X
Świtanie
rymowany
2019-11-18 12:10
ŚWITANIE
Wśród nocy – cisza, ze snu budząca
I zwiastująca mroku konanie.
Na niebie niknie już blask miesiąca,
Szarość zanika – wczesne świtanie.
Niebo od wschodu jaśnieje zorzą,
Ptaki się budzą w leśnej gęstwinie,
Świergot zuchwale ku niebu wznoszą.
Zmierzch znika, niebo robi się sine.
Słońce czerwoną tarczę wychyla,
Dzień wstaje nowy, chłodny i rześki,
Budzi się życie, senność zanika.
Dzień się urodził – śpiewajmy pieśni!
Wśród nocy – cisza, ze snu budząca
I zwiastująca mroku konanie.
Na niebie niknie już blask miesiąca,
Szarość zanika – wczesne świtanie.
Niebo od wschodu jaśnieje zorzą,
Ptaki się budzą w leśnej gęstwinie,
Świergot zuchwale ku niebu wznoszą.
Zmierzch znika, niebo robi się sine.
Słońce czerwoną tarczę wychyla,
Dzień wstaje nowy, chłodny i rześki,
Budzi się życie, senność zanika.
Dzień się urodził – śpiewajmy pieśni!
