Wiersz to jak zachęta do dyskusji. Pozdrawiam

i niech się stanie ... Stanisławie czytając wiersz ...bardzo często w nich odnajdujemy siebie ... a jednocześnie stają się inspiracją do napisania własnego ... na czyjejś wspaniałej myśli ... czy doświadczeniu z życia ...pozdrawiam serdecznie ..

Jak na portalu, przybywa nas lub ubywa.
Portal jest spotkaniem z poezją. Poezja, nie jest jedyną muzą... są też inne.
Zgadzam się, że wiersz (komentowany) dostaje dzięki komentarzom nowe życie... pulsuje w świadomości czytelnika. Smutne są wiersze, które nie mają wpisów, mam tylko nadzieję, że są czytane.
To jest portal amatorski, o czym niektórzy zapominają. Dzielimy się między sobą naszymi wierszami i w miarę możliwości (czas) je komentujemy.
Spadek frekwencji mi osobiście nie przeszkadza, sama ostatnio mam niewiele czasu i moje dni są bardzo intensywnie zawodowo wypełnione. Jeżeli mam wolną chwilę, to zasiadam do poezji i czytam... czytam... bo tutaj są piękne wiersze i lubię też tutaj publikować swoje.
Serdecznie Cię pozdrawiam

Mocne te Twoje wiersze, pewnie prawdziwe - dłużej ode mnie już tu jesteś.
pozdrawiam
6/5

z komentarzami bywa różnie
czasami ma się zły dzień tydzień miesiąc...
każdy jest inny i powodów mnóstwo
oczywiście są i tacy co popadają w samo zachwyt
czasami wystarczy jednak
odrobina zrozumienia
by za chwilę przeczytać komentarz
moim zdaniem to portal o wierszach
i na tym właśnie powinien się skupiać
a czy oceny... komentarze są aż tak ważne?
Pozdrawiam serdecznie 💙🦋

Proponuję dodać tagi: #Spada mi popularność #Show # cel uświęca środki.

Jest wiele powodów, które świadczą o nieobecności na portalu, czy okrojonej aktywności...W moim przypadku była to choroba i choć starałam się jak mogłam, to nie zawsze byłam w stanie odpisać na wszystkie komentarze, ale dużo czytałam :) A fan kluby zawsze były i chyba nie da się ich uniknąć:)
Bardzo ciekawy wiersz. Podobają mi się matafory, zwłaszcza " transfuzja uwagi". Pozdrawiam serdecznie :)

Witam,

jeśli wszyscy, a co najmniej większość chce dobrze i tak czyni, to powinno być dobrze i każdy być powinien szczęśliwy...

Pozdrawiam i życzę miłej niedzieli;
dość dawno zamknęłam oczy na to co nas dzieli.
Miejcie nas w opiece dobrzy anieli...

6/5

Ja ostatnio więcej czytam. Końcówka roku szkolnego jest wykańczająca*, stąd nie mam siły na na komentowanie. Ale po wakacjach może będzie lepiej ;)

