X
Przeminęliśmy
rymowany
2020-04-30 08:54
wraz z porannym szronem znikła głębia morza
pierwsze małe kwiaty pragną unieść głowy
jedna mała iskra chce dziś wzniecić pożar
z jednej pięknej części znów są dwie połowy
woda oceanu kiedyś przetnie plażę
krew już nie dopłynie do arterii serca
nic nie pozostanie z naszych wspólnych marzeń
nikną coraz szybciej wszystkie znane miejsca
czas się zwinął w embrion umarł na obrzeżach
i nie będzie jutra ranek krwawi blaskiem
nawet już morfina bólu nie uśmierza
bo przeminęliśmy jak żywioły z trzaskiem
pierwsze małe kwiaty pragną unieść głowy
jedna mała iskra chce dziś wzniecić pożar
z jednej pięknej części znów są dwie połowy
woda oceanu kiedyś przetnie plażę
krew już nie dopłynie do arterii serca
nic nie pozostanie z naszych wspólnych marzeń
nikną coraz szybciej wszystkie znane miejsca
czas się zwinął w embrion umarł na obrzeżach
i nie będzie jutra ranek krwawi blaskiem
nawet już morfina bólu nie uśmierza
bo przeminęliśmy jak żywioły z trzaskiem
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
1 raz
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
TESSA
2020-04-30
nie mów o mijaniu . to jeszcze nie pora
jeszcze świat się karmi barwami spod ziemi
dla której jesteśmy czymś co jak kamfora
niby wszystko zmienia . niczego nie zmieni
bo to nam pisane jest to dziwowisko
bycia tu na chwilę a jakby na wieczność
w każdej jednej strofie odnajdziemy bliską
część która odchodzi . taka jest konieczność
którą wciąż rozumem ogarnąć pragniemy
niczym słów demiurdzy ogarnięci szałem
poznania wszystkiego choć niewiele wiemy
próbujemy stać się własnym ideałem...hej!
jeszcze świat się karmi barwami spod ziemi
dla której jesteśmy czymś co jak kamfora
niby wszystko zmienia . niczego nie zmieni
bo to nam pisane jest to dziwowisko
bycia tu na chwilę a jakby na wieczność
w każdej jednej strofie odnajdziemy bliską
część która odchodzi . taka jest konieczność
którą wciąż rozumem ogarnąć pragniemy
niczym słów demiurdzy ogarnięci szałem
poznania wszystkiego choć niewiele wiemy
próbujemy stać się własnym ideałem...hej!
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności