X
**Głuchy telefon**
proza wierszowana
2025-03-31 10:44
Powiedz znów, że mnie kochasz,
tak długo czekam, mamo,
a ciebie wciąż nie ma.
Nie mogę nawet zapytać,
czy nadal jestem najważniejsza,
gdy telefon milczy,
głuchy na odpowiedzi.
Wśród zabieganych
nikt nie dostrzega łez.
Postronni odwracają wzrok,
a ja pragnę jedynie przytulenia.
Czy to zbrodnia?
Gdzie się podziały
zwykłe, ludzkie uczucia?
Szukam w małym świecie
i nie mogę ich odnaleźć.
Mamo, nie jestem lalką,
wystawną rzeczą na półce,
lecz małą dziewczynką.
Przepraszam, nic nie mogę
na to poradzić,
że wciąż przywołuję tęsknotę.
tak długo czekam, mamo,
a ciebie wciąż nie ma.
Nie mogę nawet zapytać,
czy nadal jestem najważniejsza,
gdy telefon milczy,
głuchy na odpowiedzi.
Wśród zabieganych
nikt nie dostrzega łez.
Postronni odwracają wzrok,
a ja pragnę jedynie przytulenia.
Czy to zbrodnia?
Gdzie się podziały
zwykłe, ludzkie uczucia?
Szukam w małym świecie
i nie mogę ich odnaleźć.
Mamo, nie jestem lalką,
wystawną rzeczą na półce,
lecz małą dziewczynką.
Przepraszam, nic nie mogę
na to poradzić,
że wciąż przywołuję tęsknotę.
Autor wiersza
Damian Moszek
Damian Moszek