Jednak pociągnę temat trochę dalej, chociaż internetowe rozmowy, to chyba nie jest najbezpieczniejszy sposób spędzania czasu. Można by z tej dyskusji poniżej odnieść wrażenie, że weszliśmy w tematykę moralną i że zagadnienie "komentowania-odkrywania" uzależnione jest od jakiś przymiotów moralnych, które niektórzy posiadają, a inni nie. Czyli źli ludzie (czytaj: egocentrycy) nie komentują , a dobrzy komentują. Z mojej perspektywy wygląda to nieco inaczej. Po pierwsze, znalazłem się tu, nie w celach heroiczno-altruistycznych, ale dlatego, że chciałem realizować swoje zainteresowania literacko-filozoficzne i szczerze powiem, (chyba najwyższa pora), że mojej nadziei na to nie zrealizowałem. (Nie zmienia to mojej wdzięczności, jaką mam dla prowadzących ten portal i jego założycieli, którzy stworzyli te przestrzeń.) Próbowałem swego czasu inicjować tu rozmowy o poezji z wejściem w konkretne nazwiska z poezji polskiej i światowej, bez powodzenia. Mało tego, zauważyłem, że piszący tu autorzy w większości nie mają w sobie pasji do poezji profesjonalnej, w rozmowach prawie nigdy nie powołują się na swoich ulubionych poetów. Jak to możliwe? To tak, jakby myśliwi nie rozmawiali o zwierzynie, a filateliści o znaczkach. Od początku miałem świadomość, że jest to portal amatorski, ale myślałem, że gdzie jak gdzie, ale to tu właśnie jest miejsce , gdzie powymieniam się swoimi zachwytami nad poetami, jak znaczkami w dzieciństwie. Kompletny zawód. Nawet piszący tu uczestnicy, uchodzący za najlepszych, kompletnie nie pokazywali sobą swoich pasji poetyckich, można by więc odnieść wrażenie, że historia poezji rozpoczęła się w dniu, w którym oni sami „sięgnęli po pióro”. Nawet podam Ci pewna ciekawostkę. Te moje wiersze, które w tytułach nawiązywały do nazwisk poszczególnych znanych poetów ( a mam ich tu wiele) miały regularnie najmniej odsłoń. Nie może to być przypadek, bo liczby nie kłamią. Czyli nawet ci, którzy czytają od czasu do czasu moje wiersze, unikają wierszy o poetach! Jak zorientowałem się, że wszyscy tu gonią za ilościowymi zdawkowymi „komentarzami”, a dłuższe rozmowy o poezji ich nie interesują, moja aktywność osłabła i w pewnym sensie dostosowałem się do tego trendu, ale nie dziw się, że bez entuzjazmu. W tej chwili jestem, pogodzony z istniejącym stanem rzeczy i nie oczekuję już zmian. Jest oczywiste, że nie czytam wszystkich wierszy, nawet autorów, których lubię, a dokonuje wpisów pod tymi, które mnie zainteresują. Pozdrawiam😊

To bardzo skomplikowany temat. Piszę o sobie - czytam prawie wszystkie, komentuję, które do mnie "dotrą", mnie zainteresują. Oceniam tylko 6/5 i 5/5. Poniżej nie, z gwiazdek nie muszę się rozliczać, więc nie skąpię. Dlaczego? By nikogo nie urazić, nie zniechęcić, a poza tym, nie jestem ekspertem czy wyrocznią. Sama się tu uczę.
Życzyłabym sobie, by nie tylko przytakiwać, ale szczerze wyrażać własne zdanie, ewentualne poprawki - Kornel Passer tak robi. Taka postawa jest bardzo pomocna.
Ożywić portal, dobry pomysł. Ale praktycznie niemożliwe. On sam się niesie siłą impetu. Do miłości nie można też zmusić - pozostanie nam więc akceptacja.
Opcję "Przyjaciele" wyłączyłam i uważam za zbyteczną. Nie chcę być oceniana po "przyjacielsku", bo to nie pachnie szczerością. Serdeczności.

Dzisiaj zauważyłam osobę, która wróciła po pewnym czasie i dobrze ją znów czytać. Zgodzę się z klaks nie zawsze jest czas, by przeczytać wszystkie zamieszczone wiersze danego dnia, przecież nikt nie siedzi tu 24 h na dobę. Mi nigdy nie zdarzyło się ziewać, gdy czytam jakiś wiersz. Jeśli widzę, że brakuje mi czegoś to po prostu omijam. Mam tutaj ulubionych autorów, chyba jak każdy tutaj i takich, których styl nie do końca mi odpowiada, bądź takich do których zaglądam rzadziej jeśli już. Także moim zdaniem powoli wraca tutaj życie. Choć ktoś inny może mieć na ten temat inne zdanie. Pozdrawiam serdecznie 😉

