Twoje Wiersze - w łuk nie

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Motylek78

2025-09-22

tworzysz piękną groteskową mozaiką obrazów
w której słowa nie tyle opisują rzeczywistość
co same ją tworzą i przekształcają
ja mogę go odczytać jako próbę uchwycenia świata
który rozpada się na dźwięki i fragmenty
a jednocześnie tworzy nowe
zaskakujące połączenia
myślę że warto go przeczytać na głos
by usłyszeć dźwięki
zdaję sobie sprawę
że nie każdy czytelnik potrafi
docenić taki wiersz
Pozdrawiam serdecznie Romku 😘🩵🦋🍒

Groschek^(*)

2025-09-22

dziękuję uprzejmie.. też za miłe buźki, motylki, wisienki oraz za koparki - bez nich żadna zupka nie smakuje jak Natasza.. pzdr.

samisen

2025-09-22

Totalny bełkot, surrealistyczna i awangardowa szydera, skierowana w czytelnika/odbiorcę
i czerpanie z tego głębokiej/osobistej satysfakcji na brak możliwości sensownej interpretacji.
Mimo wszystko, dostrzegam tu samotność człowieka w zdegradowanej rzeczywistości,
który mimo wszystko szuka czegoś prawdziwego, choćby nagiego odbicia w pękniętym lustrze.
Być może, to efekt poszczepienny, tego do końca nie wiem, ale w trosce o zdrowie ‘kolegi’ przypomnę o dawce przypominającej…

Groschek^(*)

2025-09-22

wieczorem, wieczorem, wieczorem.. 🙄

samisen

2025-09-22

Nie wiem, o czym do mnie piszesz i niech tak zostanie!

Groschek^(*)

2025-09-22

awansować ze SQ..na na kolegę to dla mnie wielki sukces; ja nie obrażam się zbyt szybko; nawet Twoje wiersze o mnie podobały mi się odblaskiem szczerości.. ja ciebie stąd nie wyrzucę; piszesz co czujesz i z pewnością zaraz z tym jest ci przyjemniej; wiedząc że i ktoś inny to przeczyta masz już wszystko, czego pragniesz.. mój komentarz brzmi cudownie i piszę go z otwartymi dla ciebie ramionami.. jestem w podobnej sytuacji do ciebie, tylko ty jakoś tego nie zauważasz.. jeszcze 🙄

Odyseusz62

2025-09-22

Całe życie piszesz jeden wiersz
I całe życie nie wiesz o czym
A słowa które używasz
Wciąż kłują w oczy.
Pozdrawiam z uśmiechem.

Groschek^(*)

2025-09-22

to jest pytanie za 12 kręgiel 🧐

Odyseusz62

2025-09-22

Pal licho recenzję skąd wytrzasnąłeś tą czapęcję.

Groschek^(*)

2025-09-22

Ty, Koleś; a gdzie Twój wpis pod moim wierszem 'RecydywiStaś' kilka prac do tyłu - poproszę o recenzję.. z kury dźwiękuję! 🧐

Odyseusz62

2025-09-22

Hi hi hi na pewno bolesne.

Groschek^(*)

2025-09-22

człowiek płacze czytając.. - czyż to nie romantyczne? dziekuję..

sturecki

2025-09-22

Twój najnowszy utwór to groteska – wręcz „językowy pejzaż”: jak zwykle, prezentujesz mocno eksperymentalne słownictwo ... sporo w nim kontrastowych par: akwedukt i pociąg, przyjaźń bez kochania, aksamit i czołg ... jak na mój gust to treść się rwie, choć ciągle wymusza jakieś wrażenie.
Oczywiście, wiersz ma określony Twoim stylem szkielet, ale dla mnie pozostaje surowo-awangardowym tworem.
5/6

Groschek^(*)

2025-09-22

róż łąka, raz las - a tam ciągle nie ma nas ☺️

sturecki

2025-09-22

Oby rozłąka wydarzyła się tylko raz, a w slangu roz.

Groschek^(*)

2025-09-22

oj Stasiu.. jak mi Ciebie przez te 'lata rozłąki' brakowało.. ☺️☺️

sturecki

2025-09-22

Brzmi świetnie, bo „szkielet” ma w sobie siłę i prostotę.
A pisanie dla jednego czytelnika to też sztuka, niech reszta świata się trudzi ... i poci z nieodszyfrowania.

Groschek^(*)

2025-09-22

lubię słowo "szkielet"; dziękuję za tytuł do następnego wiersza; czasem piszę tylko dla jednego odbiorcy - wtedy reszta świata może mieć wielki problem, żeby to odszyfrować - no cóż.. pzdr.