X
Każdy ma swoje
rymowany
2020-09-20 13:35
Każdy ma swój testament.
Każdy ma swoje tablice.
U szyi jak wielki kamień.
Prawa, jak krwią spisane.
Na ogół nie widać granic.
Które sami wytyczymy.
Ostrzeżenia mając za nic,
szybko się do nich zbliżymy.
Każdy z kulą u nogi.
Jak lis z łapą w potrzasku.
Myśli o odgryzieniu nogi,
źródłem szaleńczego wrzasku.
Wtedy to musimy zmienić.
Zapis na stellach z kamienia.
Wmuszone w nas jest przejście do
innej perspektywy patrzenia.
Zabieg ten, pełen cierpienia,
zakrawa trochę na zdradę.
Jest jednak konieczny. By
zachować istnienia zasadę.
Naprawdę człowiek wtedy,
głową na oślep w mur bije.
Kaleczy innych niekiedy.
Po kontach swe żale kryje.
Potem znów jest jak kiedyś.
Znów wiatr w żagle wieje.
Znów z życiem człowiek się mierzy.
Słodyczy dają piękne chwile.
Lecz inną drogą krocząc
Zechcemy wszystko zakończyć.
Gdy wstecz krytycznie spojrzymy.
Czas nam wszystko rozsądzić.
Wtedy to sąd ostateczny.
Sami na siebie wydamy.
Nasze życiowe prawdy.
Wtedy właściwie poznamy.
Wtedy zrozumie każde z nas.
Co znaczą słowa Pana.
Przyjdzie wtedy czas.
Przed sobą sprawozdania,
Bo nie ma boga większego niż Ja.
Każdy tu prawdę przyznać zechce.
Bo w swoim świecie boskość się ma.
I zabawką swego boga jest się.
Każdy ma swoje tablice.
U szyi jak wielki kamień.
Prawa, jak krwią spisane.
Na ogół nie widać granic.
Które sami wytyczymy.
Ostrzeżenia mając za nic,
szybko się do nich zbliżymy.
Każdy z kulą u nogi.
Jak lis z łapą w potrzasku.
Myśli o odgryzieniu nogi,
źródłem szaleńczego wrzasku.
Wtedy to musimy zmienić.
Zapis na stellach z kamienia.
Wmuszone w nas jest przejście do
innej perspektywy patrzenia.
Zabieg ten, pełen cierpienia,
zakrawa trochę na zdradę.
Jest jednak konieczny. By
zachować istnienia zasadę.
Naprawdę człowiek wtedy,
głową na oślep w mur bije.
Kaleczy innych niekiedy.
Po kontach swe żale kryje.
Potem znów jest jak kiedyś.
Znów wiatr w żagle wieje.
Znów z życiem człowiek się mierzy.
Słodyczy dają piękne chwile.
Lecz inną drogą krocząc
Zechcemy wszystko zakończyć.
Gdy wstecz krytycznie spojrzymy.
Czas nam wszystko rozsądzić.
Wtedy to sąd ostateczny.
Sami na siebie wydamy.
Nasze życiowe prawdy.
Wtedy właściwie poznamy.
Wtedy zrozumie każde z nas.
Co znaczą słowa Pana.
Przyjdzie wtedy czas.
Przed sobą sprawozdania,
Bo nie ma boga większego niż Ja.
Każdy tu prawdę przyznać zechce.
Bo w swoim świecie boskość się ma.
I zabawką swego boga jest się.