Bardzo słuszna krytyka "naszej próżności". Czasami brakuje czasu na czytanie innych, może dlatego niektórzy od czasu do czasu coś zamieszczą i potem ich nie ma. Staram się nie oceniać zbyt surowo, ba sama nie mam czasu, aby do wszystkich zaglądać, niemniej pełna zgoda, że portal literacki to nie jest mój blog, tutaj czytamy i komentujemy " siebie nawzajem". Świetny tekst, brawo:)
Pozdrawiam serdecznie 6/5

Czytałam z zaciekawieniem i całkowitą
akceptacją przesłania. Wierze, że Twoje
refleksje tafią do serc czytających
Życzę beztroskiego dnia z uśmiechem:).

ale jedziesz; podziwiam Twój optymizm ☺️
przed napisaniem 3 części, wejdź sobie na konto od Returna (Gregorek) poczytaj tam kilka wierszy i spójrz na ilość ocen; to da Ci odpowiednią turbosprężarkę w temacie..

Staszku, ty jesteś największym i najpracowitszym odkrywcą, zo napisała już Jovi. Co do fan klubu, już napisałem wczoraj, tak to działa, ja też mam swoich ulubionych twórców, bo wiem, że czytając ich mogę znaleźć coś dla mnie ciekawego. Nie liczę, że będzie tak zawsze, bo wiem, że nawet genialny Mozart w swojej genialnej operze "Don Giovanni" pisał ;przejściówki - recitativo między przebojami. Ty jesteś w moim fan klubie także, choć nie tylko dlatego, że piszesz fajne komentarze.
Pozdrawiam

Wers:

„Dzisiaj każdy poeta to swój własny fan-klub,”

brzmi jak wyrzut. Chyba nie robiłbym wyrzutu z czegoś, co jest po prostu naturą rzeczy. Każda sztuka opiera się jednak na fan-klubie.

Ciekawy jest natomiast namysł, jaki można mieć nad drugim wersem:

„a wiersz – selfie na ścianie próżności.”

Czy wiersz może być czymś innym niż odbiciem samego siebie? Nie mamy innych narzędzi przy pisaniu niż introspekcja oraz wyciąganie czegoś z siebie. W jakimś sensie zatem wiersz jest zawsze selfie. Natomiast pewnie w tym wierszu raczej chodzi o to, że w obecnych czasach wiersz staje się czymś w stylu drobnego gestu, który można z łatwością wykonać codziennie, co – gdy wykonują go miliony, a nawet tysiące ludzi – powoduje, że gest ten staje się mało wartościowy, staje się czymś w stylu czynności fizjologicznej – pocimy się, sikamy, robimy kupę, tak samo robimy w dzisiejszych czasach selfie.

Bardzo mi się w tym tekście podobają dwie strofki:

„Ożywienie nie leży w połykaniu treści
w tabletkach, ale w chirurgii zainteresowania.

Portalu nie wskrzesimy lajkami,
lecz transfuzją cudzej uwagi.”

Bardzo mi się podoba ta promocja czytelnictwa i uważności.

,,Gdy nie ma kto się spierać – znaczy:
wszyscy się już zgodzili, że tu nic nie ma.,,

To super, także tak uważam, wczoraj miałeś próbkę.
Takie emocje. Malo komu się to udaje.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Ja pójdę o krok dalej
Są nawet tacy co nieczytali
Drugi raz swoich wierszy
Bo odurza ich raz pierwszy.
I pod wpływym tego odurzenia
Nie są w stanie innych doceniać.
Pozdrawiam z uśmiechem.

Całkowicie zgadzam się z przesłaniem wiersza...to jest jak z kochankami, którzy leżą przytuleni w łóżku i czekają na trzęsienie ziemi....na publikacji swojego wiersza nasza rola się nie kończy, to działa na zasadzie wzajemności ty mi, ja tobie, bez tego żadna ze stron nie osiągnie satysfakcji, a konstruktywny komentarz jest jak wyznanie miłości, który zespala tworząc silny emocjonalny związek...
Pozdrawiam Stasiu i życzę miłej soboty :))