***
na ekranie pojawiła się Hostia
wirtualnie przeniosłem się do
Słupska...

siostry klaryski zamknięte dla świata
bez nich jest po nas - nie przesadzam

najpierw gapię się bezmyślnie w Hostię
zamkniętą w monstrancji cudownej

to są objawy miękkie - orzekli uczeni
gdy nic nie przychodzi do głowy
mam tak przez wszystkie puste
godziny...

lecz nagle zaczynam kojarzyć
hostia - słońce - złodzieje symboli
wolnomularze

wpatruję się intensywnie w biały opłatek
dla jednych opłatek - dla innych konające
Ciało...

i jedni i drudzy rację mają
czuję jak rośnie Hostia w oczach

jakby chciała zejść do mnie z ekranu
lub to ja maleję i w oczach niknę

tak że w tej hostii cały się zmieszczę
"w tej Hostii jest nieskończoność"

słyszę podpowiedź i zaraz rozdział
uczonej księgi przychodzi do głowy
"wielkości infinizytemalne"

lub nieco prościej
ma granice Nieskończony...

gdybyś pociął me Ciało
na najmniejsze cząstki

jeszcze nie potniesz ich na zawsze
wciąż nowe i mniejsze się stają

ile atomów w tej Hostii
ile ich we wszechświecie

nie szukaj w Bogu wielkości
On najmniejszy ze wszystkich

bo z miłości jak dziecię...

***
***
przez jedną sekundę
tych co wieczność tworzą

właśnie tylko o mnie pomyśl
Boże z archanielską Twarzą...

zanim przyjdą ze Wschodu
nim się nam znowu przypomną

nim w tył wystrzeli głowy
nabój ścięty omyłkowo

z lufy trzymanej zbyt
niespokojną ręką...

***