X
Granica jaźni
biały (bez rymów)
2025-12-03 05:41
słyszę, jak poranek rozpada się,
sunąc po granicy
wewnętrznej strony ciemności.
dzień nie jest pewniejszy od nocy
sześcian stołu
mruga,
zakrzywia moje odbicie
o kąty ciała
to już się wydarzyło
w mgle drży światło,
jakby próbowało przypomnieć sobie
ostatnie imię Boga
nic nie było moje,
nawet strach,
który nosiłam jak talizman
przeciwko pustce
więc staję
na skraju własnego cienia
i czekam
aż noc mnie przejrzy
sunąc po granicy
wewnętrznej strony ciemności.
dzień nie jest pewniejszy od nocy
sześcian stołu
mruga,
zakrzywia moje odbicie
o kąty ciała
to już się wydarzyło
w mgle drży światło,
jakby próbowało przypomnieć sobie
ostatnie imię Boga
nic nie było moje,
nawet strach,
który nosiłam jak talizman
przeciwko pustce
więc staję
na skraju własnego cienia
i czekam
aż noc mnie przejrzy
