Twoje Wiersze - TRZY SPOJRZENIA NA KULĘ

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

21 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

alx z poewiki

2025-03-04

Frapujące – bardzo mi się przez to podoba.

sturecki

2025-03-05

Cieszę się. Frapowanie to znak, że coś zostało uchwycone między słowami – a to najlepszy komplement dla tekstu. Dzięki.

Kakashi Hatake

2025-03-04

Tak to trochę jak z człowiekiem w Twojej puencie nie uważasz? Pozdrawiam.

sturecki

2025-03-04

No tak ... Człowiek, jak ta puenta – czasem zaskakuje, czasem się zapętla, a czasem okazuje się zupełnie inny, niż się wydawał. Wszystko kwestia perspektywy.

myszulek

2025-03-04

Ten wiersz to jak filozoficzna podróż przez różne spojrzenia na świat, idee i tajemnice, które nas otaczają. Podoba mi się, jak z prostotą i głębią pokazuje, że nawet najprostsze rzeczy mogą kryć w sobie nieoczekiwane znaczenia.

sturecki

2025-03-04

Czasem to, co wydaje się najprostsze, jest najbardziej wielowarstwowe – jak kamień, który mieści w sobie historię całych epok. A świat? Im uważniej się mu przyglądamy, tym więcej zagadek odkrywamy.

Wanda Kosma

2025-03-03

O, tu mi zdecydowanie bliżej do rozumienia i odczucia wiersza. Dla mnie wspaniały tekst, mówiący o paradoksach i pułapkach postrzegania, a także eksplorowania rzeczywistości. Kula jest przykładem zaprzeczającym doświadczeniu, gdyż jest doskonała i równocześnie niedychotomiczna. Wiersz wspaniale się rozwija, od materii, poprzez ideę, do tajemnicy, czyli w cyklu myślenia, który przez całe życie uprawiamy w tę i we w tę :) Pointa wyborna. Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2025-03-04

Cieszę się, że wiersz trafił w ten sposób myślenia. Kula rzeczywiście wymyka się prostym podziałom – jest kompletna, ale nie zamyka się na interpretacje. A my? Toczymy swoje myśli jak kamienie pod górę i czasem udaje nam się na chwilę zobaczyć szczyt. Dziękuję za tak wnikliwe odczytanie.

Elżbieta

2025-03-03

Kulę można zamknąć w dłoni, rzut nią może zabić, jest idalna w swym nieidealnym użyciu!
Ładny wiersz, wydaję się, że temat może się kulą toczyć.
Pozdrawiam serdecznie, Staszku:))⭐

sturecki

2025-03-03

Dokładnie. Kula to paradoks – doskonała forma, a tyle w niej sprzeczności. Może lecieć prosto do celu albo wymknąć się spod kontroli. A temat? Cóż, wygląda na to, że sam się nieźle rozpędził. Wielkie dzięki za ten i pozostałe wpisy.

ajw

2025-03-03

Potrafisz w prostych obrazach ukryć sporo filozofii. Idealną formę, jaką jest kula, pokazujesz z różnych perspektyw. Bardzo podoba mi się to stopniowe pokazywanie wieloznaczności: od doskonałości po niepewność. Bardzo często za idealną fasadą kryje się coś zupełnie innego. Wiersz demaskuje iluzję doskonałości. Idealne kształty mogą skrywać to, czego nie widać na zewnatrz..

sturecki

2025-03-03

Dziękuję. Czasem wystarczy lekko zmienić kąt patrzenia, by doskonałość okazała się tylko dobrze wypolerowaną iluzją. Kula może być symbolem harmonii, ale i pułapką – bo co, jeśli w środku jest pusta?

januszek

2025-03-03

wg. mnie moneta nie ma czegoś wspólnego z kulą
bo jest nad... zbyt spłaszczona

ale spytajmy artystę co sądzi a kuli
Ogólniki
Autor: Cyprian Kamil Norwid

Gdy z wiosną życia duch artysta
Poi się jej tchem, jak motyle,
Wolno mu mówić tylko tyle:
«Ziemia jest krągła — jest kulista!»

Lecz, gdy późniejszych chłodów dreszcze
Drzewa wzruszą i kwiatki zlecą,
Wtedy dodawać trzeba jeszcze:
«U biegunów spłaszczona nieco...»

Ponad wszystkie wasze uroki,
Ty, poezjo, i ty, wymowo,
Jeden — wiecznie będzie wysoki:
Odpowiednie dać rzeczy słowo! źródło: https://poezja.org/wz/Cyprian_Kamil_Norwid/26835/Ogolniki

sturecki

2025-03-03

Świetny wybór cytatu – Norwid jak zawsze trafia w sedno! Może i moneta jest spłaszczona, ale potrafi się toczyć, więc coś z kulą ją jednak łączy. A odpowiednie słowo? Cóż, to dopiero prawdziwa sztuka – nie tylko w poezji, ale i w życiu.

januszek

2025-03-03

hmm
no

sam już nie wiem

klaks

2025-03-03

A więc kula pozostaje zagadką, pytanie czy zagadka jest warta odkrywania swojej treści ? :)
Pozdrawiam Filozofa :)) 6.5

sturecki

2025-03-03

No cóż, zagadka bez odkrywania to jak kula bez ruchu – niby istnieje, ale co z tego? A wartość? Czasem nie w odpowiedzi, a w samym pytaniu tkwi największy skarb. Pozdrawiam równie filozoficznie.

Waldi1

2025-03-03

kula jest doskonałością obraca się i porusza w dowolnym kierunku ... a każde spojrzenie ludzkiego oka na nią ... widzi to co chce ujrzeć ... ja na przykład mogę ja porównać do człowieka ...który jak ona potrafi się obracać w każdym kierunku nabierając rozpędu ... lub się zatrzymać nie wyrządzając szkód ...a jej wnętrze wypełnione jest miłością ... bo na tej kuli ziemskiej jest tyle dobra i równowagi a we wnętrz bogactwo z którego człowiek korzysta ... mając tą monetę turlającą się .., wzbogaca nasze życie i pomyśleć ze to wszystko stworzył Bóg w sześć dni dla nas ..by w siódmym sobie odpocząć ... pozdrawiam serdecznie ...

sturecki

2025-03-03

No i dobrze! Po to jest emerytura, żeby żyć, a nie dalej orać jak koń w kieracie. Niektórzy gonią za monetą tak długo, że zapominają, po co w ogóle startowali w tym wyścigu. Ty znalazłeś swój rytm – podróże, spokojny sen i życie bez pośpiechu. Brzmi jak prawdziwa wygrana!

Waldi1

2025-03-03

masz rację siódmy dzień dał nam byśmy korzystali z wypoczynku po sześciu dniach pracy ...lecz w pogon za turlającą monetą człowiekowi rozum odbiera....ciągle chce więcej i więcej ... ale to wszystko odbija się na zdrowiu ... zachłanność i zazdrość bo ktoś ma więcej ... odbija się bokiem ... dlatego zawsze cieszę się z tego co mam .... 25 rok rozpocząłem emerytury i gadziny na niej nie przepracowałam ..a mam kolegów ... którzy poszli na emeryturę i dalej pracują ... i co z tego życia mają to są konie w kieracie ... oni wstają o piątej rano ... a ja spokojnie śpię do dziesiątej ... jedenastej .... tylko gdy jest żony potrzeba wstają około ósmej i jestem szczęśliwy ... ja sobie zwiedza różne kraje ... a on walą do roboty ...pozdrawiam serdecznie ...

sturecki

2025-03-03

Piękna wizja – kula jako człowiek, który może toczyć się w dowolnym kierunku, byle nie na oślep. A co do siódmego dnia … może Bóg patrzy teraz, jak my turlamy tę monetę, i zastanawia się, czy dobrze z niej korzystamy. Pozdrawiam równie serdecznie.

eSka

2025-03-03

Ciekawe rozważania "matematyczne".
Różnie to z kulami bywa. Czasem trzeba na kulach się wesprzeć, czasem ktoś z kimś gra w kulki, czasem ktoś kulą pcha /lekkoatletyk? czasem swą kulę jak Syzyf toczy.
"Człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi."
pozdr!
S

sturecki

2025-03-03

Otóż to. Kula ma wiele twarzy – potrafi być podporą, zabawą, ciężarem i przeznaczeniem w jednym. A Pan Bóg? Cóż, pewnie czasem się zastanawia, co my z tymi kulami wyprawiamy. Pozdrawiam.

Mitylene

2025-03-03

Myślę, że tych spojrzeń na kulę może być nieskończenie wiele. Wszystko zależy od poziomu naszej wyobraźni i jak widać tej autorowi wiersza nie brakuje. Lubię takie filozoficzne rozważania w wierszach. A ta liczba " trzy" rzeczywiście ma w sobie jaką magię, bo przewija się w Twojej poezji od jakiegoś czasu. Ciekawie poprowadziłeś motyw ' kulistych myśli ". Tak sobie wyobraziłam je w takiej okrągłej bańce , która pęka i wtedy te uwolnione myśli krążą nad głową, czasami też dręcząc niezmiernie :) Pozdrawiam serdecznie!

sturecki

2025-03-03

Dziękuję. Myśli w bańce to piękny obraz – pękają i uwalniają treść, czasem lekką jak mgiełka, czasem ciężką jak burzowa chmura. A liczba „trzy”? Cóż, może to moja własna matematyka sensu.

andrew

2025-03-03

...
dostrzegać delikatne
wrażliwe wnętrze świata
jedwabnymi nićmi szyte

to sens bycia...
w nim jesteśmy i my
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2025-03-03

Piękne spojrzenie – świat to misterna tkanina, ale czasem ktoś szarpnie nić i robi się przetarcie. Obyśmy umieli te jedwabne ściegi docenić. Pozdrawiam.

Czasem

2025-03-03

Czy myśli powinny być okrągłe? Niektórzy podobno mają kosmate...

Kula faktycznie ma coś w sobie

sturecki

2025-03-03

Okrągłe myśli mogą się toczyć bez końca, a kosmate – cóż, wymagają czasem uczesania. A kula? Zawsze ma coś do powiedzenia, tylko trzeba umieć ją usłyszeć.

Asteria^(*)

2025-03-03

Myślę, że Syzyf miałaby tu dużo do powiedzenia :)))

sturecki

2025-03-03

Oj tak, Syzyf pewnie parsknąłby śmiechem i powiedział: „A wy to chociaż macie nadzieję, że ten kamień kiedyś się zatrzyma!”

LydiaDel

2025-03-03

Trochę jak z pięknie zapakowanym prezentem. Nigdy nie wiadomo, co jest w środku, a często tylko efektowne opakowanie.
Nasza kula ziemska jest pięknie opakowana, nie wszyscy jeszcze to spostrzegli. 6/5 Serdeczności

sturecki

2025-03-03

Racja! A niektórzy, zamiast docenić to opakowanie, usilnie próbują je podrzeć albo twierdzą, że pod spodem jest karton, a nie kula.

SłowemOtulona

2025-03-03

Życie kołem się toczy...
(Coraz więcej płaskoziemców.)
Refleksyjnie, kula to ciekawy obiekt.
Pozdrawiam! :)

sturecki

2025-03-03

Ano toczy się – i dobrze, że nie po krawędzi, bo niektórzy już widzą przepaść. A kula? Perfekcyjna forma, nawet jeśli niektórym wciąż wydaje się płaska!

Krystek

2025-03-03

Słowo kula w języku polskim
ma wiele znaczeń. Wszystko
zależy w jakim jest kontekście.
Z puentą całkowicie się zgadzam.
Pozdrawiam serdecznie:)

sturecki

2025-03-03

Dokładnie. Kula może być balistyczna, bilardowa, śnieżna albo u nogi – wszystko kwestia trajektorii. Cieszę się, że puenta trafiła w cel.

Rosa

2025-03-03

Bardzo refleksyjnie o kuli jako bryle napisane...
Pozdrawiam:)

sturecki

2025-03-03

Czort czy nie, byle nie był nabity. Pozdrawiam równie serdecznie!

Rosa

2025-03-03

No tak. l co ją nosi. Taki czort.

sturecki

2025-03-03

Dziękuję! Kula to taka sprytna bryła – nigdy nie wiadomo, gdzie się potoczy.

Jastrz

2025-03-03

Co to jest kula?
- Bryła, której każdy punkt powierzchni jest równo oddalony od punktu zwanego środkiem - odpowie matematyk;
- Podpora - - odpowie dziad chodzący o kulach;
A człowiek, który dostał kulę w serce już nic nie odpowie...

sturecki

2025-03-03

Piękne i celne (dosłownie i w przenośni). Kula to nie tylko matematyczna doskonałość, ale i narzędzie losu – może być wsparciem, może być wyrokiem. Wszystko zależy od kontekstu … i od tego, kto trzyma ją w dłoni.

Groschek^(*)

2025-03-03

Wzór na objętość kuli jest znany - trzeba ją wrzucić do basenu, a jak ktoś ją matce wyjmie to wiadomo, że dostanie się ją po głowie. Inaczej jest z objętością głowy; ta bowiem, żeby nie miała złamanego nosa (od kuli) właściwie byłaby z nią bez wzoru teoretycznie porównywalna; w podanym jednak przypadku należałoby probantów np. zinterpretować po kolei conajmniej 3 najdziwniejsze wiersze groszka - jeśli to wytrzyma tzn., że dana pojemność głowicy obejmuje tyle cm3, ile stoi podniesione na już leżącej pokrywie bagażnika probantki.

sturecki

2025-03-03

Cóż, matematyka i poezja spotykają się tutaj w dość niecodziennym równaniu – kula, basen, nos i interpretacja Twoich wierszy tworzą intrygującą mieszankę eksperymentalno-logiczno-absurdalną. Mam za sobą analizę wielu Twoich (nie wiem czy najdziwniejszych) wierszy, to chyba moja głowa ma pojemność nie tylko liczbową, ale i metaforyczną. A to już wartość, której żaden wzór nie odda.

Groschek^(*)

2025-03-03

* probantom (słownikocyrk)

jobo

2025-03-03

Kula boska,przcież wiesz
Doskonała jak Twój wiersz
W środku fajna jest fizyka
A fizyka to logika
Implikacją bycia kuli
Że poeta ja przytuli
Jej logiczność, doskonałość
Z twym talentem tworzą całość

Szac i gwiazdy.

sturecki

2025-03-03

Piękna rymowana oda do kuli i poezji! Logika spotyka się tu z estetyką, a fizyka z metaforą – i oto powstaje coś pełnego, jak sama kula. Dzięki za ten rytmiczny ukłon, aż chce się toczyć dalej!