X
bez widowiska w pudełkach cielęta
rymowany
2022-02-02 00:39
Psy umierają
oni zdychają
przyszli, upadli i zwiędli
to (nie) ars bene moriendi
serce bardziej porusza
zwierzęcia zgryzota, katusza
niż nasze zdychanie
nieme wołanie
„skacz, nie rób widowiska”
mówi mi gdy śmierć bliska
jak kastetem na raty
rozdają nam baty
„zobaczysz co to życie”
lecz wpierw pochowam się skrycie
w bombkach wiszących
śniegu dla cierpiących
„w szklanych pudłach zamknięci”
acz my byliśmy święci
umknę w wody kwieciste
zobaczycie domy mgliste
„ruchu, pracy, zajęcia
chowamy takie cielęcia”
to pech
że wasz to grzech
„była taka młoda”
teraz leży jak kłoda
na nic było błaganie
a teraz wasze paplanie
jeśli zimno- to też dzięki wam
2.02.22 0:41
oni zdychają
przyszli, upadli i zwiędli
to (nie) ars bene moriendi
serce bardziej porusza
zwierzęcia zgryzota, katusza
niż nasze zdychanie
nieme wołanie
„skacz, nie rób widowiska”
mówi mi gdy śmierć bliska
jak kastetem na raty
rozdają nam baty
„zobaczysz co to życie”
lecz wpierw pochowam się skrycie
w bombkach wiszących
śniegu dla cierpiących
„w szklanych pudłach zamknięci”
acz my byliśmy święci
umknę w wody kwieciste
zobaczycie domy mgliste
„ruchu, pracy, zajęcia
chowamy takie cielęcia”
to pech
że wasz to grzech
„była taka młoda”
teraz leży jak kłoda
na nic było błaganie
a teraz wasze paplanie
jeśli zimno- to też dzięki wam
2.02.22 0:41
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Galba c.(*)
2023-11-03
Ból i cierpienie z wiersza bije...
samisen
2022-02-02
Jakby wołanie pomsty do nieba…
Ale takie pisane na lewym kolanie, które
akceptuje sens i nie widzę potrzeby
zamkniętego w białych kartonikach
stłuszczonego i rozlanego mleka…
W zamrażalce wspomnień gromadzę zapasy
Ale takie pisane na lewym kolanie, które
akceptuje sens i nie widzę potrzeby
zamkniętego w białych kartonikach
stłuszczonego i rozlanego mleka…
W zamrażalce wspomnień gromadzę zapasy
Annna2
2022-02-02
Niestety- takie jest życie. I blaski i cienie.
Zabijamy zwierzęta by jeść. Humanitaryzm- to słowo klucz.
Zabijamy zwierzęta by jeść. Humanitaryzm- to słowo klucz.
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności
Wiersz Miesiąca
Zaloguj się, aby móc zagłosować na Wiersz Miesiąca.