X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Na pograniczu

Wiersz Miesiąca 0
rymowany
2023-11-12 19:32
Gdy życie wygasa...
Nie wszystkie jeszcze świty się zbudziły,
Nie wszystkie zmierzchy do snu ułożyły,
Na nikły uśmiech tylko sił wystarczy,
W szadzi tęczówek nikły blask majaczy.

Śmierć udowadnia życiu swoje racje,
Jakby monopol posiadła na prawdę
I choć ust cisza całkiem nie spowiła,
Życie powoli swoją głowę schyla.
autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
15 razy
Treść

6
12
5
3
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
1
5
14
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: czerwony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


poezja.tanczy
poezja.tanczy
2023-12-23
Jak się odwrócić, żeby nie zasmucić
Śmierć jednak czeka, żeby coś wymłócić

Ciekawy wiersz. Do refleksji
Pozdrawiam serdecznie :)


LidiaM-9
2023-12-27
Młóci bezlitośnie, nie odpoczywa nigdy.
Dziękuję Ci za przegląd moich wierszy i zaproszenie do grona przyjaciół. Rzadko bywam na TW, więc zwykle mam zaległości w czytaniu i komentowaniu.
Miło było Cię gościć.

zmis
zmis
2023-11-18
Dla każdego przyjdzie taki dzień, nie wcześniej niż należy. Gdy lat przybywa, to ten dzień jest bliższy, ale przygotowanym trzeba być zawsze. Wiersz bardzo dobry.
Pozdrawiam.


LidiaM-9
2023-11-20
Wszystko to prawda, tylko że życie w stanie wegetacji, bez pełnej świadomości, bez sił, obfitujące w cierpienia wydaje się nie mieć sensu.
Dziękuję i pozdrawiam.

Anielska Łza
Anielska Łza
2023-11-18
Pięknie o dochodzeniu... Nie wszystkim jest dane umierać tak spokojnie, w pogodzeniu z życiem, ludźmi i Bogiem... Pozdrawiam Lidio cieplutko :)


LidiaM-9
2023-11-20
Dziękuję Aniołku za Twoją wizytę. Spokój umierania i pogodzenie są ważne, ale lepiej chyba odchodzić świadomie niż w stanie takiego bliżej nie określonego zawieszenia. Niestety to nie nasze ludzkie decyzje to regulują.
Pozdrawiam Łezko.

Maba<sup>(*)</sup>
Maba(*)
2023-11-14
To chyba najpiękniejszy wiersz o odchodzeniu, jaki czytałam.
Wzruszający.
Głos i komplet gwiazd oddaję... i milknę... bo cóż rzec...


Maba<sup>(*)</sup>
2023-11-27
Pozdrawiam wzajemnie i dziękuję.

LidiaM-9
2023-11-16
Ogromną przyjemność mi zrobiłaś swoim komentarzem, oddaniem głosu i gwiazdkami.
Bardzo cenię Twoją opinię - już chyba o tym wspominałam.
Pozdrawiam.

bez definicji
bez definicji
2023-11-13
Wzruszył mnie wiersz.
Pozdrawiam serdecznie - Gocha.


LidiaM-9
2023-11-17
Dziękuję. To dla mnie najlepszy sprawdzian, jeśli udaje mi się wzbudzić emocje w czytelniku.
Pozdrawiam Cię serdecznie Bezko - Gosiu:))

Elżbieta
Elżbieta
2023-11-12
Bardzo poruszający wiersz...niestety nie wszyscy doczekają tej właściwej, przez naturę wyznaczonej pory! Przemoc i wojna zbiera niesprawiedliwy plon!
Serdecznie pozdrawiam Lidio:))⭐


LidiaM-9
2023-11-17
Wiersz napisałam pod wpływem zetknięcia się z takim stanem dość bliskiej mi osoby. Zawarłam w nim autentyczne emocje, jakich doznałam. Budzi się refleksja, jaki sens ma życie w takim stanie zawieszenia, gdy brakuje sił, gdy dręczy cierpienie a kontakt z rzeczywistością wydaje się istnieć tylko w chwilowych przebłyskach. Oczywiście śmierć nagła zadana przez wojnę, wypadek albo z rąk szaleńca jest okropieństwem. Niestety w tej kwestii trzeba zdać się na los i powierzyć Opatrzności.
Dziękuję Eluś i pozdrawiam.

Waldi1
Waldi1
2023-11-12
chciałoby się żyć ...a ona mówi i tak przyjdę ... pozdrawiam serdecznie ... ciągle uśmiechnięty waldi ...


LidiaM-9
2023-11-17
Każdy chce żyć jak najdłużej, ale jakie ciężkie staje się życie, gdy przechodzi w stan zawieszenia pomiędzy światami.
Żeby nie było tak smutno, posłużę się fraszką Sztaudyngera:
A kiedy przyjdzie ta z kosą,
Niech będzie młodą, ładną, bosą,
żebym nie słyszał zawczasu
Stukania jej obcasów.

Dziękuję za Twoją obecność. Pozdrawiam.

uncle from another world

Śmierć straszną wydawać by się mogła
Lecz jak inaczej do życia by nas ubodła
Siłą naszą nie wrogiem być powinna
Gdyż mądrość życia jest nam winna


LidiaM-9
2023-11-18
Przepraszam, że dopiero teraz odpowiadam, ale musiałam przeoczyć Twój wpis.
Wszystko to prawda, tylko, że czas zbyt szybko mija i trudno zdążyć w pełni nacieszyć się życiem, zdobyć tyle wiedzy, ile się pragnie, zrealizować wszystkie zamiary. Wydaje mi się, że zawsze pozostaje niedosyt, a już nagłe zejście, w pełni sił, zabiera wszystkie szanse i na samorealizację, i na zgłębienie mądrości życia.
Dziękuję za wspaniały komentarz.

tańcząca z wiatrem
Dobry wiersz na smutny temat, który nikogo nie ominie...
Pozdrawiam po przerwie i oczywiście zostawiam
komplet gwiazdek.


