Wiersz bardzo mi się podoba!
Ten "wybraniec" został niejako "mentalnie przekabacony" ;)
Jeśli jemu się podoba ten stan...to mnie nic do tego ;)
Jak idzie o kawę to odpada Saturn. Może Wenus?
Pozdrawiam Wando :)

Tworzenie świata we wierszu ma wpływ na kształtowanie świata w realu? A może odwrotnie? Muszę jeszcze pomyśleć, bo wiersz daje do myślenia. Zabieram go do ulubionych, by jeszcze pomyśleć. Pozdrawiam z wielkim podobaniem

Znakomity. Także tytuł, o niebo lepszy od incipitu.

Wielka Kreatorka - to określenie nasuwa mi się po przeczytaniu. Każdy twórca tworzy świat najlepszy dla siebie. Nadal zastanawiam się nad tą strofą:
w pewnym sensie
w pewnym rozdziale
napijemy się kawy z termosu
przywiezionego z Ziemi
w filiżankach Rosenthala
w niewieczystym domu"

Neokonsaptycznie

Mam dziwne uczucie, jakby scenariusz losów mistrza, obmyślała kobieta w zastępstwie, czy w imieniu Wolanta. Nie sądzę, żeby to była feministyczna jego odmiana. To rodzaj twórczej alternatywy, innego życia, zdarzeń w życiu bohatera, jedna ze ścieżek myśli , dlaczego nie poprować toku, inaczej! Mistrzyni, kojarzy mi się z wolną  twórczością, zmieniającą znane wszystkim reguły "utworu".
Twój wiersz, Wando zafascynował mnie, pomysłem, dynamiką, poprowadzenie bohatera przez różne wymiary czasu i przestrzeni, nadanie jego życiu drapieżności?  nutą żartu, piciem kawy z termosu i herbaty z wykwintnej filiżanki.
Z podziwem i zachwytem 5/6
Pozdrawiam serdecznie:)⭐

Wando!!!
Jestem zachwycona!!!

5/6 i wszelkie serdeczności. Po prostu brakuje mi słów.

Cudowne wersy!
Są tak delikatne, a jednocześnie mocne dotykanie własnej świadomości...
"kontemplujesz dziwnych poetów ale
widziadła nie zastąpią czułości"
dla mnie niesamowite wersy, możemy dotykać wielu niezrozumiałych jeszcze spraw, ale to namacalność wyzwala w nas drżenia....
Ech 5/6 i serdeczności przesyłam :)

Po prostu pięknie...
Pozdrawiam serdecznie :)

Przeczytałem wczoraj ten wiersz kilka razy i dziś nadal mam myśl, że odważny to musi być ,,On", by oddać się i zaufać tak bezgranicznie. Choć kobieta Mistrz z wiersza ofiaruje o wiele więcej mężczyźnie, niż np. Królowa Śniegu chłopcu:)
Jak zawsze wiersz sięgający najwyższych poetyckich szczytów. 6/5*
Pozdrawiam serdecznie.

Piękny wiersz, który zachęca do refleksji nad naturą twórczości i relacji między ludźmi.
Pozdrawiam Wando i życzę miłej niedzieli :)

Coś mi się wydaje że takie wersy mogłyby otwierać ludzkie serca na prawdziwą miłość do poezji gdyby tylko osoby czytające pozwoliły na takie otwarcie. Moje serce po przeczytaniu jest nasycone w pełni uczuciem.
Pozdrówki z podobaniem 🌟👍

Fenomenalny wiersz z niesamowitą puentą:) Z każdym wersem wciąga i zagłębia bardziej...
Serdecznie pozdrawiam:)

Wandziu przepiękny wiersz, czuły, "płomienny romans", "twoje wiersze zamieniłam w dotyki", "nieśmiertelny seks", pięknie, z wielkim uznaniem, pozdrawiam ciepło Wandziu.
6/5, wiesz Wandziu, że to 5 chętnie zamieniłbym na 6.

