Poruszasz bardzo palącą kwestię. Czasami rzeczywiście odmawiamy sobie jakichś dóbr, bo "rachunki i do 15-go nie starczy". Ale na wszystko znajdzie się jakiś sposób. Pozdrawiam.

Bardzo poruszający wiersz!
Niełatwo w chorobie dokonywać wyboru
pomiędzy pożywieniem, a lekami.
Wiersz doskonale ukazuje niehumanitarność tego świata
pod tym względem.
Bardzo wiele osób spotyka się z taką sytuacją.
Wstrząsająca i zasmucająca prawda.
Ważny i potrzebny wiersz!
5/6.
Serdecznie pozdrawiam

Wymowne, potrzebne wersy, pozdrawiam ciepło Aniu

istotny temat to tak naprawdę cicha eutanazja. A teraz zabrali refundację wielu leków na serce itp.

potrzebny wiersz, trudno żyć kiedy wybierać trzeba między chlebem a lekami.

Takie to beztroskie życie - za dużo żeby umrzeć a za mało by żyć
Pozdrawiam serdecznie

Każdy człowiek, jako istota bez wyjątków, ma prawo do godnego życia, czy to w biedzie, czy w bogactwie, którego głównym czynnikiem powinien być 'chleb' (traktujmy to słowo w sposób potężny — czyli ciepło dające z zakwasu miłość).

I pewna dygresja mi się nasunęła, w związku z tym, co się stało, to się nie odstanie, że mieliśmy być 'bankomatem' dla swoich, dla swoich! A nie dla uchodźców, których wystarczająco wspomagano.

Jakieś pytania się nasuwają? I odpowiedź!
Chleb nie skłoni każdego potrzebującego, aby ten czy inny po pierwszym kęsie znalazł motywację do tego, żeby wspomagać pozostałych, ale jakiś procent na pewno to dostrzeże, że wrogiem numer jeden jest HIPOKRYZJA

Ech, Aniu, troszkę się rozpisałem... na temat, który zaraził nie tylko Polaków, ale i inne nacje, pośrednio patrząc na całokształt

Wiersz uważam za potrzebny, bo jest na miarę prawdy, w czasach odzwierciedlającej teraźniejszość!

Pozdrawiam cię serdecznie

Za izką
Pozdrawiam serdecznie:)

Czasem wygodnie jest udawać, że problem nie istnieje. W kraju jest wielu ludzi cierpiących chroniczny niedostatek. Widok biedy coraz rzadziej jednak wywołuje realne i czynne współczucie. Mam wrażenie, że społeczeństwo coraz bardziej hardzieje. Wiersz przejmujący. Pozdrawiam:)

Samotność - to jest plaga dzisiejszych czasów. Bieda, czy głód - to tylko względna bieda i względny głód. Prawdziwych nasze pokolenie nie zaznało - Ja znam prawdziwą biedę i prawdziwy głód jedynie z opowiadań babci...

...
ustawiają się
w kolejce do chleba
może
nie po tej stronie
co trzeba
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia
Nie tylko polityki to dotyczy, ale i bliskich relacji...

Bieda to śmiertelna choroba, która niszczy od środka całe społeczeństwa...
Pozdrawiam Aniu

Poruszający wiersz i niestety często tak wygląda rzeczywistość. Niby pieniądze szczęścia nie dają ale bez nich niewiele można...
Pozdrawiam serdecznie.

Poruszający obraz biedy i jej konsekwencji, przedstawiony w sposób niezwykle sugestywny i przejmujący. Pozdrawiam zasmucona

Bardzo smutne... Ostatnia strofa uderzająca

przejmujący wiersz Aniu 🩵
bieda jest bardzo dotkliwa
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Poruszający wiersz...
Życzyłabym sobie, żeby każdy miał tyle pieniędzy, aby godnie żyć...
Musimy i my myśleć o innych.
Serdecznie pozdrawiam:)
🌲⭐️

Niestety, tak jest... Za często.
Bardzo poruszający wiersz.

Bardzo przejmujące... Pozdrawiam ciepło 🌞♥️

Bardzo prawdziwy dla wielu obraz życia.
Pozdrawiam serdecznie

a mówili że za do dotknięciem różdżki uzdrowią wszystkich ... i wiele osób mówi ze pieniądze do szczęścia są niepotrzebne ... pozdrawiam serdecznie ...

bardzo smutny wiersz ale zarazem aktualny i prawdziwy...
ozłociłbym każdego, kto by to zmienił
ale jak na razie widać i nie słychać poprawy
i to jest równie tragiczne jak cała ta sytuacja skrzywdzonych i chorych
6/5 daję ze ściśniętym z bólu niemocy sercem

Mam napisanych kilka fraszek na temat emerytów. Wczytam je w najbliższych dniach. Sam jestem emerytem i znam jak "lekki" jest żywot.
Pozdrawiam :)

Szczególnie los emerytów bywa dotkliwy i niesprawiedliwy.
A rząd niestety przykłada do tego swe bezwzględne łapska :(
Pozdrawiam

Wiersz porusza temat ubóstwa i bezradności wobec trudnych wyborów, które prowadzą do zamkniętego kręgu cierpienia i samotności. Czasem jedynym, co pozostaje, jest złudzenie obecności lub nadzieja, że ktoś powie choćby miłe kłamstwo, by ulżyć bólowi.

Niestety tak bywa, Miejmy
oczy otwarte na pomoc.
Ślę moc serdeczności:)