LidiaM-9
2023-11-27
I bardzo dziękuję za gwiazdki i obecność:)

LidiaM-9
2023-11-27
Grażynko, bardzo przepraszam, że dopiero teraz odpowiadam, ale jakimś cudem przeoczyłam Twój komentarz.
Temat jest o tyle smutny, że nikt nie może wybrać sposobu odejścia, a takie odchodzenie w cierpieniu, z ograniczonym kontaktem ze światem zewnętrznym i nikłą możliwością porozumiewania się z otoczeniem jest naprawdę przykre.
Pozdrawiam Cię serdecznie.

BardzoBardzo
BardzoBardzo
2023-11-12
Dość mroczne treści
Na karty lejesz
Poezją straszysz
Śmierć w wierszu niesiesz
Dlaczego Lidko
Czerni nam tu wieszczysz
Dlaczego świat bez życia
Światem twym pierwszym

Pozdrawiam :)


LidiaM-9
2023-11-17
To oczywiste, co teraz piszesz. Ja Tobie odpowiedziałam właśnie w duchu tej "figury stylistycznej", a Ty tak na poważnie...:)
Dobrej nocy Piotrze.

BardzoBardzo
2023-11-17
jeśli chodzi o to poddawanie się czasu we władanie śmierci to miałem na myśli pewną figurę stylistyczną, a nie fakt że czas się śmierci poddaje. To bardziej śmierć wynika z upływu czasu. życie jako takie przez swoją zmienność walczy z upływem czasu, poprzez swoją zmienność. Elementem tej zmienności jest właśnie śmierć i odradzanie się, połączone w koło w którym materia ciągle się toczy niczym w kole fortuny.

LidiaM-9
2023-11-17
Jestem pod wrażeniem pięknego komentarza.
Wszystko, co napisałeś wydaje się prawdziwe, jednak, gdy czas "śmierci się podda", przemijanie i śmierć nie będą miały racji bytu.

BardzoBardzo
2023-11-14
śmierć nie jest potworem bezdusznie prawdziwym
życie bez śmierci nie obrodzi w swe dziwy
śmierć jeno końcem jak narodziny początkiem
bo takim to życie stoi porządkiem

śmierć jest po prostu ni dobra ni zła zarazem
wszystko jej podda się wraz ze straconym czasem
Czas sam też śmierci w końcu się podda
by zrodzić się znowu gdy dobry Bóg da

Pozdrawiam:)

LidiaM-9
2023-11-12
Smutne te treści i smutne słowa,
Bo smutna moja od wzruszeń głowa.
Widząc, jak życie pochłania nicość,
Przeklinam wobec śmierci bezsilność.

Mimo wszystko wierzę w światło.
Pozdrawiam.

Bożena Joanna
Bożena Joanna
2023-11-12
Pięknie i prawdziwie, choć z melancholią. Pomyślałam o tych terenach, gdzie bezlitośnie śmierć grasuje.
Serdecznie pozdrawiam!


LidiaM-9
2023-11-12
Ostatnio śmieć zbiera straszliwe żniwo, niestety przez ludzkie nienawistne działania. Śmierć jest też bezlitosna w rejonach, gdzie panują głód i choroby. Ja opisałam powolne odchodzenie w spokoju, ale jest to tak samo bolesne, jak każdy inny rodzaj umierania.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję.

Kika88
Kika88
2023-11-12
Piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)


LidiaM-9
2023-11-12
Dziękuję Kiko, również pozdrawiam:)

Pióro Amora
Pióro Amora
2023-11-12
Życiowe i pięknie napisane wersy.
Miłego wieczoru :-)


LidiaM-9
2023-11-12
Bo to obserwacja z życia. Dziękuję za miłe słowa.
Również życzę miłego wieczoru.

sisy89
sisy89
2023-11-12
Piękny wiersz. Niestety, taka kolej rzeczy.
Pozdrawiam serdecznie :)


LidiaM-9
2023-11-12
Dziękuję Joasiu. Tak, taka kolej rzeczy, ale trudna do zaakceptowania, gdy nie można pomóc.
Pozdrawiam ciepło.

Urszula Ganc
Urszula Ganc
2023-11-12
Ach, Lidio, piękne i subtelne wersy o tajemnicy przemijania. Witaj :-)).


LidiaM-9
2023-11-12
Czołem, sporo czasu minęło:)
Wiesz, napisałam to pod wpływem autentycznej obserwacji. Najgorsza jest w takich sytuacjach bezsilność.

Marek Żak
Marek Żak
2023-11-12
Pięknie w treści formie o sprawach ostatecznych. Pozdrawiam a już głosuję.


LidiaM-9
2023-11-12
Dziękuję Marku za pochwałę i głos.
Pozdrawiam serdecznie.

Galba c.<sup>(*)</sup>
Galba c.(*)
2023-11-12
Lidio, wiersze spod Twojego pióra to jak łyk świeżego powietrza, jak promień słońca w mroku prozy życia. Finezja i delikatność treści sprawia kojące wyciszenie starganych nerwów.
Ekstra wiersz.
Pozdrowionka 👍⭐


LidiaM-9
2023-11-12
Marku, napisałeś tak poetycki komentarz, że jestem pod wrażeniem. Dziękuję za Twoje uznanie.
Pozdrowionka i dla Ciebie.


Pokaż mniej


X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności