, absolutna miłość,
która niczego nie oczekiwała,
wszystko wybaczała
i mieściła w sobie tak wiele.
Cały bagaż doświadczeń moich i brata.
Ciągłą troskę i niepokój,
wtedy dla nas niezrozumiały.
Wiele nieprzespanych nocy,
gdy czuwała przy nas podczas choroby,
tyle niewidocznych dla innych łez.
Smutek, dumę, radość...
Drugie śniadania pakowane na siłę.
Często wbrew naszej woli
wciskane czapki i rękawiczki
z owczej wełny, bo najlepsze.
Wspólne wyjazdy,
tłumaczenie świata,
dziesiątki książek.
Zwyczaje i tradycje.
Wiarę silną, ufną i miłosierną
dla wszystkich potrzebujących.
Zachwyt nad tym co piękne,
Dostrzeganie tego, co ważne.
Tego nie da się zapomnieć.

Jej uśmiech, głos, dotyk, zapach.
Teraz wypełnia moje sny i myśli.
Stale.
Mój Anioł Stróż ma Jej twarz.
Obiecała, że będzie z nami zawsze.