To smutne, a nawet tragiczne, że do ludzi trzeba w dzisiejszych czasach dochodzić taką okrężną drogą - mam na myśli filmik. Nasuwa się znany nam wszystkim cytat "spieszmy się kochać ludzi...".
Wierszem poruszyłaś problem ceny, jaką płaci ludzkość za rozwój (już właściwie niekontrolowany) cywilizacji. Przyszło nam żyć w czasie, w którym prawdziwe życie i bezpośredni kontakt z drugim człowiekiem odeszły gdzieś w cień, straciły swoją wartość. Znaczenia nabrało życie wirtualne, przez wielu mylone z realem. Strach pomyśleć, do jakich jeszcze absurdów doprowadzi postęp.
Na koniec przykład z życia. Gdy pyta się o drogę młodą osobę, z reguły korzysta ze smartfona, by ją wskazać, gdy spytasz starszą, od razu robi się swojsko i normalnie, bo wytłumaczy własnymi słowami.
Doświadczyłam tego. Teoretycznie mogłabym sama skorzystać z dobrodziejstwa techniki, ale wolę po ludzku zapytać.
Serdecznie pozdrawiam.

Bardzo dobry wiersz!
Ku przestrodze.
Świat oglądamy w laptopach, smartfonach...
Gubimy powoli prawdziwe więzi międzyludzkie.
Napisałam na ten temat wiersz, może kiedyś go opublikuję.
Smutne realia dzisiejszego życia,
Klip dopełnia przekaz.
6/5.
Serdecznie Cię pozdrawiam

Trudno wracać do dobrego realu.
...
wiatr porozrzucał
liście po parku
bawi się nimi

jak my
uczuciami
ludźmi
...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia

Zwyczajni ludzie od zawsze szukali poklasku i aprobaty w oczach innych; w naszych czasach zmienił się tylko "sposób lajkowania". Tylko ludzie wybitni i geniusze oraz głupcy i tyrani nie zwracają uwagi na opinie innych. Morał z tego też nie za optymistyczny :) Pozdrawiam

Przyłożyłaś. Od razu człowiek myśli: a ja?

W punkt pozdrawiam;)

Obawiam się że masz rację, bo co jakiś czas kolejna "teoria spiskowa" stają się naszą rzeczywistością.
Pozdrawiam z podobaniem :)

Opamiętania brak a ludzie jak sterowane maszyny

to jest prawda .... pozdrawiam serdecznie ...

Beato, trafne spostrzeżenie w wierszu zawarłaś. Ludzie już nie potrafią się ze sobą ani zwyczajnie interesować, ani nawet rozmawiać. Kiedyś na przystankach autobusowych, przychodniach, itd. ludzie normalnie ze sobą rozmawiali, wymieniali uwagi. Obecnie jest wszędobylska samotność, bo siedząc nawet między ludźmi, każdy zerka w swój wyświetlacz telefonu komórkowego...

Obyśmy w czas zaczęli doceniać ludzi wokół siebie. Pozdrawiam ciepło.

Lepiej niech się tak nie stanie, choć dużo prawdy zawarłaś w wersach
Pozdrawiam ciepło