Twoje Wiersze - Wojaczek

Wojaczek

rymowany

2025-07-11 21:47

( Rafałowi albo sobie)

Poeta to nieszczęsny zawód
to nieszczęśliwy człowiek
Mgła ważka albo cień znad stawu
Pijane drgnienie powiek

Namiętność moją siłą bywa
zwyczajne pożądanie
Miłość jak wódka i warzywa
Codziennie na śniadanie

Do stóp ci cały świat przynoszę
by później zabrać cały
I cały się zamieniam w proszek
w kolorze czarno-białym

Do grobu wkładam własną tęczę
Niech mienią się kolory
Umieram bo się tutaj męczę
Jestem psychicznie chory.

Gregorek, 27.06.2025

autor

return

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Maciek.J^(*)

dzień temu

brat poety- Andrzej,był wieloletnim aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu

Kornel Passer

dzień temu

Witam z radością wiersz z odniesieniem do literatury. Wojaczek, co prawda nie należy do "moich" poetów, ale był to twórca o niewątpliwie oryginalnej i "wywrotowej" wyobraźni poetyckiej, co widać w jego wierszach. Podobno w jego życiu było dużo pozerstwa i kreowania się na "poetę wyklętego", ale nie znam za bardzo jego biografii. Wiersze jego czytałem i pamiętam, że były intensywne i zawierały swoiste "poetyckie przetasowanie rzeczywistości" i wcale nie była to jakaś łatwa, czy banalna poezja. Polecałbym wielu piszącym tu zajrzeć (są w Necie) żeby zobaczyć jak wyklęty i tnący się żyletkami poeta pisze staranne im opracowane literacko wiersze.