Twoje Wiersze - SYN W TRÓJCY - sturecki

X

Logowanie

SYN W TRÓJCY

wolny

2025-03-12 00:02

z cyklu: "SŁOWEM BOGA WYRAZIĆ".

On nie jest tylko synem –
choć z krwi wyrasta
ani promieniem słońca
choć światłem wypełnia drogę
Córką także jest
bo płeć Mu nie obojętna
choć zna bezkres miłości

jest bielą
która nie zna ciemnych ścian
głosem, co budzi ciszę
obrazem odbitym, lecz nie ujawnionym
w lustrze tajemnicy

Syn nie prosi o miłość
bo jest nią cały
rozłożony w ciele
na ramionach krzyża
przekuty w żebrach świata
na rany wieczności

w milczeniu mówi najgłośniej
w przemianie objawia najwięcej
co słyszę, co przygarniam –
to nasze ciche kumplowanie
przyjaźń, co uczy przemijać i trwać

autor

sturecki

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

15 razy

Treść

6

11

5

4

4

0

3

0

2

0

1

0

0

0

Warsztat

6

0

5

15

4

0

3

0

2

0

1

0

0

0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

myszulek

2025-03-14

Ta mistyczna refleksja o Synu, który jest jednocześnie bielą, głosem i obrazem, przypomina, że prawdziwa miłość nie potrzebuje słów – objawia się w milczeniu i przemianie. Świetnie uchwycone, jak w prostocie bycia i trwania kryje się głębia, która uczy nas zarówno przemijać, jak i pozostawać.

sturecki

2025-03-14

Dziękuję za tak wnikliwą refleksję – prawdziwa miłość i duchowość często nie krzyczą, a jednak zostają na zawsze. Czasem to właśnie w prostocie kryje się największa tajemnica istnienia.

Jastrz

2025-03-13

Wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi, a jednak Syn Boży jest tylko jeden. Dla mnie jest on nie tylko konkretną osobą, która żyła dwa tysiące lat temu. Jest też reprezentantem nas wszystkich w Bogu. Nie tylko, jak piszesz kumplem, ale czymś więcej - wspólną częścią mnie i Boga.

sturecki

2025-03-13

Piękna refleksja. Syn Boży jako reprezentant całej ludzkości – nie tylko historyczna postać, ale coś znacznie głębszego, most między nami a Bogiem. Nie „kumpel”, bo to za małe słowo, ale część tej samej duchowej rzeczywistości, w której człowiek i Bóg się spotykają.
To pokazuje, że Chrystus nie jest jedynie postacią z przeszłości, ale żywą obecnością, która nas łączy i przekracza granice czasu.

Izka1<sup>(*)</sup>

2025-03-12

Wiersz w ciekawy sposób pokazuje relację człowieka z Bogiem, jako relację przyjaźni., chociaż słowo kumulowanie też mi, jak i innym tutaj , nie odpowiada. Miejscami wiersz może wydawać się nieco abstrakcyjny i trudny w interpretacji. Mnie zatrzymała szczególnie trzecia zwrotka, jakoś tak najbardziej przemówiła. Pozdrawiam serdecznie

sturecki

2025-03-13

Dziękuję za wnikliwą opinię. Cieszę się, że dostrzegasz w wierszu relację przyjaźni z Bogiem, bo to właśnie taki wymiar duchowości jest najbliższy człowiekowi – osobisty, a nie tylko dogmatyczny.
Co do „kumplowania” – rozumiem, że może brzmieć zbyt potocznie i nie pasować do tonu wiersza. Ale nie znam słowa, które mogłoby je zastąpić i lepiej oddać zamysł?
A trzecia zwrotka … to zawsze ciekawe, kiedy jeden fragment szczególnie rezonuje. Może to tam właśnie ukryta jest największa prawda?

Izka1<sup>(*)</sup>

2025-03-12

Poprawka: kumplowanie

Elżbieta

2025-03-12

Jestem ciągle pod wrażeniem wczorajszego wiersza, co nie znaczy, że nie doceniam tego. Podobnie jak Lidia, niezbyt odpowiada mi wyrażenie " "kumplowanie" rozumiem, że chodzi o skrócenie dystansu, ale wolałabym inne określenie.
Pozdrawiam serdecznie, z podziwem dla pojętego tematu i świetnej realizacji!:)⭐

sturecki

2025-03-12

Dla mnie przyjaźń to zbyt wielkie słowo, by je umieścić akurat w "tym" wersie.

Elżbieta

2025-03-12

Też tak to słowo rozumiem, jest nieformalne i dość potoczne i luzackie, ale zastąpienie " brataniem", też nie jest moim zdaniem dobrym wyjściem, a czy nie wystarczyłaby sama przyjaźń?

sturecki

2025-03-12

Trochę już o tym myślałem ... Słowo „kumplowanie” odnoszę do bliskiej, niemal intymnej relacji z Synem Bożym – sugeruję nim pewną nieformalność, swobodę i codzienność więzi ... i jest to zabieg celowy, podkreślający moją, ludzką bliskość z Bogiem.
Jedyny wyraz jaki mi odpowiada to "bratanie" ... ale jeszcze nie jestem zdecydowany.

sturecki

2025-03-12

Dziękuję. Cieszę się, że wczorajszy wiersz nadal rezonuje. A co do „kumplowania” – rozumiem, czasem jedno słowo może nie do końca pasować do ogólnego tonu tekstu. Doceniam tę uwagę i przemyślę to.

kuqu

2025-03-12

Ten wiersz jest lepszy niż najlepsze "kazanie" o Synu Bożym jakie kiedykolwiek usłyszałem...
GRATULUJĘ‼️

sturecki

2025-03-12

Dziękuję. Twój entuzjazm i głębokie docenienie tego wiersza to ogromny komplement. Cieszę się, że poruszył on coś ważnego w Tobie. Poezja potrafi przekazać prawdy w sposób, który dotyka serca bardziej niż jakiekolwiek słowa wprost. To piękne, że tak to odczuwasz.

LydiaDel

2025-03-12

Piękny wiersz, najlepszy w Twoim zbiorze. Każdy wers zachwycam mnie swoim głębokim sensem

"kumplowanie" degraduje ten poważny, wyśmienity tekst o jeden schodek niżej. Wciąż za mało tych gwiazd, o które i tak nie dbasz. 6/5 Serdeczności

sturecki

2025-03-12

Wyjaśnienie "kumplowania" jest pod komentarzem "Elżbiety".

sturecki

2025-03-12

Dziękuję za tak piękne słowa i wnikliwą uwagę. Jeśli jedno słowo może obniżyć wydźwięk całości, to znaczy, że warto je przemyśleć. Może czasem lekkość języka nie pasuje do powagi myśli – będę miał to na uwadze. A gwiazdy? Cóż, wolę, żeby świeciły w oczach czytelników niż na liczniku ocen.

Odyseusz62

2025-03-12

Szkoda, że On sam temu przeczy mówiąc o sobie syn człowieczy.
Pozdrawiam.

Odyseusz62

2025-03-12

Chcielibyśmy, żeby tak było.

sturecki

2025-03-12

Może właśnie w tym tkwi paradoks – był Synem Bożym, ale też Synem Człowieczym, bliskim ludziom w ich słabościach i cierpieniu. Może chciał pokazać, że boskość nie oddziela Go od człowieczeństwa, ale je przenika? Bo gdyby był tylko Bogiem, trudno byłoby nam się w Nim odnaleźć.

JoViSkA

2025-03-12

Mi wystarczy, że zawsze i wszędzie jest obecny, czy jest źle czy dobrze zawsze jest w sercu i umyśle...a Jego imię na ustach wielu, mimo że nie powinno się wywoływać imienia Pana Boga nadaremno...
Pozdrawiam Stasiu :)

sturecki

2025-03-12

To piękne podejście – nie potrzeba cudów ani dowodów, jeśli obecność Boga czuje się w sercu i umyśle. A co do Jego imienia … cóż, ludzie często wypowiadają je bez zastanowienia, ale może nawet wtedy, mimochodem, przypominają sobie o Nim – choćby na krótką chwilę.

Marek Żak

2025-03-12

Trudno mi skomentować cały wiersz, ale powiem, że 2 ostatnie wersy przyjmuję w całości, bo też tak mam. Pozdrawiam.

sturecki

2025-03-12

I to już jest piękny komentarz. Czasem nie trzeba obejmować całości, wystarczy, że odłamek trafia w punkt i budzi znajome uczucie. Dziękuję i pozdrawiam.

Krystek

2025-03-12

Myślę , że ludziom wierzącym łatwiej
znosić trudy życia codziennego.
Ślę moc serdecznych pozdrowień:)

sturecki

2025-03-12

Możliwe, bo wiara daje poczucie sensu, nadzieję i przekonanie, że to wszystko ma jakiś cel. Bez tego życie bywa jak żeglowanie bez kompasu – niby płyniemy, ale dokąd? Może właśnie dlatego ludzie wierzący łatwiej podnoszą się po niepowodzeniach.

