Twoje Wiersze - Garść poetyckich przestróg

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

20 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Mada44

trzy godziny temu

Świetne porady w pigułce. Pozdrawiam

sturecki

dwie godziny temu

Dzięki serdeczne – dobrze, że pigułka trafiła, oby bez skutków ubocznych!

Tadek1^(*)

dwa dni temu

ładne zestawienie całkiem ciekawych przestróg. Co do sławy to Ci wielcy dostali ja pośmiertnie a tak z mojego doświadczenia to im mniej nadęcia tym łatwiej się tworzy.

sturecki

dwa dni temu

Prawda jak drut – lepiej pisać z luzem niż z zadartym nosem i pustą głową.

JaSnA7

trzy dni temu

Zawsze łapie wielka trwoga, gdy ktoś pisze o przestrogach...
Gwiazki dodaję i znikam:)
⭐️🌿

sturecki

trzy dni temu

Dzięki za gwiazdki! A co do przestróg – spokojnie, ja tylko delikatnie pukam w ramię, nie biję w dzwon.

Motylek78

trzy dni temu

mi osobiście rymy przychodzą trudno
ale może i lepiej bo było by nudno
a tak wolny wiersz wyskrobię
a potem ciato wyrobię ;-))

Pozdrawiam serdecznie 💙🦋

sturecki

trzy dni temu

I dobrze, że tak – bo jak rym nie przychodzi, to wiersz idzie własną ścieżką, a ciasto i tak najlepiej smakuje, gdy serce włożone.
Dziękuję i pozdrawiam.

Beata1

trzy dni temu

Sprzeczały się o swą ważność
wiersz biały z rymowanym,
aż w tym zacietrzewieniu
razem treść zapodziały.

Taka rymowana refleksja naszła mnie po przeczytaniu Twoich fraszek skłaniających do przemyśleń i teraz nie wiem czy z powodu rymów jest coś warta.
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

trzy dni temu

Jest warta i to bardzo – bo jak rym i biały potrafią się posprzeczać z sensem, to znaczy, że żyją i mają coś do powiedzenia; a Twoja wersja to świetna puenta ich kłótni.

klaks

trzy dni temu

Wszystkie mądre i zgrabne. Liść w rowie i dokarmiane rymy przemówiły najgłośniej. Talent talentem, lecz bez szlifowania nie ma dobrego pisania :)
Pozdrawiam serdecznie :) 6/5

sturecki

trzy dni temu

Masz rację – talent to tylko ziarno, a dopiero codzienne dłubanie robi z niego coś, co potrafi wykiełkować.

Elżbieta

trzy dni temu

Najbardziej spodobała mi się druga, prawdziwa co do treści i błyskotliwie napisana! Wszystkie odpowiadają treścią na tytuł całości i są w niej niczym puzzle!
Pozdrawiam serdecznie, Stanisławie:)⭐

sturecki

trzy dni temu

Dziękuję. Fajnie, że druga tak mocno się spodobała – lubię, gdy wersy trafiają jak puzzle dokładnie tam, gdzie trzeba.

Izka1^(*)

trzy dni temu

Pomysły są trafne i niosą ze sobą pewną mądrość, zwłaszcza dotyczące weny czy rymów. Są to tematy bliskie każdemu, kto zajmuje się twórczością literacką. Pozdrawiam serdecznie

sturecki

trzy dni temu

Wena, rymy, cisza… to narzędzia i towarzysze każdego, kto próbuje coś z serca złożyć; dobrze wiedzieć, że ktoś je czuje podobnie.

Waldi1

trzy dni temu

krzykliwe wersy rozpraszają zamiast zostać w sercu … jak mgła znikają …
a prostego słowa słucha każdy człowiek ... przyswaja je sobie i o nich innym opowie ... takim sposobem miłość swoją głosi ...a wiatr jak piórka po świecie roznosi … i po co krzyczeć ... gdy sławę przynosi cisza i milczenie... bo gesty i czyny są nagrodą w niebie ...

laury i flesze tu nic nie znaczą ...pieniędzy mają pełne kieszenie lecz ich nikt ze sobą tam nie zabierze … przed grobem je zostawią …
a mądrych słów wszyscy słuchają … tylko głupcy nadal głupcami zostają … wystarczy spojrzenie … a wena się znajdzie … wtedy nią się dzielisz jak kromką chleba i wciąż nie potrafisz się najeść ...więc piszesz i piszesz z rymami lub bez dając innym nadzieję ... że prawda jest piękna i kochasz prawdę też … w życiu zawsze trzeba być elastycznym wtedy za Twoim głosem pójdą inni … pozdrawia serdecznie

sturecki

trzy dni temu

Pięknie i prawdziwie to napisałaś – cicho, a mocno; jak kromka chleba z serca – nasyca, a zostaje jeszcze na później. Takie słowa nie znikają jak mgła … one zapuszczają korzenie. Dziękuję, że się nimi dzielisz.

andrew

trzy dni temu

...
słowa wersy budują
gdy hamulców nie czują
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego popołudnia

sturecki

trzy dni temu

Oj tak – jak się puści słowa luzem, to same znajdą drogę do serca. Pozdrawiam.

legenda

trzy dni temu

mądrze cisza nie powinna być poetyckim wrzaskiem pozdrawiam6/5:) miłego dnia

sturecki

trzy dni temu

Zgadzam się w pełni – cisza ma swoją godność i nie znosi, jak się ją przekrzykuje.