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Kornel Passer
2020-09-21
Jeśli chcesz oddawać cześć bogu w postaci "Ja", to cóż , ja do Twojego kościoła rzeczywiście nie wstąpię. Jakbyś natomiast miał problemy z opracowaniem liturgii i tekstów rytualnych to chętnie Ci, za drobną opłatą , pomogę. Pozdrawiam :)
2020-09-21
Tak Lidio Tu Kornel pobił mnie na głowę albo i dwie :D co by nie mówić jego komentarz wygrywa. można by rzec że wygrał bitwę o tron tego portalu choć nikt tej bitwy nie rozpętał xD
Już podawałem ten pomysł komu innemu przy okazji innego wiersza i komentaża ale Kornel powinien opublikować swój wiersz. i zauważam też że powinna być możliwość publikacji dodatkowego wiersza czyli każdy którego wiersz umieszczany w komentarzu i oceniany bardzo wysoko powinien mieć możliwość opublikowania go jako wiersz bonusowy taka mikronagroda za osiągnięcia.Oczywiście to niesty wymaga dodatkowych funkcji na portalu. to tak na marginesie jeśli twórcy i administratorzy nas słuchają
Już podawałem ten pomysł komu innemu przy okazji innego wiersza i komentaża ale Kornel powinien opublikować swój wiersz. i zauważam też że powinna być możliwość publikacji dodatkowego wiersza czyli każdy którego wiersz umieszczany w komentarzu i oceniany bardzo wysoko powinien mieć możliwość opublikowania go jako wiersz bonusowy taka mikronagroda za osiągnięcia.Oczywiście to niesty wymaga dodatkowych funkcji na portalu. to tak na marginesie jeśli twórcy i administratorzy nas słuchają
2020-09-21
Teraz to sama nie wiem, co lepsze twój wiersz, czy tekst liturgiczny Kornela. Najbardziej mi się podoba "twarzą w glebę przyrąbiemy". W pracy mi tak dzisiaj "przyrąbali" przewidywanymi zmianami, że mało nie upadłam "na glebę", ale po przeczytaniu tego tekstu już się dźwignęłam z dzikim rechotem. Wy dwaj jesteście niezrównanym duetem. Po prostu lek na całe zło tego świata. Chwała Wam za to!
2020-09-21
W sumie to miałem taki nieśmiały plan by stworzyć własną religie, ale mi go właśnie położyłeś, bo wiesz to ma się zacząć tak poważnie i z zaskoczenia takie niby objawienia albo coś, a teraz to już klapa bo wszyscy wiedzą że to lipa.
A tak poważnie to o mało nie piekłem ze śmiechu jak to przeczytałem. Ocieram łzę z oka, co ją uroniłem ze śmiechu i Dziekuje serdecznie :)
A tak poważnie to o mało nie piekłem ze śmiechu jak to przeczytałem. Ocieram łzę z oka, co ją uroniłem ze śmiechu i Dziekuje serdecznie :)
2020-09-21
Tekst liturgiczny dla BB:
Nie Ja będzie pochwalone.
Niech nie leży powalone,
ale raczej dzielnie wstaje
tak lud bowiem dziś wyznaje.
Nie chce lud innego boga
tylko z "Ja" nie grozi trwoga
reszta bogów nich się schowa
tak mówi religia młoda.
A na koniec upadniemy
twarzą w glebę przyrąbiemy
niech nam "Ja" się dziś uświęca
żaden mędrek się nie wtrąca.
Nie Ja będzie pochwalone.
Niech nie leży powalone,
ale raczej dzielnie wstaje
tak lud bowiem dziś wyznaje.
Nie chce lud innego boga
tylko z "Ja" nie grozi trwoga
reszta bogów nich się schowa
tak mówi religia młoda.
A na koniec upadniemy
twarzą w glebę przyrąbiemy
niech nam "Ja" się dziś uświęca
żaden mędrek się nie wtrąca.
LidiaM-9
2020-09-20
Tak mnie zafascynował twój przekaz, że musiałam dać sobie czas na przetrawienie. Faktycznie sami wyznaczamy sobie granice, które potem niejednokrotnie łamiemy, albo rozciągamy, sami się rozgrzeszamy, sami gotujemy sobie piekło. W tych procesach niejednokrotnie miotając się we własnych pułapkach, przy okazji ranimy innych. Bardzo dobre! Nawet Bardzo Bardzo dobre.
2020-09-20
W sumie to dziękuję :) bardziej spodziewałem się że jako pierwszy wyskoczy Kornel i będzie stawał dęba że się mylę ale warsztat mam dobry :)
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Orgazm w myślach (sama chciałaś...)
Kobiety bezdomność i upadek wartości szlamu
Świadomy sen
Śmiertelnie głupia kobieta
Śniły mi się wiersze
Ustalenia
Niemoc
... (Pukiel włosów twych upadł)
Myśli jak niechciane szczeniaki
Pokonani
Do L...
Do Antoniego (świętego)
Ziemia niczyja
Deszczowa gra w zmokłą kurę
Żywy twój obraz...
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności