Środek października, listopad, grudzień
Rok: dwa tysiące dziewiętnasty i most —
były podstawą, bo nad rzeką pielesz
na szlifowanych ramionach osadzony
stanowi(ł) fundament w kształcie liter 'V'
z szopką dookoła, gdzie zamieszkałem:

z wiatrem jesień, zima w jamie przeciągu;
otwarta przestrzeń zamiast ścian okalała
tylko w łeb — szeptały mu do ucha z głów
korony całego lasu, głos w myśli wszedł

i zacząłem się zastanawiać, coś nie tak
ze mną i tak moja podróż się zaczęła,
z tym Światem, z jednego rdzenia pisałem —
po czterech latach doprowadza do prawdy,

w środku ukryta bojaźń przed konstruktorem
z muru rozkopana w jedną częstotliwość
ścieżka do Boga! Zniweczy całą chciwość;
postawi na powrót z krwi upadłą ludzkość!
Energia, wibracje w ciało wpoją miłość.
By, serca poczuły mój oddech na nowo

********************************************************
/Nieparzyste wersy z całego wiersza tworzą treść pierwszą, tak jak parzyste drugą.Tworzą całość, którą czytacie/
/Zrobiłem rozpiskę/

********************************************************
wiersz pierwszy.

Środek października, listopad, grudzień
były podstawą, bo nad rzeką pielesz
stanowi(ł) fundament w kształcie liter 'V'

z wiatrem jesień, zima w jamie przeciągu;
tylko w łeb — szeptały mu do ucha z głów

i zacząłem się zastanawiać, coś nie tak
z tym Światem, z jednego rdzenia pisałem —

w środku ukryta bojaźń przed konstruktorem
ścieżka do Boga! Zniweczy całą chciwość;
Energia, wibracje w ciało wpoją miłość.

************************************************************
wiersz drugi.

Rok: dwa tysiące dziewiętnasty i most —
na szlifowanych ramionach osadzony
z szopką dookoła, gdzie zamieszkałem:

otwarta przestrzeń zamiast ścian okalała
korony całego lasu, głos w myśli wszedł

ze mną i tak moja podróż się zaczęła,
po czterech latach doprowadza do prawdy,

z muru rozkopana w jedną częstotliwość
postawi na powrót z krwi upadłą ludzkość!
By, serca poczuły mój oddech na nowo

**********************************************************
Odautorski wpis:
dopowiem — ci, co słyszą głosy, bać się nie mogą!
On przemawia do każdego, ale 'Kto' ?
Dowiecie się o tym, w kolejnej odsłonie wiersza.
Kim jest 'Kto' — podzielę się praktycznym odkryciem!
'/To jest kościół wszystkich ludzi, tworzący prawdziwy
obraz w eterze, kim jesteśmy — fragment/