Moona@

2025-03-12

Syn jaki Jest każdy widzi. Po swojemu:) Mi odpowiada Ten z Ewangelii. Trójca to nie moja bajka. A miłość ma pewne konkretne wskazówki i ramy mz
Pozdrawiam

sturecki

2025-03-12

Każdy widzi Syna na swój sposób – i może właśnie dlatego Ewangelia daje obraz, który przemawia ponad czasem. Trójca to tajemnica, którą można przyjąć lub odłożyć na bok, ale miłość … ona faktycznie ma swoje wskazówki i ramy. Bez nich byłaby tylko uczuciem – a przecież miłość to coś więcej niż emocja. To wybór, decyzja, działanie.

Trociny(anna)<sup>(*)</sup>

Trociny(anna)^(*)

2025-03-12

prawda, jest bielą i najwyższą forma miłości.
Pozdrawiam.

sturecki

2025-03-12

Tak. Biel nie ukrywa, nie fałszuje – jest pełnią światła i czystą przestrzenią dla miłości. Może dlatego kojarzy się z tym, co najdoskonalsze, bo miłość w swojej najczystszej formie nie potrzebuje barw – sama w sobie jest światłem.

Motylek78

2025-03-12

świetny wiersz Staszku
pięknie wyrażasz Boga i miłość
czasami trudno to wszystko zrozumieć
wówczas robi się miejsce dla wiary
"jest bielą" czystością niewinnością
przepełnioną miłością
Pozdrawiam serdecznie

sturecki

2025-03-12

Rzeczywiście, tam gdzie kończy się zrozumienie, zaczyna się wiara – i może właśnie to miejsce jest najważniejsze, bo daje przestrzeń na coś więcej niż tylko rozumowe dociekania. A biel? Czystość, niewinność, ale też coś, co odbija każde światło – może właśnie tak działa miłość ...

andrew

2025-03-12

Jest
A my,
my mamy każdy swojego...

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2025-03-12

Syn w Trójcy jest jeden, ale ludzie tworzą sobie własne „synostwa” – ideały, autorytety, czasem iluzje. Każdy nosi w sobie jakieś swoje odbicie boskości, tylko pytanie, czy jest ono prawdziwe, czy wykreowane na własne potrzeby ...

Groschek<sup>(*)</sup>

2025-03-12

"Córką także jest
bo płeć Mu nie obojętna"

Czekam z interpretacją, aż mi potwierdzisz, że Ci w tym momencie piórko nie podfrunęło - ocen ja nigdy nie zapominam. Dobranoc!

sturecki

2025-03-12

Nie wiem czy muszę potwierdzać, ale ... piórko na miejscu, a wiatr zamierzony – bo miłość w swej istocie obejmuje wszystko, także płeć, lecz jej nie ogranicza.

Waldi1

2025-03-12

Grzegorz ma racę ... a moje milczenie jest warte ... więcej niż tysiące słów ... dobranoc inni będą pisać laboranty ... Zaraz idę spać ... Jezu ufam Tobie .... dobranoc ...

sturecki

2025-03-12

Tak – On JEST i to wystarcza. A milczenie? Czasem mówi więcej niż całe biblioteki. Dzień dobry, niech pokój i ufność będą z Tobą.

Osiaki1

2025-03-12

On po prostu JEST. Dzięki za wiersz. Grzegorz

sturecki

2025-03-12

Może być i tak. On po prostu JEST – poza kategoriami, poza ograniczeniami, poza podziałami. To obecność, która nie wymaga definicji, bo sama jest odpowiedzią. Dziękuję za Twoje odczytanie i refleksję.

Autor poleca

Autor na ten moment nie promuje wierszy

Inne wiersze z tej samej kategorii

- Aleksander_Korpal

Złośliwy styczeń

- Sylwia U.^(*)

zalogowana do twojego serca

- Coffee_81^(*)

przenika mnie życie

Wyblakłe barwy (dnia 29.05)

Inne wiersze tego autora

Z KRZYŻA NADZIEJA

BEZMIAR MIERZONEJ ILUZJI

SPOWIEDŹ DUSZY

ICH NIEUSTANNOŚCI

OGŁASZAM SWOJĄ UPADŁOŚĆ

ZMORY KOBIECEJ TOŻSAMOŚCI

MODLITWA Z LITER

EPITAFIUM DLA WIERSZA

REFLEKSJE WIARY

ZAGUBIENI W REGULAMINIE

CZY TO PYTANIA DO KOŃCA?

NAROŻNIK W RINGU ŻYCIA

WSZĘDZIE JESTEŚ TY

Pokaż mniej

x

Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności