Dotyk ciepła
blaskiem czułości w sercu rozkwita,
szeptem nadziei otula rany
i jest podporą w codziennym życiu.
Dłoń, która wspiera, staje się mostem,
łączy dwa serca, ogrzewa duszę.
Słowa krzepiące ukoją smutek,
uśmiech zabłyśnie, rozjaśni mroki.
Bo piękno ducha nie pragnie sławy,
jest jak kotwica w odmętach życia;
a jego dotyk ciepły, prawdziwy,
rozbłyska światłem w ciemnościach duszy.
Wystarczy jeden uśmiech od serca,
nic nie kosztuje, rozkwita w ciszy.
Wplata się barwnie w głębiny duszy,
przychyla nieba, śle gwiazdy szczęścia.
Każdy z nas pragnie dotyku ciepła,
miłości szczerej, by w nas pozostał.
