Twoje Wiersze - O książkach Lawrence’a Durrella

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

FoundInADrawer

2023-05-19

Wykreowany nieprawdziwy świat na kartach powieści czy filmów sensacyjnych - dzieł Pana Durrella nie znam, ale piszę jak czuję wiersz - może się sprawdzać jako niezobowiązująca rozrywka o świecie w którym nie ma prawdziwych konsekwencji.

Bardzo dobrym zabiegiem w wierszu jest końcówka, gdzie wracasz do dobrze nam znanym miejsc, gdzie ma miejsce prawdziwe, znane nam życie - wiersz przez to robi się bliższy mojemu sercu.

Podoba mi się,
Pozdrawiam,
Marcin

Kornel Passer

2023-05-19

Masz rację , fikcja jest w pewnym sensie grą komputerową z dużym zapasem żyć do utraty. Ale może być symulacją prawdziwego życia i niektórzy mistrzowie prozy właśnie tak ją traktowali. Taki Dostojewski tworzył postacie o precyzyjnie skonstruowanych profilach psychologicznych z konkretnymi poglądami filozoficznymi i umieszczał je w różnych sytuacjach by zobaczyć , jak będą się zachowywać. I wtedy ta fikcja stawała się prawie prawdziwa....

Valanthil

2023-05-16

Trza kompetencji, wiersz jako bodziec do rozwoju na spory plus.

Kornel Passer

2023-05-16

Wiersz wykorzystuje luźno obrazki z książek Durrella dość luźno powiązane.... Dzięki za wpis.

Mada44

2023-05-16

Tak wiele miast nie zostało przez poetów odkrytych. A przecież wszędzie jest jakaś historia godna, by ukryć ją w wersach. Pozdrawiam

Kornel Passer

2023-05-16

Zgadza się, chociaż niestety są ciekawsze i mniej ciekawe miasta. Ja niestety z zbyt ciekawym nie mieszkam ... Pozdrawiam serdecznie.

Ambrosio

2023-05-16

Ja również nie znam twórczości tego autora. Natomiast w wierszu czwarta i piąta strofa oddają przesłanie. Tak myślę. Te "duchy poetów" tuż obok "handlarzy rozkoszą" pozwalają zastanowić się nad rolą poezji w życiu człowieka. Ostatnia strofa i to wskazanie, że wszystkie doświadczenia czekają w nas na swój moment odkrycia słowem – świetne. Niby to takie proste i logiczne, a jednak zapominamy o tym, że wszystko co nas spotkało kształtuje nas. Autorzy bardzo często w swoich tekstach przemycają elementy autobiograficzne. Poezja wiadomo, ale proza niemniej.
Przyjemny ten wiersz. Trochę zachęca, żeby sięgnąć po tego autora. Typowy Twój monolog do autora jakiegoś dzieła, tym razem literatury.
Pozdrawiam Cię. Hej ho! 😊🙋‍♂️

Kornel Passer

2023-05-16

Dzięki za Twój komentarz. A propos zachęty do czytania, bo rzeczywiście wiersz jest w pewnym sensie zachętą do lektury tego pisarza, wydaje mi się, że w Twojej sytuacji życiowej , której zresztą często Ci zazdroszczę, czytanie Durrella byłoby odciąganiem Ciebie od ważniejszych lektur, ale to tylko taka moja gadka...

Marek Żak

2023-05-15

Te książki, dla mnie jak Argentyna, gdzie mieszka moja rodzina. Wiem że ciekawe, ale nie byłem i już się nie wybiorę. Pozdrawiam.

Kornel Passer

2023-05-16

Oczywiście jest w tym racja. Prozę Durrella traktuję nie tyle jako sposób na odnalezienie sensu czy celu w życiu , bo na to w moim przypadku za późno, ale jako przyjemność podobną do muzyki , którą mogę słuchać na tarasie bez konieczności zmuszania sąsiadów do jej słuchania.

Marek Żak

2023-05-16

W młodości czytałem takie grube książki w poszukiwaniu celu / sensu / istoty życia i szczęścia. Z czasem doszedłem do przekonania, że muszę go samemu określić i znaleźć.
Mam znajomych, którzy w podobnym celu studiowali filozofie=ę i psychologię, różne literatury, ale niewiele im to w tym szukaniu pomogło.
Oprócz tego z czasem stałem się zwolennikiem zwięzłości, podejrzewając, że długość / grubość dzieł nie musi mieć przełożenie na ich merytoryczną zawartość.
Pozdrawiam

Kornel Passer

2023-05-16

No tak, ale Argentyna daleko, a południe Europy blisko....

Kornel Passer

2023-05-16

:) Prozą Durrella zachwyciłem się dawno, dawno temu. Myślę , że głównym czynnikiem , który mnie pociągnął , była fascynacja autora kulturą i klimatem krain wokół morza śródziemnego. Czasem mam wrażenie , że jego książki naprawdę pachną oliwkami. Nie sądzę , by obecnie, w dobie czytania na chybcika w Internecie, specjalnie przybywało mu czytelników... Pozdrawiam.