Co dzień rano patrzę w lustro.
Na facjacie zmarszczek mnóstwo
I tę starą rzeczywistość,
Trzeba kochać mimo wszystko.

Kiedy szef mnie znowu gani,
A dokoła pełno drani,
Co sprzedają się dla zysków,
Ich też kochać, mimo wszystko

Kochać mimo wszystko, choć to trudne jest,
Kochać mimo wszystko – to jedyny sens.
Kochać mimo wszystko, choćby świat się śmiał,
Kochać mimo wszystko, tak jak Jezus chciał.

Czasem pytam sam się w duchu
Przy kolejnym łez wybuchu.
Jak to całe towarzystwo
Mam pokochać mimo wszystko?

Lecz gdy widzę swoje błędy,
Wiry życia i zakręty,
Duszę swą z niejedną ryską,
On mnie kocha mimo wszystko.

Kochać mimo wszystko, choć to trudne jest,
Kochać mimo wszystko – to jedyny sens.
Kochać mimo wszystko, choćby świat się śmiał,
Kochać mimo wszystko, tak jak Jezus chciał.

Chociaż trudne ludzkie drogi,
Kłody rzuca świat pod nogi,
Kochać warto – mądrze, czysto,
Tak jak Jezus – mimo wszystko.

GrzesioR
26-09-2025