kiedyś spalę wszystkie wiersze
i odkryję świat od nowa
malowany tylko szczęściem
lukrowany pięknem słowa

będzie jakby nic nie było
księżyc słońcem się zatęczy
i z gwiazdami splecie miłość
lukrowaną snem zaklętym

kiedyś będę wolnym ptakiem
ogniem w piórach się uniosę
nowe nuty ci przedstawię
lukrowane śpiewnym głosem

tańczyć będę jak po burzy
dźwiękiem kropel na dywanie
łąki która snem nie nuży
lukrowany czyniąc zamęt

kiedyś może dzisiaj jeszcze
jeśli tylko zamknę oczy
smak obejmie mnie lukrecji
lukrowanym snem omroczy


- menu -

zanim mnie weźmiesz w swoje ramiona
nim śmiech szatański w ciemności ścichnie
nie daj nadziei codziennej konać
nie pozwól ustom w radości milknąć

duszy co szara daj przyzwolenie
na barw szaleństwo w technikolorze
zanim powieki zamkniesz zdziwieniem
że to już koniec mój dobry Boże

bądź mi poczuciem wolnej przestrzeni
kruchym wyborom daj siłę skały
nim mnie w niestałość materii zmienisz
daj mi radości ziarenko małe

obsiej nim pole aż po horyzont
tego co jeszcze w karcie pisane
przecież zamówić nie chcę zbyt dużo
nic ponad morze stubarwnych pragnień