Twoje Wiersze - HARMONOGRAM UTRATY

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

19 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

kuqu

2025-03-01

wspomnienia
otulają mnie nocą
czasem
przychodzą z przebudzeniem
wędrują przez dzień
lub znikają niepostrzeżenie
wracają
zupełnie niespodziewanie

sturecki

2025-03-01

Wspomnienia mają niezwykłą moc – potrafią otulić nas nocą, niespodziewanie pojawić się w ciągu dnia, a czasem znikają, by powrócić w najmniej oczekiwanym momencie. Są jak cienie przeszłości, które towarzyszą nam w codziennym życiu, wpływając na nasze emocje i refleksje.
Dzięki.

Jastrz

2025-03-01

Skomentuję to w poetyce Twojego wiersza:

Każde rozstanie
przynosi ból i troskę.
Jest częścią śmierci.

Jednak czasami
pozostawanie razem
jest boleśniejsze.

sturecki

2025-03-01

Piękne i trafne ujęcie – czasem wybór między bólem a bólem jest jedyną drogą. Jedno rozstanie zamyka drzwi, inne otwiera nowe … choć nie zawsze od razu widać, dokąd prowadzą.

Izka1^(*)

2025-03-01

Uniwersalny temat utraty i rozpadu relacji, dobrze oddane emocje, takie jak niepewność, niepokój, beznamiętność i lęk. Wiersz robi wrażenie i skłania do refleksji: Czy u innych jest podobnie? Pozdrawiam w zadumie. 5/6

sturecki

2025-03-01

Dziękuję! Utrata i rozpad to doświadczenia, które każdy przeżywa inaczej, ale emocje często pozostają podobne. Może właśnie dlatego poezja pozwala nam dostrzec siebie w cudzych słowach.

Motylek78

2025-02-28

wszystko według HARMONOGRAMu
Pozdrawiam serdecznie 🦋

sturecki

2025-02-28

Czasem harmonia, czasem chaos – byle w tym wszystkim nie zgubić spontaniczności. Pozdrawiam.

Kaskader składni i mieszacz desygnatów^(*)

2025-02-28

Poetycko i w dodatku, tak 'haikowo' płynie całą opowieścią.
Podoba się bardzo.
Komplet gwiazd zostawiam i serdecznie cię pozdrawiam.

sturecki

2025-02-28

Dziękuję serdecznie. Cieszę się, że płynność i forma przypadły do gustu. Niech te gwiazdy świecą dalej – w słowach i myślach.

myszulek

2025-02-28

Ten wiersz oddaje skomplikowane uczucia i relacje między ludźmi - poruszające jest to, jak niepewność i beznamiętność stają się centralnymi postaciami opowieści. Kontrast między pragnieniami a odległością budzi refleksję nad tym, co tracimy w czasie.

sturecki

2025-02-28

Dziękuję! Czasem to właśnie ta niewidzialna przestrzeń między ludźmi mówi najwięcej – pragnienia i dystans, bliskość i obcość. W takich napięciach kryje się cała opowieść, nawet jeśli słowa pozostają oszczędne.

zmis

2025-02-28

Kompozycja wiersza, złożona z kilku powiązanych ze sobą haiku, o komplikacjach występujących w miłości.

sturecki

2025-02-28

Miłość rzadko jest prosta. Wybrałem dla wiersza taką formę, by oddać jej delikatność, przemijalność i paradoksy ... myślę, że prostą, a jednak pełną emocji.

Waldi1

2025-02-28

tak jakoś smutno Staszku ... bo ja jestem realistą ....a gdy przeczytam takich wierszy parę więcej ... to wpadnę w głęboką depresję ...na szczęście moje dziś moja młoda narzeczona powiedziała jak mu umrzesz to ja ciebie zabiję .. no i humor mi od razu poprawiła ...a zalążek depresji odpłynął ... pozdrawiam serdecznie...

sturecki

2025-02-28

Świetnie! To znaczy, że spotkanie miało w sobie coś inspirującego. Ciekaw jestem, jak uchwyciłeś tę chwilę w słowach!

Waldi1

2025-02-28

już maznąłem wiersz z naszego miłego spotkania ...

sturecki

2025-02-28

Hi, hi ... no to masz solidną motywację, żeby trzymać się przy życiu! Czasem najlepszym lekarstwem na melancholię jest zdrowa dawka czarnego humoru. Oby narzeczona miała jeszcze wiele takich perełek w zanadrzu!

