Kilka myśli pozłacanych z cyklu: "ŚLADY SŁÓW"
w którym rzeczywistość przegląda się
w wyobraźni.
Wiersze są tkaniną życia,
nie tylko układem liter.
Proza – codzienność słów,
która snuje relacje zachowań,
niosąc zarówno dosłowność wydarzeń,
jak i głębię doznań.
Tekst jest rodzajem śladu, który zostaje,
gdy już nie słychać kroków autora.
Opowiadanie
to sztuka nadawania sensu zdarzeniom,
które bez słów
byłyby tylko nieokreślonym ruchem.
Puenta potrafi trafić tam,
gdzie wszystkie poprzednie zdania
tylko celowały.