Twoje Wiersze - świerszczyk y

świerszczyk y

groteska

2025-02-13 12:55

nie chce mi się płakać
kłosem podłumionym
nie chce mi się szukać
wszędzie jak w pogoni

nie chce mi się szuflą
nie chce też grabkami
niech chce mi się w przód ciąć
słów otrąbień dławiąc

nie chce mi się ściskać
strąconych przed kata
kłów z jeżyków lat nich
przydatnych przez lata

chcę na wagonikach
słów nie spasowanie
odmrażacz przenikać
jak bark z wariowania

biegać w pęd historii
trawiąc łut biegunów
chociaż nie przestają
rżeć 3 jej go kur więc

zdręczyć amoryka
bijąc łuki brwiowe;
stojąc - nie unikać!
aż pat nie gotów y

autor

Groschek^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

myszulek

2025-02-14

Ten wiersz to jak burza emocji i słów – pełen energii, buntu i nieoczywistych skojarzeń, które zmuszają do zatrzymania się i głębszej refleksji. Twoje słowa są jak żywioł, który nie daje spokoju, ale też inspiruje do poszukiwania własnych odpowiedzi.

Groschek^(*)

2025-02-16

dziękuję

Larisa

2025-02-13

Fajna zabawa słowem.
Wagoniki jadą... są nie do zdarcia.
Świerszczyk gra słowem i bawi duszę.
Serdeczne Gruschek-u

Groschek^(*)

2025-02-16

dziękuję

sturecki

2025-02-13

Ależ szalona jazda po języku – groteskowa gra słów. Brak chęci do płaczu, szukania, cięcia, ale za to pogoń, wariowanie, odmrażanie i trawienie historii. Wszystko w zawrotnym tempie, jak gdyby rzeczywistość była absurdalnym spektaklem, w którym sens i nonsens idą ramię w ramię.
To odważny stwór-utwór, gdzie logika nie jest potrzebna – liczy się rytm, energia i swobodna żonglerka niejasnymi znaczeniami, które wprawiły mnie w lekką dezorientację. Ale u Ciebie to normalne.
6/5

Groschek^(*)

2025-02-13

Uśmiechnąłem się z powodu tytułu jeszcze nienapisanego wiersza: "jazda na jeżyku". To będzie dupa ze 100x przebita. Tym razem ja przeczytałem, co nie było napisane. Ironia lasu.
Ps. Poza tym bardzo podobała mi się Twoja interpretacja - tak powstał ten podwójny uśmiech. Bo i rzeczywiście czasami buzia rozpromieniona uśmiechem to więcej niż koparka słów. Pzdr.!

sturecki

2025-02-13

Uśmiech mówi więcej niż tysiąc słów – więc po prostu odwzajemniam!

Groschek^(*)

2025-02-13

☺️