Elżbieta

2025-02-28

Ciekawie zapisany wiersz, dowodzi, że wersami w zapisie haiku można napisać ciekawie. Zresztą pieśni w poezji japońskiej składały się z różnych kombinacji, najczęściej strof wiązanych w których układ 5+7+5 uzupełniano np 7+7, kilkakrotnie. Treść doskonale oddaje sytuację uczuciowego oddalanią się partnerów, co nie musi oznaczać, że nie bedą chcieli utrzymać relacji na innej płaszczyźnie, bądź przekonają się, że bliżej im do siebie niż dalej.
Pozdrawiam serdecznie, Staszku:))⭐

sturecki

2025-02-28

Poezja japońska pokazuje, że forma może być elastyczna, a schematy sylabiczne służą nie tylko rytmowi, ale i emocjom ... choć mojego wiersza nie zaliczam do haiku.
Oddalenie w relacji to często moment zawieszenia – jeszcze nie rozstanie, ale już nie bliskość. Może to próba, może nowy etap.
Dziękuję.

Larisa

2025-02-28

Nie jest to forma złożona z haiku,
ale forma wykorzystująca zapis haiku,
czyli trzy wersy w sylabach 5-7-5.
W wierszu nie ma ani jednego haiku
w ściśle rozumianym znaczeniu tego gatunku.
Ciekawe doświadczenie w stworzonej
przez Ciebie formie i słusznie oznaczonej
jako 'wiersz wolny'.
Wspomnienia wiecznie żywe,
tylko ich nie można utracić.
Piękna puenta!
Serdecznie pozdrawiam

sturecki

2025-02-28

Faktycznie, forma jedynie nawiązuje do haiku, ale nie zamyka się w jego tradycyjnych ramach. Wspomnienia to jedyne, co naprawdę zostaje, a ich siła tkwi w tym, że trwają niezależnie od upływu czasu. Cieszę się, że puenta wybrzmiała!

klaks

2025-02-28

Bardzo podoba mi się forma wiersza stworzona z haiku. W każdej strofie celnie oddany proces umierania uczucia, puenta daje jednak małe światełko, gdyż dzięki dobrym wspomnieniom czasami można przetrwać kryzys. Ale to moje odczucia :)
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2025-02-28

Dziękuję! Czasem umieranie uczucia nie oznacza końca wszystkiego – jeśli zostają dobre wspomnienia, to może nie wszystko stracone. Światełko w tunelu bywa ulotne, ale czasem wystarczy, by nie zgubić drogi.

andrew

2025-02-28

...
patrzysz w lustro
myśli
przewiązujesz
wspomnieniami
trochę upiększasz
są milsze
a dziś
dziś jutro
będzie przeszłością
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2025-02-28

Lustro pamięci bywa łaskawe – trochę wygładzi, trochę ociepli, aż przeszłość stanie się wersją, w którą łatwiej wierzyć. A jutro? Jutro szybko dołączy do tej kolekcji …

LydiaDel

2025-02-28

Forma - dobry pomysł z haikami, ja polubiłam triolety w wersy łączyć. Napewno wypróbuję. Serdecznie pozdrawiam.

sturecki

2025-02-28

Brzmi jak świetna zabawa ze słowem! Triolety mają swój urok – rytm i powtórzenia potrafią pięknie wpleść emocje. Już ciekaw jestem, co z tego wyjdzie!

SłowemOtulona

2025-02-28

Niestety lub stety nie na wszystko w życiu mamy wpływ, czasami trzeba zaznać utraty, aby móc zacząć coś nowego :) Ciekawie napisane.
Pozdrawiam

sturecki

2025-02-28

Tak to już jest – życie czasem samo pisze scenariusz, a my tylko odgrywamy role. Utrata bywa bolesna, ale czasem to jedyny sposób, żeby zrobić miejsce na coś lepszego. Dzięki.

Marek Żak

2025-02-28

Jako, że samo haiku jest dla mnie zbyt statyczne, jakieś2 lata temu napisałem historyjkę na beju właśnie podobną w formie do twojej. Pewnie doszliśmy (zapewne nie jesteśmy w tym sami) do podobnego wniosku. Historia ładnie sklamrowana, od niepewności, do wspomnień tego, co było. Bez happy endu, ale tak często, czy przeważnie bywa.
Pozdrawiam.

sturecki

2025-02-28

Cóż, nie wszystko musi kończyć się happy endem – czasem to właśnie niedopowiedzenie nadaje historii prawdziwy ciężar. A jeśli dochodzimy do podobnych wniosków, to chyba znak, że pewne prawdy są uniwersalne.

Odyseusz62

2025-02-28

Już taki jest nasz świat,
że wspomnienia są zawsze bez wad.
.... a gwiazdki oczywiście dam.

sturecki

2025-02-28

Gdybyż to było prawdą! Wspomnienia mają talent do retuszu, ale czasem gdzieś spod warstwy złota prześwituje rdza. Dzięki za gwiazdki.

Krystek

2025-02-28

Właśnie tak gaśnie uczucie.
Oby w sercu zostały dobre .
wspomnienia.
Ślę moc serdeczności:)

sturecki

2025-02-28

Tak, gaśnie jak świeca na wietrze – cicho, niepostrzeżenie. Oby ciepło płomienia pozostało we wspomnieniach.

Kazimierz Surzyn

2025-02-28

Nie na próżno mówi się, że miłość mieni się różnymi kolorami, w tej prawdziwej uczucia trwają, Pozdrawiam serdecznie Staszku.
6/5

sturecki

2025-02-28

To prawda ... Miłość to prawdziwa gra świateł – czasem blask, czasem cień, ale w tej szczerej kolory nie blakną.

Czasem

2025-02-28

Bardzo ładnie oddana niedostępność świata drugiej osoby. Z czasem wcale nie staje się bliższa, wręcz przeciwnie.

Pozdrowienia serdeczne

sturecki

2025-02-28

Dziękuję. Czasem im dłużej patrzymy, tym więcej dostrzegamy ścian zamiast drzwi. Niektóre światy pozostają tylko do obserwacji, nigdy do wejścia.

mis

2025-02-28

Ładnie napisany wiersz w haikowym stylu. Wspomnienia - zwłaszcza te najlepsze - trwają w nas bardzo długo. Miłość zawsze jest uczuciem pięknym, ale też bardzo delikatnym.
Miłego weekendu😀
6/5

sturecki

2025-02-28

Dziękuję! Wspomnienia to taka prywatna kolekcja – jedne blakną, inne lśnią latami. A miłość? Jak szkło – im piękniejsza, tym ostrożniej trzeba ją trzymać.

Rosa

2025-02-28

Smutno o wygasaniu uczuć w tych ciekawych haikowych wersach.
Pozdrawiam:)

sturecki

2025-02-28

Cóż, niektóre uczucia gasną jak świeca na wietrze – szybko, ale z lekkim żarem na końcu. Wiersz nie pyta „dlaczego?”, tylko pokazuje, jak jest.

Rosa

2025-02-28

* o wygaśnięciu

eSka

2025-02-28

warto ze wspomnień zachować te najlepsze, a wówczas będziemy do nich wracać, a nie uciekać.
Pozdr!

sturecki

2025-02-28

Cóż, fatamorgany mają to do siebie, że kuszą jak oaza, a kończy się na piachu w zębach. Dobrze, że już tylko stare dzieje. Spokojnej nocy (albo dobrego poranka, zależy jak późno)!

eSka

2025-02-28

święte słowa! Tkwiłem w takiej fatamorganie, przez co wracałem tam skąd powinienem uciec jak najdalej; bardzo stare dzieje...
Pozdrawiam serdecznie bardzo późną nocą!

sturecki

2025-02-28

Tak, ale ... trzeba uważać, żeby nie idealizować – bo potem wracasz, a tam nie wspomnienia, tylko fata morgana. Pozdrowienia!

Groschek^(*)

2025-02-28

Ależ mnie denerwują tytuły cale napisane dużą literą - o co w tym chodzi; dlaczego z dużej litery piszesz cały tytuł? Poproszę o rychłe wyjaśnienie, bo tego nie rozumiem.

Cały wiersz jest dosyć uczuciowy, ale jak już tu ktoś zauważył - my chłopaki uczucia mamy bardziej przyziemskie: pragnienie % głód piłka nożna tatuś mężuś i z koleżkami.

sturecki

2025-02-28

Tytuły dużymi literami? To taki mój rodzaj krzyku w ciszy – dla podkreślenia, dla rytmu, dla kaprysu, z przyzwyczajenia. I rychłe wyjaśnienie dostarczone!

A w kwestii męskiej przyziemności ... no cóż, jeśli emocjonalna skala kończy się na procentach i piłce nożnej, to nic dziwnego, że wiersz może wydawać się egzotyczny. Może czas poszerzyć repertuar?