Wiersz tajemniczy... zaczyna się od wypowiedzenia zdania, które zazwyczaj wypowiadają mężczyźni.
Mówią z poczuciem racji, że uczynili kobietę taką a taką... Tak, powiedziałby Mistrz do swojej uczennicy. W wierszu mówi Mistrzyni, już nie Małgorzata, którą była, ale Mistrzyni, którą się stała.
Ona nie wzięła już drugi raz żółtych kwiatów. Ona jest pewna siebie i swojej urody. Nie potrzebuje rekwizytów, by ściągnąć na siebie uwagę mężczyzny. To ona świadomie kreuje losy ich romansu, miłości i ma wpływ na Mistrza... kieruje warstwą fabuły jego książki. Wprowadza go w świat kobiecych zaułków, emocjonalnych meandrów.
Zamiana ról odbywa się w innym świecie, nie tu na Ziemi. Peelka zauważa, że musi przenieść fabułę do innej czasoprzestrzeni, w której kobieta będzie mogła zostać mistrzem.
W "przytulnym przyziemiu" może przemienić "tęsknotę za nieśmiertelnością w nieśmiertelny seks".
W końcu na Ziemi można oddawać się przyziemnym sprawom. Inaczej rzecz się ma w innej czasoprzestrzeni... we wszechświecie lub na innej planecie.
Czy o tym wszystkim pomyślałby Mistrz? Czy Mistrz uczyniłby z niej jako Małgorzaty bohaterkę swojej powieści?
Kobieta pragnie najpierw uwierzyć w mężczyznę zanim zrobi z niego swojego "bohatera".
Miłość kobiety jest przepełniona oddaniem, wiarą... kobieta kocha bezwarunkowo, ufa... jest skłonna do poświęceń w imię uczuć. Często staje się wyznawcą... swojego mistrza.
Maria Magdalena i jej uwielbienie dla Jezusa. Historia zna wiele takich kobiet, które przyczyniły się do sławy mężczyzn. Dlatego też można się zastanowić, co mianowicie dzieje się, gdy kobieta staje się mistrzem? I tutaj przypomniał mi się Twój wiersz Wando /zanim zdążyłam/ i fraza z tego wiersza "a gdy kobieta zostaje Hiobem".
Pamiętam ten termos z kawą i filiżanki Rosenthala... już czytałam tę strofę... i ona bardzo zapadła mi w pamięć... ale być może tak mi się tylko wydaje.
Gdy kobieta zostaje Mistrzem zwycięża Szatana, nie ma łez i świat nie potrzebuje zbawienia. Miłość wypełnia wszystkie dziedziny życia. Życie ziemskie odchodzi w niepamięć, a o przeszłości świadczą tylko artefakty przywiezione z Ziemi.
Taką opowieść opisuje Peelka, będąca narratorem swojej opowieści.
Wiersz, który pięknie operuje czasem i nawiązuje do powieści Bułhakowa... zabierając z niej Małgorzatę i tworząc z niej Mistrzynię. Muszę przyznać, że Twój znakomity wiersz... również pięknie koresponduje z wierszem Asa pt. "Małgorzata i mistrz".
Poezja, która lśni wyjątkowym światłem gwiazd. Nieziemska!
Zatrzymuje czytelnika.
Kłaniam się i najserdeczniej pozdrawiam Poetkę, dziękując za ten fenomenalny wiersz.
P.S.- piszę na bieżąco mój komentarz i zdarza się, że w trakcie mnie wylogowuje.
Jeżeli powstał jakiś drobny chaos myślowy, to nie obawiam się, bo Ty Wando wiesz... o czym piszę.

Odnoszę wrażenie że napuszony nieco wiersz, ale zalet ma tyle że hej!!
Szacun

Kobiece pragmatyczne podejście, które jego wizje chce przetworzyć na skuteczne działanie, ot widziadła w czułość, wiersze w dotyki, a nieśmiertelność, tu na ziemi poprzez przekazanie genów potomkom. Przerabiałem to na sobie i dzięki Niej te wizje nie pozbawiły mnie kontaktu z ziemią, a bardzo pomogły:). Taki off top, dawno temu widziałem film "Gdyby Don Juan był kobietą" z B. Bardot Tytuł mi go przypomniał.
Wiersz świetny, inspirujący do zgłębiania problemów istotnych, jak u Bunga, w jednym z 622 jego upadkach. Serdecznie pozdrawiam.

Świetny wiersz. Podziwiam i pozdrawiam :)

Sadzą że ten wiersz to tylko udział w dyskusji ( Mistrz i Małgorzata ; Małgorzata i mistrz) i jeśli go potraktować w ten sposób to jest ok co do treści i formy Bo jeśli potraktować indywidualnie to trść w formie:
https://www.youtube.com/watch?v=aO89BXxZ2m8
już Szymborska zauważyła że jest w nas: "rozszalały ocean ludzkich możliwości" który (jak sadzę) nie wróży niczego dobrego
oprócz owej "gwiazdki z nieba" fantazji.
Zakończenie wskazuje na wiarę w "trzecią drogę" już od strony politycznej widać że jej nie ma (poza pragnieniem takowej). A księgi mówią wyraźnie
"kto nie jest ze mną jest przeciwko mnie".
Podobnie ów "nieśmiertelny seks"...
gdyby chciał owe wersy jakoś umiejscowić uczłowieczyć, dałbym je Adamowej Lilith ( Ewa była za Kainem (Szatanem) i Ablem (Jezusem)ze skutkiem jak wiadomo.

nie głosuję
gdybym jednak to: 6 za warsztat a treść albo wysoka albo niska w zależności czy to zabawa w przekomarzanie czy jak napisałem powyżej

Twój wiersz cechuje miękkość - słów, gestów. I czułość.
Czy można kochać intelekt? Można.
Zapamiętam wiersz.

Chylę czoła z zachwytem .
Piękny wiersz z wymarzonym światem -
wypełnionym delikatnością bytu,
dobrych uczuć i zmysłów.
Czule pozdrawiam,, życzę spokojnej nocki:)

więc napijmy się tej kawy ... Pozdrawiam serdecznie ...

Fantastyczny wiersz🌹
Pozdrawiam serdecznie :)

Często wracam do Mistrza i Małgorzaty.
Wiersz świetnie napisany.
Pozdrawiam z sentymentem.

Wiersz napisany po mistrzowsku. Kazdy wers dopracowany do granic możliwości, a fraza
"twoje wiersze zamieniłam w dotyki" kradnie mi serce.
Cudowna treść, nawiązująca do znakomitego dzieła, ukazuje mocny charakter "mistrzyni" nie Małgorzaty, a puenta wskazuje nowe rozdanie, na planecie gdzie ani dobro, ani zło.. Tylko miłość..

Akurat dyżuruję ... To wygląda jak rozmowa z kimś, kogo się formuje według własnych marzeń i pragnień, gdzie nawet głębokie myśli zmienia się w coś bardziej osobistego, zmysłowego. Jest tu opowieść o tworzeniu relacji, w której intelekt i czułość splatają się w świecie wymyślonym, ale wypełnionym gestami i dotykiem. Na koniec, kawa w kosmosie - po prostu przypomina, że nawet w najdziwniejszych miejscach szukamy czegoś znajomego. Z Tobą jest jak ze mną - budujemy w głowie własne światy, bo te, które mamy, wydają się niewystarczające.