Podła
duszę mi rozdarłaś i zwiodłaś
po manowcach prowadziłaś
aż zmogłaś
jak mogłaś
życia pozbawiać
cieniem osłaniać
padłego orła
wredna
wpędzasz w rozterki
przez twoje gierki
dusza ma biedna
a jednak cudna
nie dasz się z głowy przegonić
jak się przed tobą ochronić
słodka a złudna
niedobra
z tobą i bez ciebie zła droga
jak wiarołomna ostoja
poezjo kochanko moja
Ocena wiersza
Treść
Warsztat
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Buziaki Siostrzyczko :)
Cieszę się Małgosi, że wróciłaś🤗
Serdecznie pozdrawiam jeszcze świątecznie:)🌟
Ciebie również miło widzieć Elu.
Ziarno obumarło, by mogło zakiełkować. Może co z tego wyrośnie ;)
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności