Pięknie powiedziane :) Pozdrawiam serdecznie :)

Zawiesiłam się, bo nie wiem, co Ci odpowiedzieć :) To fakt, że ta vilanella powstała dość sprawnie w dość szalonych okolicznościach. Co do drugiej części komentarza - waham się, czy potwierdzić czy zaprzeczyć :) Jesteś kochany, Karolu :)

Z serca dziękuję, Kazimierzu, i pozdrawiam ciepło :)

5/6

Ach! Odpisałam Ci pod AI-piejami, co o tym sądzę. Dziękuję za tak dobre słowa i ściskam Cie mocno :)

Dziękuję z serca i pozdrawiam serdecznie :)

Ja również dziękuję za pamięć i obecność. Na pewno kiedyś wyjdzie! Pozdrawiam serdecznie :)

Uwielbiam "Płakała w nocy" i nawet nie umiem sobie wyobrazić tego, co napisałaś :) Bardzo dziękuję za docenienie oraz przepiękną analizę treści, co do której nie chciałabym nic zdradzać :) Ale jeżeli chodzi o reakcje kobiety i mężczyzny, które opisałaś, to w pełni się zgadzam :) Pozdrawiam Cię oczywiście najserdeczniej :)

O tak, pisanie może być ucieczką od realnych wyzwań. Pozdrawiam też z *)

Czuję się wyróżniona tak miłym stwierdzeniem :) Dziękuję bardzo za dobre słowa i pozdrawiam Cię ciepło :)

Dziękuję za obecność i opinię :) Mężczyzna to mężczyzna, zazwyczaj poezja niewiele zmienia :) Pozdrawiam serdecznie :)

Tego nie wiem, mam nadzieję, że jest tak jak mówisz ;) Pozdrawiam serdecznie :)

Dziękuję bardzo za opinię i obecność, i pozdrawiam Cię ciepło :)

Dziękuję i również pozdrawiam serdecznie :)

Jak to się nie znasz? Przecież zamieściłaś wspaniałą vilanellę :) Dziękuję za miłe słowa i pozdrawiam ciepło :)

Bardzo możliwe. Dziękuję za piękny komentarz i pozdrawiam Cię ciepło :)

To bardzo miłe ;)

Dziękuję bardzo :)

W takim razie Wando napiszę coś, co może wydać się bardzo zwyczajne, ale z głębi serca płynące:
Dziękuję Ci, że jesteś 😘

Droga Jovisko, wzruszyłaś mnie swoją propozycją. Dziękuję ❤️ Jednakże, chociaż jest bardzo kusząca, nie potrafię z niej skorzystać. Odpowiedziałam na Twoje pytania w najlepszej wierze bez oczekiwania zapłaty za to, z własnej nieprzymuszonej woli. To fakt, że mój czas sporo kosztuje, a warsztaty poetyckie są drogie. Ale tutaj na TW, wcześniej na Beju, gdzie jestem prywatnie dla przyjemności i odpoczynku, jak my wszyscy - dzielę się wiedzą z tymi, z którymi chcę się dzielić, nie oczekując niczego w zamian. Odpowiedzi udzieliłam Ci z największą przyjemnością, bo Ciebie lubię i cenię. Poszukujesz, wspaniale rozwijasz warsztat, świetnie piszesz; zaszczytem jest dla mnie, jeżeli w jakimś wątku wiedzy mogę czasami dołożyć do tego swoją cegiełkę. Pozdrawiam Cię ciepło :)

Właśnie przyszło mi do głowy, że za takie wykłady o ile w ogóle gdzieś są dostępne trzebaby było słono zapłacić i już wiem jak mogę się Tobie odwdzięczyć. Kiedyś sama o tym wspomniałaś, teraz wystarczy, że wyślesz mi swoje zdjęcie w dobrej jakości na adres: jovita6@o2.pl (to będzie moja zapłata za udzielane lekcje i dodam, że sprawi mi ogromną radość, jeśli przyjmiesz ode mnie bez żadnych zobowiązań portret, który bardzo chciałabym dla Ciebie namalować)

Jovisko, dziękuję za tak dobre słowa. Cieszę się, że coś wniosłam :) Powiem jeszcze, że warto wiedzieć, czym w ogóle jest średniówka i jakie ma funkcje wierszotwórcze - bo nie zawsze istotne jest się jej doszukiwać, w sensie, że w wierszach regularnych nie musi być ona istotą kompozycyjną. Średniówka to ogromne zagadnienie. Ciekawym zjawiskiem jest też średniówka zatarta. Pozdrawiam Cię ciepło i życzę pięknego dnia :)

Jesteś niesamowita!!! Czułam podskórnie, że chodzi o akcentowanie, o średniówce tonicznej nigdy nie słyszałam dlatego trudno mi było pojąć i dlatego zwróciłam się do Ciebie o wyjaśnienie tego zjawiska, bo wiedziałam, że Pani Wanda Kosma nie popełniłaby gafy i czułam, że jest coś na rzeczy. Rozwiałaś moje wątpliwości i znów otworzyłąś przede mną kolejne drzwi do zgłębienia tematu tonicznej średniówki. Odnośnie rymu, zanim napisałaś ten komentarz czytałam jeszcze wielokrotnie Twój wiersz i poczytałam sobie również o rymach w tym też o rymach niedokładnych, ale już nie chciałam ciągnąć tutaj tematu...uznałam, że poczekam na Twoją odpowiedź. Jestem Ci niezmiernie wdzięczna za wspaniały wykład, wiedziałam że na Ciebie zawsze można liczyć. DZIĘKUJĘ Wando :) Uściski!

Jovi, przez myśl by mi nie przeszło (!), że to atak. Bardzo lubię sensowne uwagi i pytania merytoryczne, a Twoje takimi są. Każdy wiersz jest dobrym momentem :) Teoria wiersza/wersologia, poetyka, prozodia, fonetyka - to dyscypliny naukowe i naprawdę rozległe dziedziny wiedzy.
Vilanella jest zapisana szeregiem dziesięciozgłoskowym, równocześnie pięcioakcentowym. W większości wersów można by wyodrębnić średniówkę klasyczną, charakterystyczną dla słowiańskiego dziesięciozgłoskowca asymetrycznego 4+6, ale w pięciu wersach występuje średniówka toniczna po dwóch akcentach.
Więc lepiej przyjąć dla całości, że występuje tutaj średniówka toniczna po drugim akcencie (tłumaczę w uproszczeniu). W pierwszym i trzecim wersie powtarzanym zachowany jest stały układ akcentów bez przesunięć (choć jest to dopuszczalne), gdyż równocześnie zapis jest dziesięciozgłoskowy, co ma jednak drugorzędne znaczenie. W powtarzanym wersie trzecim akcent trzeci jest akcentem pobocznym na sylabie nagłosowej. Wersy powtarzane (i nie tylko) zachowują jeden rytm (zgodnie z rygorem vilanelli), dzięki kompozycji akcentów. Powyższe zapewnia realizację wymogu śpiewności (meliczności) vilanelli. Średniówka toniczna, jeden z podstawowych terminów wersologii - w "merytoryce portalowej" nie bywa nawet "muśnięta"; jedynie o średniówce klasycznej jest jako takie pojęcie.

Rymy oczywiście są (zgodnie z rygorem vilanelli), tylko dwa A i B. Rozumiem, że zaniepokoił Cię obszar współdźwięczności rymu A. Istnieje wiele klasyfikacji i rodzajów rymów; to kunsztowna sztuka, której dotykasz także w swoim warsztacie poetyckim. Przestrzeń rymowa (w przypadku tej vilanelli umieszczona na końcu wersów) rozumiana jest na dwa sposoby: jako tożsamość brzmieniowa lub podobieństwo brzmieniowe sylab akcentowanych w klauzulach - albo jako tożsamość brzmieniowa lub podobieństwo brzmieniowe klauzul w obrębie iluś sylab (głębokość rymu). Tożsamość (identyczność) brzmieniowa ma różną wielkość współbrzmienia (najmniejsza to jedna samogłoska w rymach ubogich). Podobieństwo brzmieniowe ma różny stopień odchylenia. W tej vilanelli zastosowane są rymy przybliżone, inaczej zwane niedokładnymi - czyli mamy nieidentyczność brzmienia (przedostatnich) sylab akcentowanych w klauzulach paroksytonicznych. Charakteryzują się one realizacją współdźwięczności na zasadzie podobieństwa brzmienia odpowiedników, a nie (jak rymy ścisłe) identyczności głoskowej. Podobieństwo brzmienia uzyskuje się na kilka sposobów w różnym stopniu odchylenia. Podstawowym sposobem są asonanse i konsonanse. Tutaj, w klauzulach wyłącznie żeńskich, dla sylab akcentowanych zastosowane jest rozwiązanie zarówno asonansowe (oparte o samogłoskę "o"), jak i konsonansowe (przy-prze, op-pa-ap, zap-zaś-jaś, dodatkowo w sylabach akcentowo mieszanych parł-pał-łał). W dodatku zastosowane są zbieżności fonetyczne audytywne, na zasadzie których tworzy się podobieństwa, np. z rdzeni spółgłoskowych rz-ch-w-ś (jednak tego stopnia zaawansowania nie będę już rozwijać na forum). Patrząc z innej perspektywy klasyfikacyjnej, zakładając, że szukamy identyczności rymowej dla rygoru vilanelli, jako "wsparcie" układu rymowego (gdyż klauzule są paroksytoniczne i mówimy teraz o sylabach nieakcentowanych) zastosowano rymy ścisłe półzgłoskowe (wg innej klasyfikacji: ubogie), które polegają na głoskowej identyczności części ostatnich sylab od samogłoski, czyli "a(r)ł". Rymowanie wspierające w sylabach nieakcentowanych jest zamierzone jako tylko półzgłoskowe, ponieważ równocześnie jest ono sufiksalno-fleksyjne (gramatyczne), i tylko wyraźne odchylenie brzmieniowe w sylabach akcentowanych dało gwarancję uniknięcia pospolitości takich rymów. Z innej systematyki, zastosowane są naprzemienne pary odpowiedników jako rymy odległe: oparł - gorzał, pałał - zapał, przyznał - przegrał, flirtował - zakochał, zasiał - jaśniał. Dodatkowo współdźwięczność w tej vilanelli realizowana jest dzięki instrumentacji głoskowej. Pozdrawiam serdecznie :)

Ja wiem, że w Vilanelli rym i rytm muszą pozostać zachowane zgodnie z wymogami wiersza rymowanego, jeśli jest inaczej to znaczy, że jeszcze mało wiem...ale poczekajmy na odpowiedź Wandy, której ufam bezgranicznie i zawsze dostaję od niej dużo mądrych i ważnych wskazówek :)

Ula, z warsztatu wiem, że średniówka nie jest wymagana w Vilanelli, albo się mylę?!
Pozdrawiam pod utworem Wandy -:)

Prawdziwy mężczyzna z Ciebie wychodzi na każdym kroku :)) Lubię taki temperament ;)) Pozdrawiam WAS serdecznie :)

Dziękuję za sugestię, ale sądzę, że tak jak jest, jest ok. :) Życie pełne jest treści i mężczyzn ;) Pozdrawiam ciepło :)

Nie wiem, trzeba by o to zapytać peelkę :) Moje męskie życiowe oparcie nie ma z historią z wiersza nic wspólnego :) Pozdrawiam serdecznie :)

Chyba tak :) Dziękuję za piękny komentarz i przesyłam serdeczności :)

Dziękuję. I masz absolutną rację – podmiot liryczny to nie autor, a jednak wielu wciąż próbuje ich utożsamiać. Poezja to przecież gra perspektyw, emocji i wyobraźni, a nie autobiografia na żądanie.

Komentarz idealny :) i tylko dodam: zawsze pamiętajmy o podmiocie lirycznym :) Pozdrawiam serdecznie :)

Uśmiecham się do Ciebie, dziękuję :)