bunt? nie w tej rodzinie, wyssają a potem kopną w d....

Powinieneś się zbuntować, bo nie możesz cały czas sam tylko
się zmagać z tym wszystkim...

o jest lekomanem, przyzwyczaił organizm do ekstremalnych dawek, a ja sam zostałem i tak już będzie do końca dni jego albo moich... jego rodzinie jest na rękę, że to ja zmieniam pampersy z czasami nieciekawą zwartością... oni by puścili pawia,,,

No cóż faktycznie może paść psychika, dlatego ktoś powinien Ci pomóc,
by Cię odciążyć.
Swoją drogą nie wiem jak można łykać rak dużo tabletek,
bez konsekwencji?
Pozdrawiam, dobrej nocy życzę,
przykro mi że masz taką sytuację, ale
powinieneś mieć pomoc, jakieś wsparcie żony,
może siły fachowej, msz...

czasami znikam i wracam.. jak to w zyci bywa... nie ograniczę mu tabletek, bo dzwoni na 112,... że mu leków nie daję, niech je do woli... poczytaj o combo. opioidalne przeciwbólowe.... on je 120 tabletek w 2 tygodnie... mam już dosyć tej psychozy, to ja nie wytrzymuję psychicznie

Sorry, zapomniałam, że kiedyś wspominałeś o tym, jak opiekujesz się teściem, no to faktycznie masz trudne życie, wiem, że nie jest łatwo z ciężko chorym, sama przez jakiś czas, /z własnej potrzeby opiekowałam się takimi osobami, pracowałam z nimi/ ale gorzej, gdy ktoś ma urojenia, ja miałam do czynienia z Alzheimerem, to bardzo trudna choroba i takie osoby mogą być przykre nawet dla najbliższych, bo bywa, że ich nawet nie rozpoznają, a czasem wręcz się na nie wściekają, ale one nie robią tego celowo, tylko dlatego, iż ich mózg niestety nie funkcjonuje prawidłowo.
Wiesz, Jarku, prawda jest taka, że przydałaby się Tobie jakaś pomoc, żeby ktoś fachowo mógł pomóc teściowi i Ciebie odciążył, bo nie czarujmy się, ale to wykańcza Ciebie przede wszystkim psychicznie, ale i fizycznie też, przy tego typu pracy można się nabawić urazu kręgosłupa, wiem o czym mówię, bo mam niestety jego uraz, ale nabawiłam się go przy pracy z dziećmi i ich podnoszeniu, a może już wcześniej w archiwum, gdzie był opasłe segregatory do wertowania i setki papierów z całej Polski, napływały...
Tak czy siak, warto zadbać również o własne zdrowie, msz...
Ale wiem że to są koszty, niestety,
tak jak ze wszystkim, ja też gdybym chciała przyśpieszyć pewne sprawy, to musiałabym mieć worki mamony, bo np, pojedyncze badanie, które mam wyznaczone na połowę czerwca, gdybym chciała od ręki, to koszt ponad 1000 zł, a to nie jest jedyna historia...

Co do uzależnień, to są one niebezpieczne, poza tym
teść może przedawkować, nie powinien mieć dostępu do leków, skoro
potrafi wziąć 10 tabletek na raz...
Także wiem, że łatwo nie jest, jeśli chodzi o te sprawy...

codziennie z taką pomocą wychodzę, pampersy zmieniam, karmię.. i po raz kolejny teść policję wzywał, bo cos mu się uroiło... inni ludzie mieli święta, odpoczywali a ja rano, potem za 3 godziny znowu... do niego... urojenia, silne leki opioidalne, morfinowe.... po odstawieniu, bo potrafił 10 tabletek w ciągu doby zjeść... syndrom głodu narkotycznego... pobudzenie i obrzucanie mnie gó... nem.... i tak na okrągło... mam dosyć.... kiedyś ból żal dusiłem w sobie, to mnie zabijało... teraZ wyrzucam i oczyszczam się... i lepiej mi z tym...

Jeśli to przynosi Tobie ulgę, to wylewaj z siebie to, co Cię gryzie,
choć msz to tylko połowiczna ulga, bo żeby przestać cierpieć,
trzeba by coś z robić z jego przyczyną,
aby tej przyczyny nie było, msz.
Może to kiepskie pocieszenie, ale uwierz, że bardzo wiele osób nie czuje się szczęśliwymi z różnych powodów, często dlatego,
że nie mają fajnego związku, albo z powodu szwankującego zdrowia,
albo z innych, nie sami szczęśliwcy na tym świecie,
ale myślę, że nawet ci mniej szczęśliwi, mogą znajdywać
promyki szczęścia, wiele osób odnajduje je np. poprzez
silną wiarę, albo np. poprzez pomaganie innym,
ludziom albo zwierzętom.
Kiedyś był taki program Telewizja nocą, chyba tak to się nazywało
prowadził to A. Małachowski, i powiedział w nim
mądrą rzecz - jeśli jesteś nieszczęśliwy,
to wyjdź z pomocą do ludzi bardziej nieszcżęśliwych
od ciebie, a wówczas będziesz sam szczęśliwszy,
a twoje problemy wydadzą się tobie mniejsze.

smutny, jak moje życie... w wierszach siebie oddaję, szczerze i do bólu, prawdziwie i do bólu żal wylewam, tylko tu... tyle mojego, tyle mnie....

lubię emocje i niedopowiedzenia, zawsze jest jakiś margines na marzenia i pragnienia, których nie chcę jednoznacznie słowami zamykać w klatce życia... dobrego dnia i dziękuję za odwiedziny :-)

im więcej pytań, tym mniej odpowiedzi i większy mętlik w głowie.. .ale pewnie już tak musi być, nie na wszystko mamy wpływ.... dobrego dnia :-)