Przyjaciele z bożej łaski.
wszystkie moje poduszki.
Pod zimnego księżyca światłem,
gwiazdy migoczą swoje
szczęśliwe melodie.
A ja!?
Nie godzę się,
na cierpienia
zadawane przez
niewprawnych pianistów zasiadających do serca.
W tej erze,
szaleństwa,
nie łatwo jest,
czuć.
Tacy jesteście.....
Tacy jak trawa,
przekonana o swej niezłomności,
co ugina się pod najmniejszym podmuchem wiatru.
Jak drzewo,
gubiące liście na jesień,
choć wiosną składało obietnicę wiecznej zieleni.
Jak szklanki,
pełne powietrza a jednak puste.
Jak ja,
tacy samotni.
Jak was wychował,
ten cyfrowy świat?
Czy zupełnie już
straciliście swe człowieczeństwo?
1100011 1111010 1111001 100000 1111010 1100001 1110000 1101111 1101101 1101110 1101001 1100101 1101100 1101001 1110011 1100011 1101001 1100101 100000 1101010 1100001 1101011 100000 1110100 1101111 100000 1101010 1100101 1110011 1110100 100000 1101011 1101111 1100011 1101000 1100001 1100011 111111?
Ocena wiersza
Treść
Warsztat
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Pozdrawiam.
Pozdrawiam serdecznie
A w necie to wiadomo jaki rodzaj dystansu stosować. Poza tym tam ludzie mają coraz więcej wirtualnych przyjaciół / znajomych a coraz mniej w realu jakichkolwiek sensownych relacji.
Niestety internet większości wyprał mózgi.
choć te wirtualne czasem też się przeradzają na te w realu,
bywa, że nawet ludzie się zakochują w sobie, znam taki przypadek, gdy para poznała się w necie, pisząc wiersze, niestety mimo, że się kochali i mieli pobrać, to los skrócił życie wybrankowi, bardzo to smutne, ale z pewnością bywają też happy endy,
a do netu trzeba mieś pory dystans, to raz, a dwa czas też jest potrzebny, bywa, że leci on w nim bardzo szybko, można nawet jakieś sprawy zawalić, mnie się to zdarzało, dlatego bywa, że z niego uciekam, bo jednak real musi być na pierwszym miejscu.
Pozdrawiam serdecznie.
sorry za literówki w moim poprzednim komentarzu -
mieć, nie mieś, spory dystans, nie pory.
Dobrej nocy życzę.
Jak z każdą używką, wszystko jest dla ludzi, ale gdy odczłowieczamy się w jednym ze światów jakaś cząstka z nas umiera także w tym równoległym.
I po latach doświadczeń
Wiemy już jakiego rodzaju to przędza
Pozdrowienia
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności