Święta Bożego Narodzenia
To pamięć Dzieciątka upokorzenia
Z innego punktu odniesienia

Kto byłby dzisiaj dumny z faktu
Odmowy wynajmu aktu nietaktu
I z woli boskiej rentierów paktu?

Ciężarnej kobiecie odmawiać noclegu
Ustawiać ze świniami w szeregu
I pozwalać jej rodzić na śniegu?

Nie chciałbym wkładać kija w mrowisko
Dziegciu w słodkiej szopki widowisko
Lecz mnie dziwi to coroczne zjawisko

Gdy w cieple wygodnie celebrujemy
Z przyzwyczajenia troskę udajemy
Życzenia wesołych świąt sobie ślemy

Gdy płakać z żalu raczej powinniśmy
Jak sromotnie Dziecię powitaliśmy
Że miało tak być sobie wmówić daliśmy

Co poniektórym łatwiej w mity wierzyć
Niż z serca prostą prawdą się zmierzyć
Smutków nieświętych rodzin dziś przeżyć

Jakże im blisko do "żłóbka i sianka"
Gdy chłodu i pleśni wokół "sielanka"
A młodzi zziębnięci czekają poranka

Nie stać ich na czynsz w tym miesiącu
Marzą o kaloryferów gorącu
I spłacie długu bankowi tysiącu

Rządy, autorytety, kapłani
Nikt z nich nie jest za uśmiech tani
Dumni choć nadzy jak król przebrani

Betlejemska gwiazdka wciąż świeci
Na pamiątkę wszystkich tych dzieci
Co się rodziły wśród zwierząt i śmieci

Wyobraźni wolniejszej i śmielszej
Zadumy ponad tradycję głębszej
Myśli o niebie niż raz w roku częstszej