Często choć się z Tobą spieram ,
lecz Twą tezę tu popieram.
Pod nogi nie rzucę kłody
ale poprę ...
Tu dowody:

Przypomnę to co usłyszał mój tata od niemieckiego żołnierza.
" Przyszliśmy dwa razy*
i przywitaliście nas ze łzami.
Jak przyjdziemy po raz trzeci - przywitacie nas z kwiatami "

I ( tak by z tego wynikało) Niemcy znaleźli sposób na unikniecie wojny.
A czynią to poprzez Unię Europejską , przekształcając ją w "super państwo""
Wszystkim każą się pod 'nią " (do niej) dostosowywać , a sami stanowią się ponad nią.

Ponad to wymyślono, a raczej zastosowano na wielką skalę
"wojnę hybrydową"
itd.
A wszystko po to "aby nie było wojen" a mimo to osiągnąć tożsame cele [Dominację]
inaczej sobie zapewnić dobro a innym zło.

Tak więc jednak mamy wojnę
między cywilizacją śmierci a cywilizacją życia.

Tylko zakamuflowaną
i dlatego o wiele trudniejszą do zdiagnozowania , a co za tym idzie do właściwego jej zapobieżenia .
To taka " marchewka" zamiast "kija",
tyle że zatruta i ładnie opakowana. będąca robaczkiem na haczyku.
Wielu dało się na to już złowić.

Pozdrawiam serdecznie
ps.
Dysponuję dowodami , na postawione racje, choć żeby nie przedłużać tu pominąłem

* - dotyczyło dwóch wojen światowych.

Obyśmy nie byli wpędzeni w cudzą, na której tylko krew przyjdzie stracić. Jeśli ginąć to z sensem...

Dobry wiersz Michale

Z tym się nie zgadzam:
"Pokój (przynajmniej ja tak to czuję)
Jest bardzo łatwy do utrzymania:
Wystarczy, gdy ktoś zaatakuje,
Pokornie spełniać jego żądania."

Nie zgadzam się- historia już pokazała, że to spokoju ani pokoju nie da.
Kiedyś podarowano Czechosłowację? I co to dało?
A dziś-
gdy agresor dyktuje warunki- rodzi się chęć odwetu, a co podarować mu?
Uspokoi się. Nie
Kompromis? Ale jaki? co zrobić z dziećmi z Buczy, dziećmi wywiezionymi, zabitymi?
Podarować mu zaanektowane ziemie- czyli przyznać- agresja popłaca-
pójdzie po więcej- powtórka z historii?

Ciężki temat, a klimat przypomina mi sławną mowę Becka. Byłby może bardziej wiarygodny, gdyby pamiętał o przesłaniu marszałka, że Polska musi zrobić wszystko, żeby wejść do wojny, jako ostatnia. Pozdrawiam

Czy Polska kiedykolwiek była wolna ? Jakoś mi się nie wydaje...Ktoś zawsze pociąga za "te sznurki" i kieruje , ale przeciętny obywatel nie ma o tym pojęcia, tak sprytnie to wszystko ułożono, aby nawet się nie domyślał gdzie jest tzw. " pies pogrzebany ". Świetny wiersz i bardzo pojemny jeśli chodzi o interpretację, bo rozprawiać o temacie można by godzinami...I jak widać z powyższych wersów, milczenie nie zawsze jest złotem ,ale wiadomo wyjątek potwierdza regułę. Pozdrawiam serdecznie:)

Trafna, gorzka medytacja o pokoju, który nie zawsze jest cnotą, i wojnie, która nie zawsze jest zbrodnią. Pokazuje, że nie-bycie wojny może czasem oznaczać nie-bycie człowieka – jeśli zapłaci się za to tchórzliwym milczeniem.
Bo pokój to nie brak strzałów, tylko obecność odwagi, gdy trzeba powiedzieć „nie”.
5/6

Ciężki temat na poemat.
Pozdrawiam.