Angelino

trzy dni temu

Świetnie ujęte . Pozdrawiam serdecznie

sturecki

trzy dni temu

Dziękuję pięknie – i równie serdecznie pozdrawiam.

^(*)

trzy dni temu

Miłość jedynie jako temat uniwersalny nie poddaje się poetyckim pułapkom i zawsze nadaje słowom blasku

sturecki

trzy dni temu

Prawda – miłość to taki temat, co nawet w najprostszych słowach potrafi błysnąć jak złoto w popiele.

niezgodna54

cztery dni temu

poezja łata dziury w portkach
nieokrzesanej prozy życia...

sturecki

trzy dni temu

I dobrze, że łata – byle nie za ciasno, żeby dusza mogła jeszcze oddychać.

JoViSkA

trzy dni temu

Świetnie powiedziane! :)) Muszę sobie to gdzieś zapisać :))

Odyseusz62

cztery dni temu

Nie wiem co w życiu robiłeś
Ale na pewno dobrym nauczycielem by byłeś.
Pozdrawiam.

sturecki

trzy dni temu

Jakbyś zgadł ... byłem i jestem trenerem szachowym, a to jak nic podchodzi pod zawód nauczyciela.

Stukacz^(*)

cztery dni temu

6/5

sturecki

trzy dni temu

No to aż mi się rymy same ustawiają! Dzięki za ocenę – serce się cieszy, choć nie wie dlaczego.

Ałła

cztery dni temu

Będę pamiętać o przestrogach podczas pisania.
Pozdrawiam :)

sturecki

trzy dni temu

I bardzo dobrze – przestrogi to nie kaganiec, tylko latarka, żeby nie wpaść w dziurę między wersami.

JoViSkA

cztery dni temu

Bardzo trafnie w fajny sposób spisane :)
Pozdrawiam z podobaniem :)

sturecki

trzy dni temu

Dziękuję pięknie – cieszę się, że trafiło i się podobało.

Kornel Passer

cztery dni temu

Twoje fraszki są trafne i dobrze opisują problemy poezji i poetów, ale mnie skłoniły do refleksji bardziej ogólnej, która dotyczy portalu i poezji tu publikowanej. Być może znowu sobie nagrabię ale trudno. Otóż zadziwia mnie zamiłowanie tak wielu tu piszących do kierowania swojej aktywności w kierunku różnych słowno-formalnych zabiegów i znajdowanie w tym sensu twórczego. Mam na myśli rymy, sonety, limeryki i triolety.... Tak jakby uczestnicy portalu chcieli zatrzymać się w czasie i dobrowolnie kręcić się w kółko. Trochę obserwuję współczesną poezję światową, głównie amerykańską, bo ten obszar uważam za najciekawszy, i powiem jedno, nikt już nie bawi się w słowne zabawy z formą bo nikogo to już nie interesuje. To tak, jakby kompozytorzy dalej komponowali sonaty w stylu Mozarta czy Beethovena. Można , owszem, tylko po co? Mam świadomość, że to jest portal amatorski, ale jak się bawić to tak "naprawdę". Zabawa to przecież śmiertelnie poważna sprawa, zwłaszcza dla dużych chłopców. Czytałem ostatnio wiersze aktualnie ważnych amerykańskich poetów, którzy dotykają tematyki mnie interesującej np wiersze Tracy K. Smith, ale i innych, nikomu tam do głowy nie przyszło by uprawiać formalne zabawy. Albo masz jakąś ciekawa treść do przekazania albo nie istniejesz. Treść jest wszystkim. Takie to moje marudzenie, które mi się nasunęło po lekturze Twoich fraszek i mam świadomość, że niekoniecznie trzeba się ze mną zgadzać.

sturecki

trzy dni temu

Dziękuję za wszystkie głosy – zarówno te w obronie rymowanej formy, jak i te, które widzą w niej relikt. Moje fraszki powstały z potrzeby lekkiego spojrzenia na poetyckie zmagania – także z samą formą.

Rym nie musi być więzieniem myśli, jeśli towarzyszy jej sens. Ale też rozumiem głos tych, którzy wolą swobodę słowa bez ograniczeń rytmu. I zgadzam się, że rym jest przeszkodą dla ujęcia treści zaopatrzonych w filozofię.

Dla mnie pisanie – czy to rymem, czy bez – ma sens tylko wtedy, gdy treść niesie coś więcej niż samo „ładne brzmienie”. A forma, choć nie najważniejsza, bywa jak rama – może wydobyć głębię, ale i ją zgubić.

Wszystkim, którzy zabierali głos – dzięki. Spór o poezję to przecież też jej część. Cieszę się, że moje, lakoniczne z pozoru fraszki, wywołały tak ożywioną dyskusję.
A że zabawa bywa śmiertelnie poważna – podpisuję się pod tym oburącz.

Marek Żak

trzy dni temu

Kornelu, zacytowany cytat to fundament ludzkiej psychiki i motywacji, a jest rozwinięty choćby przez Schopenhauera i nie jest to mz trywialna treść, czy przesłanie. Pozdrawiam

Kornel Passer

cztery dni temu

Obawiam się, że się nie rozumiemy, ale nie robię z tego problemu. Zgrabna forma z Zemsty nadaje się do trywialnych treści, które ona zawiera, ale nie nadaje się na przykład do tematyki filozoficznej.

JoViSkA

cztery dni temu

Do Kornela: właśnie na tym polega sztuka, aby trafne słowa wyszukać z zastosowaniem rymu, rytmu tworząc niepowtarzalną melodię...białe są dla wszystkich, rymowane dla wybranych :P

Marek Żak

cztery dni temu

Tak, treść jest najważniejsza, ale zgrabna forma ułatwi wzmocnienie i zapamiętanie przesłania i to jest jej zadanie. Zobacz cytaty z Zemsty, czy nie są cudownie przekazane? Ot taki:

Każdy siebie ma na względzie, A drugiego za narzędzie.

Pozdrawiam

Kornel Passer

cztery dni temu

do Jovi: Masz racje, dobre rymowanie jest trudne, ale to nie jest jedyna cecha tego zjawiska. Rymowanie ma też swoje konkretne wady z punktu wiedzenia docierania do sedna myśli twórczej, chociażby z tego powodu, że wymusza używanie słów, które nie zawsze najbardziej precyzyjnie te myśl oddają, ale "dają rym". Wiersz wolny po prostu lepiej się sprawdza w poezji, w której najważniejszy jest precyzyjny dobór słowa ze względu na myśl, która wiersz ma wyrazić.

JoViSkA

cztery dni temu

Do Kornela...nikt się już nie bawi w rymowanie, bo to jest za trudne dla tych, którzy każdą swoją myśl chcą szybko zapisać, moda przeminie, a prawdziwe dzieła sztuki zostaną i nadal będą podziwiane...

dawid own i^(*)

cztery dni temu

Podpisuję się pod fraszkami, zwłaszcza pod ostatnią. Gołębie trzeba dokarmiać, wezmę sobie to do serca. Pozdrawiam 😃 6/5

sturecki

trzy dni temu

Dzięki serdeczne. Gołębie – i te na dachu, i te w sercu – lubią, jak się o nich pamięta.

Marek Żak

cztery dni temu

Cieka we te przestrogi, wskazówki. Najbardziej trafia do mnie o liściu. Co do tej o mądrości, to mz mądrość jest w opozycji do głupoty, ale to moje spojrzenie. Tak czytam.

Nie każda mądrość rozjaśnia mroki,
podobnie jak głupota ożywia zwłoki.

Pozdrawiam

sturecki

cztery dni temu

Dobrze to ująłeś – mądrość miewa swoje cienie, a głupota niestety często robi sporo hałasu, zanim zniknie bez śladu. Liść z kolei – jak spada, to zawsze coś mówi tym, którzy słuchają-patrzą.

LydiaDel

cztery dni temu

Wszystkie mi się podobają i zatrzymują. Poprawiłabym "O PRAWDZIE"- z mojej perspektywy, jako czytelnik, gdybyś chciał opublikować. Chodzi mi o drugi wers, ale, to tylko moje odczucie.

O PRAWDZIE
Nie każda prawda smakuje na tacy –
lepiej ją trzymać w spiżarce dla pracy.

Na przykład:

PRAWDA
Nie każda prawda smakuje na tacy –
często ukryta w grze dyplomacji.

No, coś w tym stylu.
6/5 Serdecznie pozdrawiam.

sturecki

trzy dni temu

I bardzo mądrze – świeży tekst to jak niedojrzały owoc: może kusić, ale jeszcze nie ma pełnego smaku; a w spiżarni myśli potrafią pięknie się dosłodzić.

LydiaDel

cztery dni temu

Mnie się też często zdarza, mam na myśli co innego, czytający odbiera całkiem inaczej. To jest normalne, a nawet pożądane. Poza tym zależy też od nastroju. Dlatego staram się nie publikować "świeże" teksty. Lubię, jak sobie "w spiżarni" dojrzeją.

sturecki

cztery dni temu

Nigdy nie mam pretensji o odbiór treści moich utworów. W tym jednak przypadku Twoja poprawka wprowadza inny sens, nie zaś poprawia mój. Tylko tyle. Dzięki za merytoryczną polemikę ... takie lubię.

LydiaDel

cztery dni temu

NIe zrozumiałam Twoich intencji, jako czytelnik. Możliwości jest wiele. Teraz wiem, o co Ci chodziło. Serdeczności

sturecki

cztery dni temu

Fraszka z dyplomacją to już inne zagadnienie, niż to, które chciałem wyrazić. Bardziej mi chodziło o dalszą pracę nad wierszem, który po to jest w spiżarni, by go doszlifować. A Twoją zapisałbym np. tak:
Nie każda prawda jest cacy –
często się kryje w grze dyplomacji.