Tam gdzie szumi
ps. kiedyś się nauczy, potrzebuje dokształcenia
A szum niesłyszany przez zabieganych
Dla których hałas jedynym ukojeniem,
Cisza szumu – bo taka właśnie jest –
Gra melodię spokoju i wtrąca sensu zawiłość.
Cisza ta, jakby zwiastunem wschodu
Dla tych z sercem dobrym i współczującym,
Otwartych na zmian przewrotność,
Co wpleciona w życia znaczenie
Przemawia zwykłym obliczem ukojenia
Przez dźwięki obrazy, czy to natury,
Czy nawet techniki wynalazku:
Szemrzący silnik czy spalony autobus –
Też mówią głosem umarłych.
A oni, przekazać chcą obecnością swoją,
Zaznaczyć, że nie tylko kracząca wrona,
Szczekający wieczorem pies sąsiada,
Czy wspomnieć choćby o banalnym skowronku,
Co w poezji zadomowił się na dobre –
Że są z nami, strzegą nas…
A może to anioły?