Są dwa gatunki ludzi: jedni widząc rzekę
Most budują, by brodu nie szukać daleko,
By turysta, czy kupiec mógł do innych w gości
Wygodnie i bezpiecznie przejechać po moście;
A inni, gdy most ujrzą – drogę chcą zamykać.
Wnet stawiają tam szlaban i pogranicznika,
Bowiem jedyne, jakie znać mogą, uczucie
To strach, że przyjdzie obcy; złość, że swój chce uciec...
Tak, widzę tę uniwersalność, że mosty powinny łączyć regiony i narody, korzystam z tego, że łączą, a także pamiętam żelazna kurtynę przed '89 i co było z paszportami. Kontekst też znam i było to zupełnie kryminalne zachowanie władz, a dokąd szła ta kasa, to mam nadzieję się dowiemy. Żyjemy w czasach, kiedy jedynym celem większości mieszkańców globu, miliardów bardzo biednych ludzi jest przedostanie się do oaz dobrobytu, w tym UE i perspektywa wysadzania mostów będzie na porządku dziennym, zarówno w rozumieniu realnym, jak aforycznym. Zwycięstwo DT jest kolejnym krokiem w tym kierunku.
Pozdrawiam i dzięki za wpis autorski.
Nie myślałem, że akurat Tobie będę musiał wyjaśniać „co poeta miał na myśli”. Oczywiście są sytuacje ekstremalne, kiedy most trzeba wysadzić. Ale ja nie o tym. Dzisiaj na dowód możesz się poruszać po całej Europie. A jak nie chcesz wyjeżdżać z Polski – do Ciebie mogą przyjechać goście i żadnym władzom nic do tego. Przejazdy poza UE też stały się łatwiejsze. Paszport masz w domu. Ale przypomnij sobie nie tak dawne czasy. Otrzymanie paszportu nie było mormalną procedurą, tylko aktem łaski władz. Podobnie było z wizami polskimi, zwłaszcza dla Polaków zaangażowanych na Zachodzie w działalność polityczną. I o tym jest wiersz.
Skoro już „pociągnąłeś mnie za pióro” przypomnę kontekst, w jakim powstał ten wiersz. Napisałem go po ujawnieniu afery wizowej. Miał to być taki ponadczasowy komentarz. Rząd, który twierdzi, że Białoruś to zło wcielone zbudował na granicy mur, by nie wpuścić uciekających od tego zła. Z drugiej strony ten sam rząd był gotów za pieniądze wpuszczać każdego, nawet tych, którzy rzeczywiście zagrażali bezpieczeństwu i ładowi społecznemu.
Sygnalizujesz ważny i aktualny temat, o którym jakoś cicho w mediach.
Wiersz ten pokazuje, że są ludzie, którzy budują mosty, otwierają się na innych i łączą świat, i tacy, którzy wciąż wznoszą bariery, zamykając się z obawy przed tym, co obce. Przepaść między tymi postawami jest jak rzeka, którą jedni próbują przekroczyć, a drudzy zagradzać. Wszystko mówi fraza: "To strach, że przyjdzie obcy; złość, że swój chce uciec". Może czasem warto spojrzeć na most jako symbol odwagi – i próbować po nim przejść, zamiast wznosić nowe mury.
Mam i swoje przemyślenia na ten temat w postaci wierszy, publikowałem je na beju, choć nie wszystkie.
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.