Podpisuję się pod słowami Kornela, ja też znalazłam swoistą przystań w Twoich wierszach. Nie zawsze komentuję, bo czasem po prostu lepiej wiersz przeżyć. Zawsze pobudzają wyobraźnię, zawsze kierują na jakieś tory abstrakcyjnego - lub nie - myślenia. Natomiast ten wiersz, jak i wiele innych Twoich wierszy uważam za zdecydowane poszerzenie horyzontu zdarzeń. Wielu poetów pisze w taki sposób, że zalewa sens potokiem słów oraz wzniosłych i często niezrozumiałych fraz, jakby celowo starając się napisać wiersz "ambitny". U Ciebie tego nie ma, mimo, że wiersze są nasycone metaforami i słowotwórcze, wszystko jest w nich spójne i jak w tym - po prostu piękne.

Niewątpliwie Twoje pojawienie się na portalu stanowiło tu wartość dodaną. Obserwuję Twoje wiersze i masz moje uznanie mimo , że stosunkowo rzadko komentuję, głównie ze względu na brak czasu i energii. Idziemy, w sensie poetyki, w różnych kierunkach , co nie przeszkadza mi w zachowywaniu wysokiej oceny Twoich wierszy. Trochę mnie wzrusza Twoja zapobiegliwość w staraniach o to, by wiersz był zrozumiany przez czytelników , co starasz się często osiągnąć w przypisach. Portal ma swoją dynamikę , która zamiast pomagać , zdecydowanie przeszkadza w czytaniu, rozumieniu poezji. Nie da się z zainteresowaniem i zaangażowaniem czytać po dwadzieścia trzydzieści wierszy dziennie . To wyjaławia i zmusza wręcz do czytania "na chybcika", czyli do czytania właśnie "internetowego", które z założenia jest płytkie i właściwe internetowym "spłyciarzom". Widać w Tobie niesłychane zaufanie pokładane w słowach, co widać w ich doborze. Lubisz neologizmy, a Twoja skłonność do obfitych, "wylewających się" fraz przypomina mi twórczość mało znanego , ale dobrego poety, Kazimierza Brakonieckiego. To zaufanie do słów jest zaufaniem do literatury w ogóle, więc chce podkreślić pozytywny aspekt tej cechy. U mnie jest dążenie do maksymalnej prostoty języka i obrazu, przy jednoczesnych staraniach w podejmowaniu trudnych i podstawowych , jak mi się wydaje tematów. Zależy mi , by po przeczytaniu wiersza jak najtrudniej było można postawić zarzut: "to tylko słowa". Twój wiersz skłonił mnie do szerszego spojrzenia na poezję . Pozdrawiam.